16/2 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ

Κείμενο και αφίσα ενόψει της συγκέντρωσης ενάντια στον εθνικισμό και  τον σκοταδισμό που θα πραγματοποιηθεί στις 16/2 στις 16:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

 

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Την Κυριακή 16/2/2020 (ναι του 2020!) πραγματοποιείται απο τη μητρόπολη και χριστιανικά σωματεία εκδήλωση-ύμνος στο σκοταδισμό, που φέρνει μνήμες από άλλες εποχές, με τίτλο «Εμείς δεν συμφωνήσαμε» και αφορά σύμφωνα με τους διοργανωτές το “δημογραφικό”, τη “λαθρομετανάστευση” και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Όχι και κάτι καινούριο δηλαδή πέρα από το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια». Πατρίς αφού μέσω της ανάλυσης τους για τη συμφωνία των Πρεσπών θα αναπτύχθούν οι πάγιες θέσεις του ελληνικού εθνικισμού γύρω από το ζήτημα, θρησκεία αφού στοχοποιώντας τους μετανάστες και τις μετανάστριες θα κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου περί απόπειρας “ισλαμοποίησης της Ευρώπης” και φυσικά οικογένεια αφού θα πάρει θέση κατά των αμβλώσεων και της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος. Τα παραπάνω θέματα στέκονται το ένα δίπλα στο άλλο συνδέονται και αλληλοϋποστηρίζονται ακριβώς όπως και η κάθε λέξη του γνωστού τριπτύχου. Στην προκειμένη περίπτωση δεν θεωρούμε χρήσιμο να αναφερθούμε στο σκοτεινό ρόλο που έχει παίξει η Εκκλησία ανά του αιώνες, τα εγκλήματα που διέπραξε και το πόσο εμπόδιο έχει σταθεί σε οποιαδήποτε προσπάθεια του ανθρώπου να ανακαλύψει τις δυνατότητες του και να εξελιχθεί. Δεν θα αναλωθούμε καν στο να μιλήσουμε για την πραγματική της υπόσταση ως Εταιρεία, τα σκάνδαλα στα οποία εμφανίζεται και την αμύθητη περιούσια της που δεν φορολογείται τη στιγμή που το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων της τάξης μας δεν έχει πρόσβαση ούτε στα βασικά. Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά σε οποιονδήποτε έχει διάθεση να δει και δεν τυφλώνεται από τις θρησκευτικές ιδεοληψίες. Αυτό που έχει αξία στο σήμερα είναι όλοι και όλες μαζί να κατανοήσουμε το μέγεθος της βαρβαρότητας των θέσεων που καταθέτει και να τις απορρίψουμε.

Δημογραφικό-Αμβλώσεις

Τον τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας ανακίνησης του ζητήματος των αμβλώσεων από την Εκκλησία και τις συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας μέσω της καθιέρωσης μέρας αγέννητου παιδιού, μέσω διάφορων σχετικών εκδηλώσεων και μέσω αφισών που αναρτήθηκαν στο Μετρό της Αθήνας αλλά και στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Τα επιχειρήματα κατά των αμβλώσεων ξεκινούν σκόπιμα με την αυθαίρετη παραδοχή πως το έμβρυο αποτελεί από τη σύλληψή του διαμορφωμένο άνθρωπο. Με αυτήν την αφετηρία και μέσω μιας σειράς λογικών αλμάτων και μπόλικο υποκριτικό συναισθηματισμό όσοι/ες ενστερνίζονται αυτές τις ιδέες καταλήγουν να συγκρίνουν την άμβλωση ή ακόμα και την αντισύλληψη(!) με την ανθρωποκτονία. Το περίεργο είναι πως οι περισσότεροι θιασώτες αυτών των απόψεων δε φαίνεται να έχουν το ίδιο ενδιαφέρον για την ανθρώπινη ζωή μετά τον τοκετό… Αυτό είναι χαρακτηριστικό όχι μόνο από τις δυστυχώς αμέτρητες περιπτώσεις κακοποίησης ανηλίκων από τους κατά τα άλλα σεβασμιότατους ιερείς -και τους «πιστούς» γονείς που κάνουν τα στραβά μάτια- αλλά και από την έλλειψη του ελάχιστου ενδιαφέροντος από πλευράς τους να αγωνιστούν για την εξασφάλιση καλύτερων όρων ζωής (πρόσβαση σε περίθαλψη, εκπαίδευση και λοιπές παροχές πρόνοιας που κόβονται η μία μετά την άλλη χωρίς να θορυβείται κανένα χριστιανικό σωματείο). Πριν λίγες μόλις μέρες μαθήτρια γυμνασίου λιποθύμησε στο σχολείο της από ασιτία, κάτι που προφανώς δεν εναπόκειται στην αρμοδιότητα των φαρισαίο-χριστιανών μιας που αφορά τη ζωή μετά τη γέννα. Θα ασχοληθούν πιθανότατα με την κοπέλα αυτή όταν θα πρέπει να επιτελέσει το χρέος της «ως γυναίκα» απέναντι στην πατρίδα. Γιατί αυτός είναι φυσικά ο σκοπός της προώθησης τέτοιων νοοτροπιών. Να πειθαρχήσουν τα σώματα μας και να τα μετατρέψουν σε αναπαραγωγικές μηχανές στην υπηρεσία του έθνους. Με αυτό κατά νου είναι λογικό να έχει επανέλθει το ζήτημα στο προσκήνιο αυτήν την περίοδο καθώς η πολεμική προετοιμασία του ελληνικού κράτους -άρρηκτα συνδεδεμένη με την εθνική ομοψυχία- πέρα από τη δαπάνη υπέρογκων ποσών για εξοπλιστικά απαιτεί και την επιστράτευση των γυναικών ως αναπαραγωγικές μηχανές, απαιτώντας να αφήνουν πίσω τις ανάγκες και τα θέλω τους για να γεννάνε «Έλληνες μαχητές» για την υπεράσπιση της πατρίδας! Με τη σειρά τους οι «Έλληνες μαχητές» πρέπει να είναι έτοιμοι να πεθάνουν για αυτή, ακριβώς βάσει των ρόλων που επιβάλλονται σε κάθε φύλο από την πατριαρχία.

Μεταναστευτικό

Το κεφάλαιο στην προσπάθεια του να αυξήσει την κερδοφορία του, είτε μέσω πολέμων είτε μέσω επιβολής συνθηκών ακραίας φτώχιας, οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής στην επιλογή να μπουν σε μια βάρκα ρισκάροντας τη ζωή τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καλείται όμως ταυτόχρονα να διαχειριστεί το «πλεονάζον εργατικό δυναμικό» που έχει εγκλωβιστεί κυρίως στα νησιά του αιγαίου, αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο. Το κράτος προσπαθεί να φυλάξει τα σύνορα του πραγματοποιώντας περιπολίες με την Frontex και πραγματοποιώντας τα λεγόμενα pushbacks που θέτουν σε κίνδυνο την ζωή των μεταναστών/τριων, με τον αριθμό αυτών που οδηγούνται στο θάνατο να είναι τρομακτικός. Η Ε.Ε ελέγχει της ροές ανοίγοντας και κλείνοντας τα σύνορα της κατά το δοκούν με βάση της ανάγκες των αφεντικών για εργατικά χέρια ενώ ταυτόχρονα η αστική τάξη και το κεφάλαιο απολαμβάνουν τεράστια οικονομικά οφέλη από την εξαθλίωση των μεταναστών τους οποίους όμως πρέπει να κρατούν πειθαρχημένους. Για αυτό βλέπουμε τους μπάτσους να εκκενώνουν τις αυτοοργανωμένες δομές στέγασης μεταναστών, για αυτό βλέπουμε τους δεκάδες ξυλοδαρμούς αυτών που αγωνίζονται στη Μόρια, για αυτό βλέπουμε εξαγγελίες για τη δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης fast track. Προκειμένου όμως όλη αυτή η βία να μπορεί να ξεπλυθεί να νομιμοποιηθεί κοινωνικά, προκειμένου να μπορεί να ξεζουμιστεί μια μετανάστρια για 1,5 ευρώ την ώρα, χρειάζεται η κοινωνία να αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους αυτούς ως απειλή, να τους κρατήσει αόρατους και παράνομους. Και αυτό φυσικά συμβαίνει μέσω του ρατσισμού και συγκεκριμένων στερεότυπων που θέτει η αστική τάξη μέσω της Εκκλησίας, των ΜΜΕ, του κράτους, και που αναπαράγονται από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας.

Συμφωνία των Πρεσπών

Η συμφωνία των Πρεσπών υπογράφηκε στις 12 Ιουνίου του 2018 μεταξύ του Ελληνικού κράτους και της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» όπου ανάμεσα σε πολλά άλλα οδήγησε στην μετονομασία της δεύτερης σε «Δημοκρατία της βόρειας Μακεδονίας». Αυτό αποτελούσε μια πάγια διεκδίκηση του ελληνικού κράτους εδώ και δεκαετίες, που εκπληρώθηκε αναγκάζοντας το γειτονικό κράτος σε συνταγματική αναθεώρηση. Αυτά είναι τα δεδομένα αν τα αποδεσμεύσουμε από τις ανιστόρητες εθνικιστικές κορώνες που προηγήθηκαν και συνεχίστηκαν της 12^ης Ιουνίου. Οι αφηγήσεις του ελληνικού εθνικισμού που εκφράζονται από κομμάτια της δεξιάς και δυστυχώς μεγάλα κομμάτια της αριστεράς είναι λίγο πολύ γνωστές. Μιλούν για μια και μοναδική ελληνική Μακεδονία, αγνοώντας και παραχαράσσοντας την πολυφυλετική και την πολυπολιτισμική της ιστορία, τις εθνοκαθάρσεις των ντόπιων μακεδονικών πληθυσμών, τους διωγμούς και τις βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών ως το 1922. Μέσα λοιπόν στο εθνικιστικό παροξυσμό – που φυσικά πρωτοστατούσε η Εκκλησία μισθώνοντας λεωφορεία για συμμετοχή στα συλλαλητήρια- δεν ακούσαμε κανέναν να μιλάει για το πλαίσιο μέσα στο οποίο υπογράφηκε η συμφωνία αυτή ή για τις επιδιώξεις και τον επεκτατισμό της Ελληνικής αστικής τάξης τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετούνται από τη συμφωνία αυτή. Σε ένα περιβάλλον οξυμένων διακρατικών ανταγωνισμών το ελληνικό κράτος προσπάθησε να αδράξει την ευκαιρία κα να αναβαθμίσει τη θέση του στην γεωπολιτική σκηνή ακολουθώντας μια τακτική εμβάθυνσης των σχέσεων του με τους μεγάλους παίκτες της περιοχής και συγκεκριμένα με το ΝΑΤΟ. Ξέρουν καλά εξάλλου πως οι σχέσεις αυτές θα βοηθήσουν την επόμενη περίοδο, που θα γίνουν τα παζάρια για τη μοιρασιά των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην ανατολική μεσόγειο. Μέσω της συμφωνίας λοιπόν αυτής και με τις ευλογίες των ΗΠΑ, ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη των γειτόνων στο ΝΑΤΟ μπλοκάροντας τη ρωσική διεισδυτικότητα στην περιοχή των Βαλκανίων. Το ελληνικό κράτος λοιπόν «κερδίζει πόντους» από τους συμμάχους του, ανοίγει νέους εμπορικούς δρόμους προς τα βαλκάνια -που εδώ και καιρο ξεζουμίζει- και μετατρέπεται σε ηγέτιδα στρατιωτική δύναμη της βαλκανικής χερσονήσου αναλαμβάνοντας τη φύλαξη του εναέριου χώρου της Βόρειας Μακεδονίας και ανοίγοντας νέες βάσεις του ΝΑΤΟ εντός ελληνικών συνόρων.

Η εκκλησία που θέλει να ορίσει όλο και πιο πολύ το τι θα διδάσκεται και τι όχι στα σχολεία, η μητρόπολη Θεσσαλονίκης του Άνθιμου που αμφισβητεί ότι υπάρχουν ακόμη και άλλοι πλανήτες, και τα “χριστιανικά σωματεία” που τσεπώνουν τα κονδύλια για να τα μοιράζονται μαζί με ενώσεις μπάτσων και καραβανάδων, αυτοί κάνουν αυτή την εκδήλωση. Όλοι τους στη δούλεψη εφοπλιστών και βιομηχάνων μας εκθέτουν τη δική τους ατζέντα με πρωτοφανές θράσος, στηριζόμενοι στην προσωρινή ταξική οπισθοχώρηση της περιόδου, μια ατζέντα που μας γυρνάει δεκαετίες πίσω ως ανθρωπότητα, μια ατζέντα γεμάτη γυναικεία καταπίεση, ρατσισμό, εκμετάλλευση και πολεμική ετοιμότητα. Όποιος όμως κάνει σχέδια χωρίς να υπολογίζει τον παράγοντα “ταξική πάλη” μάλλον θα πρέπει να ξαναδιαβάσει την ιστορία, τότε που η εκκλησιαστική περιουσία έγινε κοινωνικός πλούτος, οι εκκλησίες μνημεία ή χώροι για τους αστέγους, οι παπάδες πιάσαν μην έχοντας πια “ποίμνια” φυσιολογικές δουλειές και οι δεσποτάδες καλούνταν να πληρώσουν τα γραμμάτεια εκατοντάδων χρόνων καταπίεσης που γεννούσε η εξουσία τους.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΣΤΙΚΟΥΣ, ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΟΥΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΑΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΘΑ ΜΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, ΘΑ ΣΙΩΠΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΘΑ ΣΦΑΓΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΔΙΜΑΡΤΥΡΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

OYTE KAN!

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ anatolika.espivblogs.net