Αλληλεγγύη στις καταλήψεις στέγης μεταναστ.ρι.ών
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 27 Ιουλίου εκκενώνονται 3 καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη: η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ων Ορφανοτροφείο, η κατάληψη Hurriya και η κατάληψη της Λ. Νίκης. Τα άτομα που βρίσκονται μέσα (73) οδηγούνται στη ΓΑΔΘ και από εκεί όσοι/ες είναι μετανάστες/τριες μεταφέρονται σε “ανοιχτού τύπου” κέντρα κράτησης, ενώ στους υπόλοιπους προσάπτονται κατηγορίες και ορίζεται δικάσιμος. Οι παραπάνω επιχειρήσεις εκκένωσης αλλά και η άμεση κατεδάφιση του κτηρίου όπου στεγαζόταν η κατάληψη του Ορφανοτροφείου επιχειρούν να δώσουν πολλαπλά μηνύματα στον κόσμο που στηρίζει αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και κατειλημμένους χώρους, αλλά και σε όσους/ες (μετανάστες και μη) στέκονται συλλογικά στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και πολέμους. Ως απάντηση νέες καταλήψεις και πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης ξεπηδούν σε όλη τη χώρα. Σε μία από αυτές, στην παρέμβαση στην Α.Ε. της μητρόπολης Θεσσαλονίκης, συλλαμβάνονται 25 σύντροφοι και συντρόφισσες.
Την στιγμή που κράτος και αφεντικά έχουν ψηφίσει και είναι έτοιμα να εφαρμόσουν πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, μειώσεις συντάξεων, περικοπές στην υγεία, την στιγμή που δημόσιοι χώροι (βουνά, λιμάνια, παραλίες και όχι μόνο) ιδιωτικοποιούνται στο όνομα της ανάπτυξης και της κερδοφορίας, την στιγμή που στο όνομα της κρίσης υποτιμούνται διαρκώς οι όροι ζωής των καταπιεσμένων, εκκενώνονται κατειλημμένοι χώροι στέγασης μεταναστών. Εννοείται πως τίποτα από αυτά δεν είναι τυχαίο: είναι η στιγμή όπου τα κλειστά σύνορα έχουν οδηγήσει ένα μεγάλο ποσοστό των μεταναστών σε χαρτογράφηση και εγκλεισμό σε hot spot ή σε κέντρα κράτησης. Είναι η στιγμή που οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν φουλάρει από το φθηνό εργατικό δυναμικό που τους ήταν απαραίτητο και τώρα επιδιώκουν αυστηρότερους ελέγχους, αναβαθμίζοντας το ρόλο της frontex στα σύνορα, προετοιμάζοντας τη δημιουργία ευρωστρατού, φτιάχνοντας κι άλλους φράχτες, κάνοντας πιο γρήγορες τις διαδικασίες απέλασης των μεταναστ.ρι.ών.
Η εκκένωση προ μηνών της Ειδομένης και οι εκκενώσεις των συγκεκριμένων κτηρίων επιβεβαιώνουν πως κράτος και αφεντικά δεν θέλουν πουθενά αλλού τους μετανάστες παρά μόνο σε περιφραγμένους χώρους, έξω από κατοικημένες περιοχές, να δίνουν αναφορά για το πότε μπαινο-βγαίνουν και να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Δομές όπως αυτή του Ορφανοτροφείου, δεν αποτελούν απλά χώρους φιλοξενίας, αλλά χώρους ζύμωσης και έκφρασης ανατρεπτικών προταγμάτων, όπως η ελεύθερη μετακίνηση, η ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία σε όλους/ες και η συμβίωση ντόπιων και μεταναστών χωρίς ιεραρχικές, σεξιστικές ή φασιστικές λογικές. Η συνάντηση και η αυτοοργάνωση των καταπιεσμένων για την διεκδίκηση βασικών μας αναγκών (στέγη, τροφή, υγεία), είναι κάτι που τα κράτη και τα αφεντικά φοβούνται. Γιατί η αντιθεσμική συγκρότηση των από τα κάτω, είναι η μόνη ικανή για να βάλει εμπόδια στην κερδοφορία του κεφαλαίου που μπορεί να συμβεί μόνο με την -περαιτέρω- δική μας εξαθλίωση.
Δεν έχει σημασία αν αυτός που εκφράζει τα συμφέροντα των αφεντικών φορά ράσα και κάθε Κυριακή προσεύχεται για “αγάπη στον πλησίον” ή αν έχει πτυχία και πλασάρεται ως μορφωμένος, με κοινωνικό επίπεδο κτλ αφού για να αποκτήσει κι άλλο χρήμα στα χέρια του εκδιώχνει, εκκενώνει, κατεδαφίζει και ποινικοποιεί τον αγώνα και την αλληλεγγύη. Από τη στιγμή που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου είναι άμεσα συνυπεύθυνοι, γι’ αυτό και στη προκειμένη εκκλησία και ΑΠΘ έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης στις εκκενώσεις.
Οι καταλήψεις αποτελούν χώρους αντίστασης είτε επειδή χρησιμοποιούνται ως χώροι κάλυψης αναγκών, είτε επειδή αποτελούν χώρους συνάντησης, ζύμωσης και οργάνωσης του αγώνα των καταπιεσμένων. Οποιαδήποτε εκκένωση κατειλημμένου ριζοσπαστικού χώρου λοιπόν, αποτελεί μια ξεκάθαρη επίθεση στον κόσμο του αγώνα. Καμία αποποίηση ευθύνης δεν πρόκειται να ξελασπώσει τους ιθύνοντες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για αυτούς που κατέχουν την πολιτική και οικονομική εξουσία. ΦΤΑΙΝΕ ΟΛΟΙ λοιπόν: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κινεί τα νήματα και δίνει τις εντολές, η Εκκλησία και το ΑΠΘ που ως ιδιοκτήτες κατέθεσαν μηνύσεις, ο δήμαρχος που επευφημεί και ζητά την εκκένωση κι άλλων καταλήψεων (της Φάμπρικα Υφανετ και του “Ελεύθερου κοινωνικού χώρου-Σχολείο για τη μάθηση της ελευθερίας”), οι μπάτσοι και οι δικαστές καθώς επιτελούν και αυτοί με τη σειρά τους τις επιταγές του ελληνικού κράτους αλλά και της Ευρωπαϊκής ένωσης που συμμετέχουν στην σπορά πολέμων στον κόσμο, στους διωγμούς και τις δολοφονίες των μεταναστ.ρι.ών. Την ίδια στιγμή κάθε νικηφόρα επίθεση του κράτους, πρέπει να μας υπενθυμίζει τις ευθύνες και τα λάθη που αναλογούν σε εμάς: πρέπει να ξεπεράσουμε γρήγορα την παθητικότητα και την ανοργανωσιά, το φόβο και τον κατακερματισμό, πρέπει να κόψουμε κάθε δεσμό θεσμικής διαμεσολάβησης και να σπάσουμε τον πάγο της παραίτησης που έχει εγκαθιδρυθεί στις σχέσεις και στα μυαλά μας. Ζωή που να αξίζει να βιωθεί, σήμερα και αύριο, μπορούμε να διεκδικήσουμε μόνο με ενότητα, με δράση, με υπερβάσεις, με σκληρούς αγώνες.
Ο πόλεμος αυτός δεν αφορά μόνο όσους αυτή τη βδομάδα δέχτηκαν την επίθεση του κράτους με την βίαιη εκκένωση των σπιτιών τους. Ο πόλεμος αυτός αφορά τις κοινότητες αγώνα αλλά και το σύνολο των καταπιεσμένων που καθημερινά δέχονται την εκμετάλλευση, αναγκασμένοι να ζουν την κάθε τους μέρα μέσα σε εργασιακά κάτεργα ή σε ουρές στον ΟΑΕΔ, σε σχολικά κελιά, σε φυλακές ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για όλες και όλους εμάς λοιπόν, είναι μονόδρομος να συνειδητοποιήσουμε ποιοι είναι εχθροί μας και να οργανώσουμε τις δυνάμεις μας για να ζήσουμε τις ζωές μας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Να γεμίζουμε τους δρόμους κάθε φορά που χτυπάν έναν/μία από εμάς, να αγωνιστούμε για την καταστροφή κάθε φυλακής και χώρου εγκλεισμού, να σταθούμε δίπλα και να αγωνιστούμε με τους κατατρεγμένους άλλων χωρών, να βρισκόμαστε σε κοινούς αγώνες για την απελευθέρωση ανθρώπου και φύσης απέναντι στα κράτη και το κεφάλαιο.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ, ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ.ΡΙ.ΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ
anatolika.espivblogs.net