Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Δημήτρη Κουφοντίνα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/01|13.00 | ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Την ίδια στιγμή που το κράτος μας καλεί -υπό το πρόσχημα της πανδημίας- να παγώσουμε κάθε μας δραστηριότητα, πλην αυτών που σχετίζονται με την παραγωγή και την κατανάλωση, η κυβέρνηση έχει πατήσει γκάζι φέρνοντας προς ψήφιση στη βουλή το ένα επαίσχυντο νομοσχέδιο μετά το άλλο. Με δεδομένο το μούδιασμα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, που έχει ενταθεί και λόγω της υγειονομικής κρίσης, αλλά και μπροστά σε μια νέα όξυνση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και τις άμεσες συνέπειές που αυτό θα έχει για την κοινωνική βάση, κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να ενισχύσουν τη θέση τους. Έτσι, είδαμε αυτούς τους μήνες να περνάνε το νέο ασφαλιστικό και νέο πτωχευτικό κώδικα, αντιπεριβαλλοντικά, αντιεκπαιδευτικά και αντιμεταναστευτικά νομοσχέδια, νομοσχέδιο για την ποινικοποίηση των διαδηλώσεων, ενώ υπό τη μορφή «έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας» επιβλήθηκαν μέτρα περιστολής των ατομικών ελευθεριών και περαιτέρω ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.

Το πιο πρόσφατο -νομοθετικό- σκέλος αυτής της επίθεσης στους όρους ζωής όσων αντιστέκονται ή περισσεύουν, ψηφίστηκε στις αρχές του Δεκέμβρη και αποτελεί ένα ακόμη χτύπημα σε βασικά δικαιώματα των κρατουμένων, όπως το δικαίωμα στην άδεια, τη δυνατότητα μείωσης της ποινής όταν εκτίεται σε αγροτικές φυλακές και την υφ’όρον απόλυση. Μεταξύ άλλων, αυστηροποιούνται και οι όροι που πρέπει να πληροί ένας κρατούμενος προκειμένου να μεταφερθεί σε αγροτικές φυλακές. Πιο συγκεκριμένα, απαγορεύονται πλέον οι μεταγωγές κρατουμένων που έχουν κατηγορηθεί για τρομοκρατία σε αγροτικές φυλακές. Μια διάταξη που είναι στην πραγματικότητα φωτογραφική για την περίπτωση του επαναστάτη Δ. Κουφοντίνα, καθώς είναι ο μόνος κρατούμενος ο οποίος εμπίπτει σε αυτό το καθεστώς. Μια διάταξη που ακόμα κι αυτή κουρελιάστηκε, καθώς στις 22 Δεκέμβρη, στις 3:30 το βράδυ, ο Δ. Κουφοντίνας μετήχθη εκδικητικά στις φυλακές Δομοκού, με την κυβέρνηση να παρουσιάζει σε επίσημα έγγραφα, πως μέσα στο ίδιο βράδυ πρόλαβε να πάει όχι μόνο στο Δομοκό αλλά και στον Κορυδαλλό.

Απέναντι στην εκδικητικότητα του ελληνικού κράτους και το διαρκές καθεστώς εξαίρεσης προς το άτομό του, ο Κουφοντίνας στις 08/01 ξεκίνησε απεργία πείνας διεκδικώντας το ελάχιστο: την τήρηση έστω αυτού του φωτογραφικού νόμου που του στερεί το δικαίωμα έκτισης της ποινής του στις αγροτικές φυλακές και ορίζει ότι θα έπρεπε να μεταχθεί στο προηγούμενο κατάστημα κράτησής του, δηλαδή τις φυλακές Κορυδαλλού. Έκτοτε έχει μεταχθεί 3 φορές στο νοσοκομείο Λαμίας λόγω επιπλοκών στην υγεία του, ενώ κρατείται υπό καθεστώς πλήρους απομόνωσης και διαρκούς παρακολούθησης. Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα του προχώρησαν, σε απεργία πείνας οι αγωνιστές κρατούμενοι Γ. Δημητράκης, Ν. Μαζιώτης, Π. Γεωργιάδης και Β. Σταθόπουλος, ενώ έχει ξεσηκωθεί κύμα αντιδράσεων απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία. Οι περίφημοι υπερασπιστές “του κράτους δικαίου” όμως δε φαίνεται να προτίθενται να τηρήσουν τους νόμους τους και αντ’ αυτού έχουν το θράσος να προσπαθούν να διαστρεβλώσουν πλήρως την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας τον αγώνα του Κουφοντίνα ως αίτημα για “προνομιακή μεταχείριση”.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Κουφοντίνας βρίσκεται αντιμέτωπος με την εκδικητικότητα του κράτους και της αστικής τάξης της χώρας. Χρειάστηκε να περάσουν 8 χρόνια, αμέτρητες αιτήσεις και αγώνες που περιλάμβαναν και την απεργία πείνας του ιδίου, προκειμένου να του χορηγηθούν άδειες που -με βάση την αστική δικαιοσύνη- δικαιούταν από καιρό. Πέρα από την ικανοποίηση του συντηρητικού ακροατηρίου της κυβέρνησης και των στελεχών των ΗΠΑ που ασκούν μόνιμα πιέσεις για την εξόντωση του Κουφοντίνα, ένας από τους λόγους που το κράτος αρνείται πεισματικά να τηρήσει ακόμα και τους ίδιους του τους νόμους στην περίπτωση του συγκεκριμένου πολιτικού κρατούμενου είναι ότι, δε δέχτηκε ποτέ να προχωρήσει σε δήλωση μετάνοιας. Από το Σεπτέμβρη του 2002, όταν παραδόθηκε αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τις ενέργειες της 17 Νοέμβρη, μέχρι το Φλεβάρη του 2019 και τις πιέσεις που δέχτηκε όταν ο εισαγγελέας άσκησε βέτο ενάντια στη χορήγηση νόμιμης άδειας λόγω του πολιτικού του λόγου και της στήριξής του σε αγώνες κρατουμένων, ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν σιώπησε ποτέ, δεν έπαψε ποτέ να είναι συνεπής στις ιδέες του.

Ένας άλλος λόγος για την αντιμετώπιση αυτή, είναι ότι ο Δ. Κουφοντίνας, μέσω της δράσης του ως μέλος της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, τόλμησε να αμφισβητήσει το μονοπώλιο της κρατικής βίας. Και σε αυτό το σημείο οφείλει να αναδειχθεί και να απογυμνωθεί η ταξική ερμηνεία της αξίας της “ανθρώπινης ζωής” από τα πολιτικά τζάκια, τους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους, τους στρατοκράτες, τους καταπιεστές και τους εκμεταλλευτές. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη δυστυχία και τη φτώχεια εκατομμυρίων, αλλά και για το θάνατο χιλιάδων από τους “εξοστρακισμούς” των όπλων των μπάτσων, από “εργατικά ατυχήματα”, από “αυτοκτονίες” λόγω οικονομικών συνθηκών, από τη μεθοδευμένη κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας, τολμούν χωρίς καμία ντροπή να κατηγορούν για τρομοκρατία αγωνιστές που επέστρεψαν στο καπιταλιστικό σύστημα και τους εκφραστές του λίγη από την ίδια τους τη βία. Είναι οι ίδιοι που μπροστά στο κέρδος τους δεν αρκούνται μόνο στα παραπάνω, και δε θα διστάσουν να προκαλέσουν πολέμους στους οποίους θα χύσουμε εμείς το αίμα μας για να δημιουργηθούν νέες συνθήκες κερδοφορίας για εκείνους. Από έπαρση ή από αφέλεια πάντως, είναι τρομερά ειλικρινείς: η ζωή ενός εργάτη, μιας μετανάστριας, ενός μαθητή, μιας κρατούμενης, ενός συνταξιούχου δεν έχουν την ίδια αξία με τη ζωή ενός εφοπλιστή, ενός μεγαλοεπιχειρηματία ή ενός πολιτικού.

Θα μπορούσαμε να φέρουμε αμέτρητα παραδείγματα για το πώς όταν έχεις λεφτά μπορείς να δολοφονείς χωρίς να έρθεις ποτέ αντιμέτωπος με συνέπειες (όπως το πρωτοπαλίκαρο του Μαρινάκη που αποφυλακίστηκε προ ολίγων ημερών), ενώ όταν δεν έχεις μπορείς να καταλήξεις στη φυλακή για χρέη ή μικροκλοπές (όπως ο 35χρονος που αυτοκτόνησε πριν από ένα μήνα στις φυλακές Δομοκού). Η συνθήκη μάλιστα της πανδημίας κάνει την παραπάνω ανισότητα ακόμα πιο σαφή.

Γι’ αυτό είδαμε βουλευτές, υπουργούς και συζύγους αυτών να τρέχουν να εμβολιαστούν πρώτοι-πρώτοι/εκατομμύρια να δίνονται σε στρατό, αστυνομία, ιδιωτικές κλινικές, καναλάρχες, αεροπορικές, ΚΕΚ και λοιπούς φίλους των κυβερνώντων/την ακύρωση του 80% των τακτικών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, χωρίς καμία μέριμνα για το τι θα απογίνουν όσοι αδυνατούν να πάνε σε κάποια ιδιωτική κλινική/ την παντελή έλλειψη κινήσεων αποσυμφόρησης σε camp μεταναστριών και φυλακές όπου η πανδημία χρησιμοποιήθηκε μόνο για τον περαιτέρω περιορισμό των κρατουμένων.

Όσο και να μας προσπαθούν να πείσουν ότι τρομοκράτες είναι όσοι στοχοποιούν τους εξουσιαστές οι φτωχοί κι όσοι περισσεύουμε σ’αυτή την κοινωνία, δε φοβόμασταν ποτέ τη 17 Νοέμβρη. Φοβόμαστε το ότι τον επόμενο μήνα δε θα βγαίνει το νοίκι και το ότι μπορεί να ξαναείμαστε άνεργοι άμα διεκδικήσουμε τα νόμιμα στις δουλειές μας, το ότι τα παιδιά μας στοιβάζονται στις τάξεις και το ότι δε μας φτάνουν τα φράγκα για τις εξετάσεις στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και τις κλινικές. Φοβόμαστε για τα πιτσιρίκια που κυκλοφορούν στην πλατεία να μη βρεθούν μπροστά στους μπάτσους, φοβόμαστε για το ότι οι ορέξεις της ντόπιας αστικής τάξη μπορούν να μας μπλέξουν σε κάναν πόλεμο που θα πάμε να σκοτωθούμε πάλι εμείς, οι περιττοί, οι αναλώσιμοι, οι προλετάριοι. Μπροστά σε μια νέα κρίση που θα κληθούμε πάλι να βάλουμε πλάτη για να σωθούν τα αφεντικά, μπροστά σε μια νέα κλιμάκωση της επίθεσης απέναντι σε όσους αντιστέκονται, ο Δημήτρης Κουφοντίνας αποτελεί σύμβολο για τους καταπιεσμένους απέναντι στο κλίμα φόβου που καλλιεργείται. Και ο αγώνας του είναι και δικός μας αγώνας. Για αυτό την Παρασκευή 29/01 καλούμε όλους όσους και όσες δε δέχονται να μένουν άπραγοι απέναντι στη δολοφονική πολιτική του ελληνικού κράτους σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 08/01 – ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ, Ν. ΜΑΖΙΩΤΗ, Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΚΑΙ Β. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ

*Και ένα απαραίτητο υστερόγραφο. Στις 26/01 η ΕΛ.ΑΣ. ανακοίνωσε την απαγόρευση δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων άνω των 100 ατόμων ως τις 01/02. Πρόφαση για άλλη μία φορά αποτέλεσε η πανδημία του covid-19. Επί ένα χρόνο τώρα οι ίδιοι που καταληστεύουν την κοινωνική βάση και ευθύνονται για την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας χρησιμοποιούν την πανδημία για να οξύνουν την εκμετάλλευση της τάξης μας και να καταστείλλουν την κοινωνική έκρηξη που ξέρουν ότι έρχεται. Επιτρέπεται η λειτουργία των καταστημάτων και οι ουρές στην Τσιμισκή, αλλά απαγορεύεται να βγεις χωρίς «άδεια» (sms). Μπορείς να στοιβάζεσαι σαν σαρδέλα στον ΟΑΣΘ αλλά απαγορεύεται να περπατήσεις μόνη μετά τις 21.00. Μπορείς να δουλεύεις σε μαζικούς χώρους εργασίας ή να είσαι σε σχολική αίθουσα με 25 άτομα αλλά δεν μπορείς να διαδηλώσεις σε ΥΠΑΙΘΡΙΟ χώρο ακόμα και αν τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα (μάσκες, αποστάσεις). Νομίζουν ότι τα πρόστιμα, οι διώξεις και το ξύλο είναι αρκετά για να μας κρατήσουν πειθήνιους όσο ρουφάν σταγόνα-σταγόνα το αίμα μας. Η κοροϊδία όμως έχει και ένα όριο και αυτοί το έχουν περάσει προ πολλού. Ραντεβού στους δρόμους.

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/anatolika.espivblogs.net