Συγκέντρωση ταξικής αλληλεγγύης στους μετανάστες

Η γιγαντοαφίσα που κολλιέται στις ανατολικές συνοικίες και στο κέντρο της Θεσσαλονίκης:

Το ελληνικό κράτος φυλακίζει, βασανίζει, δολοφονεί, παρανομοποιεί τους μετανάστες και τις μετανάστριες

Στα σύνορα με τους πνιγμούς δεκάδων ανθρώπων κάθε μήνα στο Αιγαίο και τις επί τόπου επαναπροωθήσεις από το λιμενικό, τους μπάτσους, το στρατό.

Στη Μόρια και στα κέντρα κράτησης όπου στοιβάζονται χιλιάδες άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες, με τα περιστατικά θανάτων να πληθαίνουν και με τις διαδικασίες ασύλου να γίνονται όλο και πιο δύσκολες.

Στους δρόμους με τους μπάτσους να στοχοποιούν οποιονδήποτε έχει διαφορετικό χρώμα δέρματος και εμφάνιση για λογαριασμό των αφεντικών που με τη σειρά τους ετοιμάζουν τη νέα φουρνιά παρανομοποιημένων και φτηνών εργαζομένων που θα χύσουν το αίμα τους για την πολυπόθητη ανάπτυξη και στερώντας έγγραφα από τους υπόλοιπους τους εξωθούν στην παραβατικότητα για την κερδοφορία της μαύρης πλευράς του κεφαλαίου.

Στερώντας τους το ΑΜΚΑ, αποκλείοντας τους από την υγεία και τη μόρφωση και δημιουργώντας και θεσμικά πλέον μία δεύτερη κατηγορία ανθρώπων που ζουν σε αυτό τον τόπο.

Διαχωρίζοντας τους σε “πρόσφυγες” και “μετανάστες” τη στιγμή που οι οικονομικές και στρατιωτικές του δυνάμεις συντηρούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τόσο τους πολέμους όσο και την εντατικοποιημένη εκμετάλλευση στους τόπους καταγωγής των μεταναστών.

Για εμάς καμία σημασία δεν έχει αν κάποιος ξεριζώθηκε από τον τόπο του για να γλιτώσει από τις συνθήκες φτώχειας ή τους πολέμους που του επέβαλλε ο “πολιτισμένος” δυτικός κόσμος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, κομμάτι του οποίου -και μάλιστα όλο και πιο ενεργό- είναι η Ελλάδα.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ

Το κείμενο που μοιράζεται:

Από την επίγεια κόλαση της Μόριας…

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στη Μόρια κατασκευάζεται από το Ελληνικό κράτος το 2014 ανάμεσα στην δημιουργία πολλών ακόμα εγκαταστάσεων σε νησιά αλλά και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο, προκειμένου να ελεγχθούν οι μεταναστευτικές ροές από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Από τη δημιουργία του συγκεκριμένου κολαστηρίου μέχρι και σήμερα οι άθλιες συνθήκες και το γεγονός πως τα άτομα έχουν φτάσει να αριθμούν 13.000 ενώ η πραγματική χωρητικότητα του camp είναι 3.000 έχουν οδηγήσει σε θάνατο ή τραυματισμό δεκάδες μετανάστες/στριες. Περιστατικά που έρχονται να προστεθούν στους 100δες θανάτους στα σύνορα του Έβρου, στο Αιγαίο πέλαγος, και στα «τροχαία ατυχήματα» στους αυτοκινητόδρομους από καταδιώξεις των μπάτσων.

Στις 24/9/2019 και ένα μήνα αφότου έκλεισαν τον χώρο παιδικών δραστηριοτήτων, φορτηγό τραυματίζει θανάσιμα πεντάχρονο παιδί περνώντας από πάνω του την στιγμή που έπαιζε μέσα σε μία χαρτόκουτα. Η κατάσταση ήδη μυρίζει μπαρούτι. Δεν έχει περάσει ούτε μια βδομάδα από το τραγικό περιστατικό όταν ξεσπά πυρκαγιά η οποία προκαλεί τον θάνατο μίας μετανάστριας και τον τραυματισμό πολλών περισσότερων. Την πυρκαγιά προκάλεσε βραχυκύκλωμα σε κάποιο από τα γυμνά καλώδια στις πρόχειρες κατασκευές παροχής ρεύματος που μπορούν να βρεθούν στη Μόρια και είναι ενδεικτικά των άθλιων συνθηκών που επικρατούν σε αυτά. Η ιστορία όμως που ψευδώς μετέφεραν αρχικά ορισμένοι συνδικαλιστές πυροσβέστες και αναπαρήγαγαν με περίσσιο ζήλο τα ΜΜΕ είναι ότι η φωτιά προκλήθηκε από εμπρησμό των ίδιων των μεταναστών.

Τα νέα κυκλοφορούν ανάμεσα στους πυκνούς καπνούς με μεγάλη ταχύτητα μέσα στον καταυλισμό, η οργή ξεχειλίζει και πυροδοτείται γενικευμένη εξέγερση, κατά τη διάρκεια της οποίας πραγματοποιούνται επιθέσεις στις εγκαταστάσεις της υπηρεσίας ασύλου, στις εγκαταστάσεις της διοίκησης του ΚΥΤ, στις αστυνομικές δυνάμεις και την πυροσβεστική, ενώ ταυτόχρονα εξεγερμένοι προσπαθούν να απελευθερώσουν μετανάστες κρατούμενους για πειθαρχικά παραπτώματα. Την επόμενη μέρα 200 μετανάστριες με τα παιδιά τους πραγματοποιούν καθιστική διαμαρτυρία και προσπαθούν να πραγματοποιήσουν πορεία η οποία θα εμποδιστεί από τους μπάτσους. Οι θάνατοι στη Μόρια που ήρθαν να προστεθούν στη μακριά λίστα των μεταναστών που έχουν χάσει τη ζωή τους και η μεγάλη εξέγερση που ακολούθησε αναγκάζουν την κυβέρνηση να καλέσει έκτακτο υπουργικό συμβούλιο.

… στην κρατική πολιτική που φυλακίζει παρανομοποιεί και δολοφονεί τους μετανάστες & τις μετανάστριες

Αυτό που άλλαξε με την αλλαγή της κυβέρνησης είναι ότι οι δεύτεροι δεν προσπαθούν πλέον ούτε καν να κρατήσουν τα προσχήματα του ανθρωπισμού κατά την εφαρμογή της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Ξεκίνησαν με τη συγχώνευση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κάτι που κάθε άλλο παρά επουσιώδες είναι, αφού κρύβει έντονο συμβολισμό και προοικονομούσε τη σφοδρή καταστολή που έχει ξεκινήσει. Έχουν διατηρήσει αναλλοίωτο το απάνθρωπο μοτίβο των κέντρων κράτησης που είναι εντελώς ξεκομμένα, περιθωριοποιημένα και σε καθεστώς εξαίρεσης από τον υπόλοιπο κοινωνικό ιστό βάζοντας μάλιστα να «φυλάσσονται» από το στρατό. Ακολούθησε η κατάργηση του ΑΜΚΑ για τους μετανάστες πράγμα που έχει αποκλείσει τόσο την πρόσβαση τους σε παροχές υγείας, αλλά και στην εκπαίδευση καθώς για να μπορέσουν να πάνε τα παιδιά στα σχολεία πρέπει πρώτα να εμβολιαστούν πράμα που αδυνατούν να κάνουν δίχως ΑΜΚΑ. Ταυτόχρονα σύμφωνα με εγκύκλιο που πέρασε η κυβέρνηση, πλέον τη μεταφορά των μαθητών από τα camp στα σχολεία την έχει αναλάβει το κράτος, δουλειά όμως που ακόμα (1.5 μήνα μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς) αρνείται να διεκπεραιώσει παρά τις πολλαπλές διαμαρτυρίες από συλλόγους γονέων. Η επίθεση συνεχίζεται με τις αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων στέγης μεταναστώ/ριών με τα ΕΚΑΜ και τις φανφάρες των υπουργών για πάταξη της εγκληματικότητας. Στόχος των επιχειρήσεων αυτών είναι να χτυπήσουν τις αυτοοργανωμένες δομές που υπάρχουν στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και να επιβάλλουν το κρατικό μονοπώλιο διαχείρισης του “μεταναστευτικού”.

Στο τελευταίο δε υπουργικό συμβούλιο μεταξύ άλλων αποφασίστηκε, σε συνεννόηση με την Τουρκία και συμμάχους από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, η εντατικοποίηση των περιπολιών στα σύνορα και κυρίως στη θάλασσά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ζωές όσων προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα. Και σε περίπτωση που δεν είναι ξεκάθαρο το τι συνεπάγεται η αυστηροποίηση της φύλαξης των συνόρων μπορούμε να ανατρέξουμε στα λόγια του τέως βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. και νυν βουλευτή της Ν.Δ. Θάνου Πλεύρη ο οποίος πριν λίγα χρόνια είχε δηλώσει σε εθνικιστική εκδήλωση στην οποία συμμετείχε ως ομιλητής ότι «φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν νεκροί». Μάλιστα συνέχισε τη δήλωσή του λέγοντας πως ο 2ός τρόπος για την «επίλυση του μεταναστευτικού» είναι όσοι καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα να μην έχουν πρόσβαση σε φαγητό, νερό, περίθαλψη, να τους γίνεται ο βίος αβίωτος. Ο λόγος που κάναμε αυτήν την αναφορά σε αυτό το θλιβερό άτομο είναι ότι χάρη στην ηλιθιότητά του εκφράζει με σαφήνεια τις θέσεις της σημερινής κυβέρνησης. Άλλη απόφαση του υπουργικού συμβουλίου είναι η επαναλειτουργία των κλειστών κέντρων κράτησης τύπου Αμυγδαλέζα και η αλλαγή στη διαδικασία εξέτασης στις υπηρεσίες ασύλου. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις εξαγγελίες που έγιναν οι αιτήσεις ασύλου θα εξετάζονται εντός λίγων ημερών από όταν υποβληθούν και σε περίπτωση που είναι αρνητικές, οι αιτούντες θα μεταφέρονται σε κλειστά κέντρα κράτησης μέχρι την εξέταση του αιτήματός τους σε β’ βαθμό ή μέχρι την απέλασή τους. Με λίγα λόγια όσοι δε φέρουν την ταυτότητα του πρόσφυγα αλλά αυτήν του μετανάστη καταδικάζονται σε εγκλεισμό όσο διαμένουν εδώ και έπειτα σε απέλαση.

Το αφήγημα της διαίρεσης των μεταναστών με βάση διάφορες ιδιότητες άλλωστε (αν είναι οικογένειες ή μεμονωμένα άτομα, αν έρχονται λόγω πολέμου ή οικονομικής εξαθλίωσης, αν ανήκουν ή όχι σε ευάλωτες κατηγορίες) έχει χρησιμοποιηθεί την τελευταία 8ετία κατά το δοκούν, προσαρμόζοντας κάθε φορά τα κριτήρια προκειμένου να προσαρμόζονται οι μεταναστευτικές ροές στις ανάγκες των εγχώριων αστικών τάξεων της Ευρώπης. Ο διαχωρισμός που κυριαρχεί στην παρούσα συγκυρία είναι αυτός σε πρόσφυγες και μετανάστες. Όσοι είναι πρόσφυγες, δηλαδή προέρχονται από εμπόλεμες ζώνες, είναι νόμιμοι και δικαιούνται άσυλο. Όσοι πάλι ξεριζωθήκαν από τον τόπο τους από την πείνα που τους επιβλήθηκε «είναι παράνομοι, δε δικαιούνται ανθρωπιστικής βοήθειας και πρέπει να τιμωρούνται».

Γιατί προέκυψε η τόσο μεγάλη έξαρση μετανάστευσης από χώρες τις Μέσης Ανατολής και της Αφρικής προς την Ευρώπη;

Η εξήγηση στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι κάποιοι βγαίνουν κερδισμένοι από αυτή την ιστορία. Είναι αυτοί που καλλιεργούν τους διαχωρισμούς με βάση το φύλο, τη θρησκεία, την εθνικότητα κατά την κλασσική τακτική του διαίρει και βασίλευε, ώστε να μπορέσουν να καθυποτάξουν ευκολότερα τις μάζες υπό την απειλή ενός «εξωτερικού εχθρού». Είναι αυτοί που έχουν κάνει επάγγελμα την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, όπως οι διακινητές που τζιράρουν δισεκατομμύρια πραγματοποιώντας το σύγχρονο δουλεμπόριο. Είναι το ελληνικό κράτος που όσο και αν κλαίγεται βλέπει τις μπίζνες με τις ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις σαν μια πολύ καλή ευκαιρία να δει ξένα κεφάλαια να εισέρχονται στην ελληνική οικονομία και στις τσέπες των όποιων ενδιάμεσων. Είναι πάλι το ελληνικό κράτος με τον εθνικό στρατό και το ΝΑΤΟ που από τη μια βρίσκουν ευκαιρία να εντείνουν την παρουσία και τη δράση τους στην καθημερινή ζωή και από την άλλη συμμετέχουν με όλο και πιο ενεργό τρόπο σε όλο και περισσότερες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Αφρική συντηρώντας έτσι την άγρια εκμετάλλευση και τη βαρβαρότητα των πολέμων. Είναι οι σερίφηδες της FRONTEX που σε συνεργασία πότε με την ελληνική αστυνομία πότε ακόμα και με τον στρατό βάλλουν εναντίον είτε ατομικών είτε συλλογικών κινήσεων αλληλεγγύης στους μετανάστες. Είναι οι ΜΚΟ που βρίσκουν ευκαιρία να τσεπώσουν χρηματοδοτήσεις πουλώντας ανθρωπισμό. Είναι η ελληνική αστική τάξη που τρίβει τα χέρια της έτοιμη να παραλάβει εξαθλιωμένους εργάτες χωρίς δικαιώματα διατεθειμένους να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ

Έχουμε καλά στο νου μας ότι τους σημερινούς «πρόσφυγες» τους δημιούργησαν στο πρόσφατο παρελθόν οι πόλεμοι του ΝΑΤΟ αφήνοντας πίσω τους μόνο ερείπια, πόλεμοι στους οποίους η Ελλάδα συμμετείχε και συμμετέχει όλο και πιο ενεργά. Έχουμε καλά στο νου μας τη συμμετοχή της Ελλάδας είτε μέσω “ειρηνευτικών αποστολών”, είτε μέσω επενδύσεων σε “αναπτυσσόμενες” χώρες προκαλεί με τη σειρά της τις άθλιες οικονομικές συνθήκες που έχει ανάγκη ο καπιταλισμός για να ξεπερνάει τις κρίσεις του, για να αυξάνουν οι καπιταλιστές την κερδοφορία τους. Έχουμε ισχυρή συλλογική μνήμη και ξέρουμε καλά το πόσα ψέματα, εκκαθαρίσεις, μετακινήσεις πληθυσμών χρειάστηκαν για να κατασκευαστούν οι “καθαρές” εθνικές αφηγήσεις, έχουμε ισχυρή κοινωνική και ταξική μνήμη για να παραγράψουμε τις μνήμες των δικών μας που ήρθαν εδώ σαν πρόσφυγες, που φύγαν αλλού σαν μετανάστες, κάτι που κάνουν και πολλοί άνθρωποι της δικής μας γενιάς ψάχνοντας ένα καλύτερο μέλλον.

Δε θα αφήσουμε το ρατσισμό να εξαπλωθεί μέσα στο κοινωνικό σώμα, θα παλέψουμε γειτονιά τη γειτονιά, σε σχολεία και χώρους δουλειάς, η επερχόμενη ταξική αντεπίθεση να προστατέψει και να γίνει κτήμα των μεταναστών που βρίσκονται σε ακόμη πιο δύσκολη θέση από εμάς. Δε θα τσιμπήσουμε από τα ψέματα και τις φουσκωμένες αλήθειες των Μ.Μ.Ε. που σε διατεταγμένη υπηρεσία ανοίγουν το δρόμο στην κρατική μηχανή και στους φασίστες να τσακίσουν τους πιο αδύναμους από εμάς. Σήμερα αυτός ο αγώνας περνάει μέσα από την πάλη για πλήρη νομιμοποίηση, ελευθερία κίνησης, πλήρη πρόσβαση στην υγεία, στη μόρφωση και σε όλες τις βασικές κοινωνικές ανάγκες για τους μετανάστες και τις μετανάστριες αλλά δε σταματάει εκεί.

Έχουμε κάθε λόγο να σταθούμε από κοινού απέναντι στην αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους και μέσα από το μπλοκάρισμα της να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, τον πόλεμο, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τα σύνορα. Έχουμε κάθε λόγο να οργανωθούμε και να σημειώσουμε τις ταξικές νίκες που τόσο έχουμε ανάγκη για την καθημερινή μας επιβίωση αλλά και για να ξαναπιστέψουμε πως όλοι και όλες μαζί μπορούμε ως εργαζόμενοι, άνεργοι, μετανάστριες και ντόπιες, μαθητές και φοιτήτριες να κερδίσουμε και να δομήσουμε μία νέα κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς στρατό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λεηλασίας της φύσης, τον κόσμο που όλα θα είναι για όλους.

ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΙΑΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΩΣΠΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ:

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΜΚΑ, ΧΑΡΤΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ, ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά / https://anatolika.espivblogs.net/