Ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους | Πορεία 15/06

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ PUSHBACKS, ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ, ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Η προσπάθεια του κεφαλαίου να αυξήσει την κερδοφορία του, είτε μέσω πολέμων είτε μέσω της επιβολής συνθηκών ακραίας φτώχειας αναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, να μπουν σε μια βάρκα ρισκάροντας τη ζωή τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους στις χώρες της Ε.Ε. Όσοι προσπαθούν να εισέλθουν στην Ε.Ε. μέσω της Ελλάδας βρίσκονται αντιμέτωποι με κοινές περιπολίες εθνικού στρατού και Frontex, που, με τις ενέργειές τους για την «προστασία των συνόρων» από την είσοδο των μεταναστών, έχουν οδηγήσει σε θάνατο έναν τρομακτικό αριθμό εξ αυτών.

Μόνο το 2021 έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο πάνω από 500 μετανάστ(ρι)ες, ενώ σε αυτούς δεν υπολογίζονται καν όσοι έχουν χάσει την ζωή τους μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από το κρύο, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης η την παντελή έλλειψη προστασίας από την πανδημία του κορωνοϊού. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του άτυχου μετανάστη Macky Diabete που έχασε την ζωή του από σκωληκοειδίτιδα αφού οι μπάτσοι που τον επόπτευαν δεν μπήκαν ποτέ στην διαδικασία να καλέσουν κάποιο γιατρό παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των μεταναστ(ρι)ών του camp, αλλά και τις κραυγές πόνου του ίδιου.

PUSHBACKS– ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ

Η ιστορία με τις παράνομες επαναπροωθήσεις δεν είναι άγνωστη. Οι ελληνικές αρχές εδώ και χρόνια προχωρούν σε απαγωγές μεταναστ(ρι)ών πριν αυτοί καταγραφούν κοντά στα σύνορα του Έβρου και στη συνέχεια, αφού συνήθως τους ληστεύουν και τους αφήνουν γυμνούς, τους πέταγαν από την απέναντι πλευρά των συνόρων για να βιώσουν αντίστοιχη αντιμετώπιση και από την τούρκικη πλευρά στα πλαίσια του διακρατικού τους παιχνιδιού με φόντο το μεταναστευτικό ζήτημα. Το ελληνικό κράτος έχει πραγματοποιήσει αμέτρητα παράνομα pushbacks προς την Τουρκία τα τελευταία 4 χρόνια, κάτι που φυσικά αρνείται. Η Ευρώπη προφανώς σιωπά και οποιοσδήποτε καταγγέλλει τις επαναπροωθήσεις κατηγορείται ως «πράκτορας της προπαγάνδας του τουρκικού κράτους». Τα τελευταία 2 χρόνια όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά με αποκορύφωμα το διάστημα των τελευταίων μηνών. Το ελληνικό κράτος έχει προχωρήσει σε περαιτέρω εντατικοποίηση των παράνομων επαναπροωθήσεων, ενώ ταυτόχρονα έχει επεκτείνει την εφαρμογή τους και στην ενδοχώρα Δεκάδες είναι οι καταγγελίες μεταναστών ακόμα και ασυνόδευτων ανήλικων που έχουν απαχθεί από τα κέντρα μεγαλουπόλεων και έχουν συρθεί εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μέχρι τα σύνορα ώστε να απελαθούν.

 

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΟ ΤΡΟΠΟ

Τον τελευταίο μόνο χρόνο είδαμε το ελληνικό κράτος να προχωράει στο κλείσιμο του προγράμματος ESTIA, ουσιαστικά πετώντας στον δρόμο εκατοντάδες αιτούντες άσυλο δίνοντας τους μάλιστα μόνο περιθώριο 30 ημερών προκειμένου να αδειάσουν τα σπίτια τους. Για να αντιληφθούμε το βάρος της κρατικής αυτής επίθεσης προς τους μετανάστες αξίζει να επισημανθεί πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα απευθυνόταν μόνο σε εξαιρετικά ευάλωτες περιπτώσεις αιτούντων άσυλο όπως τραυματίες πολέμου, μονογονεϊκές οικογένειες, ψυχιατρικές περιπτώσεις, καρκινοπαθείς κ.α.

Λίγο καιρό μετά ψηφίζεται νέο νομοσχέδιο που αφορά τη διαδικασία χορήγησης ασύλου ενώ το σκουπίδι ο Μηταράκης -Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου- μπλοκάρει το ΑΜΚΑ-ΠΑΥΠΑ όλων των μεταναστ(ρι)ών κόβοντας τους έτσι την πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ταυτόχρονα ψηφίστηκε νομοσχέδιο που προκρίνει την εξέταση των αιτήσεων ασύλου των ασυνόδευτων παιδιών με ταχύρρυθμες διαδικασίες (γεγονός που συνεπάγεται την αδυναμία…), ενώ ταυτόχρονα καταργεί τη δυνατότητα προτεραιοποίησης της εξέτασης των αιτημάτων ασύλου για τους ευάλωτους. Πέρα από τα παραπάνω, συρρικνώνει περαιτέρω τις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, και θέτει παραπάνω δυσκολίες σε ότι αφορά την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Μια από τις σημαντικότερες όμως πτυχές του νομοσχεδίου αφορά τη διεύρυνση του καθεστώτος κράτησης σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, εντέχνως ασαφώς ορισμένες για να μπορεί να επιβάλλεται κατά βούληση.

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Τα ναυάγια στην ανατολική μεσόγειο και τα pushback στον Εβρο έρχονται ως αποτέλεσμα της στρατηγικής του ελληνικού κράτους να μειώσει δραματικά τις μεταναστευτικές ροές προς το εσωτερικό του. Είναι γνωστό πως εδώ και καιρό τόσο το άνοιγμα και το κλείσιμο των συνόρων όσο και η ευκολία στην αλλαγή του όρου της ευαλωτότητας δεν γίνεται με κοινωνικά κριτήρια αλλά διαμορφώνεται κατά το δοκούν με βάση τις ανάγκες των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων σε εργατικό δυναμικό τόσο σε επίπεδο αριθμητικό όσο και σε επίπεδο ποιοτικό (εξειδικευμένοι-ανειδίκευτοι κλπ).

Ταυτόχρονα με την οχύρωση των συνόρων από στεριά και θάλασσα το ελληνικό κράτος έχει ξεκινήσει σταδιακά και αθόρυβα να μετατρέπει τα ανοιχτά camp σε κλειστά κέντρα κράτησης μεταναστών. Σε πολλά κέντρα ανάμεσα τους και αυτό των Διαβατών είδαμε να ξεπηδάνε τσιμεντένια τείχη αλλά και κάμερες που ως στόχο έχουν την περεταίρω επιτήρηση και καταστολή των ανθρώπων που διαμένουν σε αυτά.

Το πολυεπίπεδο αυτό πλέγμα της επίθεσης σε βάρος των μεταναστ(ρι)ών έρχονται να συμπληρώσουν οι φασιστικές επιθέσεις που πραγματοποιούνται σε διάφορα μέρη του ελλαδικού χώρου. Οι επιθέσεις αυτές σε πλήρη σύμπνοια με την κρατική στρατηγική έρχονται να ενισχύσουν την υποτίμηση των μεταναστ(ρι)ών προς όφελος της αστικής τάξης. Με τα γεγονότα του Έβρου όπου οπλισμένοι παραστρατιωτικοί φασίστες δρούσαν από κοινού με την αστυνομία να είναι ακόμα νωπά, είδαμε επιθέσεις σε βάρος μεταναστών στην επαρχία, εμπρησμού ξενοδοχείων που επρόκειτο να φιλοξενήσουν πρόσφυγες αλλά μέχρι και επιθέσεις σε δομές φιλοξενίας ανηλίκων σαν αυτή που σημειώθηκε τον Δεκέμβριο στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης.

Αδιαπραγμάτευτη η αλληλεγγύη μας

Για εμάς η αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από το αν κατέληξαν εδώ για να γλιτώσουν από την εξαθλίωση που τους επέβαλε ή τις βόμβες που τους έριξε ο δυτικός κόσμος. Η αλληλεγγύη αυτή δεν εκπορεύεται από ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, αλλά από την ταξική μας ανάλυση που αντικειμενικά τοποθετεί τους μετανάστες στον πάτο της εργατικής τάξης, καθώς είναι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στην κάλυψη πολύ βασικών αναγκών. Μια συνθήκη δηλαδή που αν και εκδηλώνεται με πολλαπλάσια σφοδρότητα στους μετανάστες, φαντάζει γνώριμη και στους ντόπιους προλετάριους/ες.

 

Γι’ αυτό λοιπόν οφείλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλουν σε ντόπιες και ξένους. Να σταθούμε από κοινού απέναντι στην αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους και της ΕΕ, αλλά και στο ίδιο το σύστημα εκμετάλλευσης που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και τον ξεριζωμό. Να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τα σύνορα και φυσικά ενάντια σ’εκείνους που καλλιεργούν και έχουν όφελος απ’όλα τα παραπάνω. Να οργανωθούμε και να πετύχουμε τις ταξικές νίκες που τόσο έχουμε ανάγκη για την καθημερινή μας επιβίωση ,αλλά και για να ξαναπιστέψουμε πως όλες μαζί μπορούμε ως προλετάριοι να νικήσουμε και να δομήσουμε τη νέα κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς στρατό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λεηλασία της φύσης. Τον κόσμο που όλα θα είναι για όλους

–Κοινοί αγώνες ντόπιων – μεταναστ(ρι)ών εναντία στα σύνορα, τους πολέμους, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την εκμετάλλευση.

-Ελευθερία μετακίνησης προς την ηπειρωτική χώρα και την Ευρώπη | νομιμοποιητικά έγγραφα για όλους/ες.

-Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, πρόσβαση σε σίτιση, στέγαση, περίθαλψη για όλους/ες ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, θρησκείας.