Για το Black Friday

Την Τετάρτη 22 και την Πέμπτη 23 του Νοέμβρη πραγματοποιήσαμε μαζικές παρεμβάσεις με αφίσες, τρικάκια, πανό και μοιράσματα στους εργαζομένους του One Salonica και του εμπορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης αντίστοιχα. Η ανταπόκριση τόσο, μίας μεγάλης μερίδας όσων ψώνιζαν ή έκαναν τη βόλτα τους (κάτι που δε συναντάμε συχνά σε τέτοιο βαθμό), όσο και των εργαζομένων ήταν παραπάνω από θετική.

Στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες στο εμπόριο, υπάρχει η οργή, υπάρχει η διάθεση για αγώνα και λείπει μονάχα η οργάνωση σε σωματεία και συνελεύσεις, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθούν νίκες όπως έδειξαν οι εργαζόμενοι/ες σε Public, Notos, Attica, Sephora και σε άλλα καταστήματα όπου είτε συμμετείχαν στην απεργία, είτε δημιούργησαν σωματεία.

Το κείμενο που μοιράσαν οι 15 συνάδελφοι/ ισσες και σύντροφοι/ισσες που συμμετείχαν στην παρέμβαση:

ΟΙ «ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ» ΤΩΝ ΑΔΗΦΑΓΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΜΕΝΩΝ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Για δεύτερη χρονιά μεγάλες εμπορικές αλυσίδες ανακοίνωσαν ότι έρχεται ξανά στην Ελλάδα, στις 24 του Νοέμβρη, η black friday. Πανηγυρίζουν για την “επιτυχία της γιορτής” πέρσι και ξεκίνησαν ήδη μεγάλες διαφημιστικές εκστρατείες για να προσελκύσουν συγκεκριμένες μερίδες καταναλωτών όπως π.χ τους έφηβους με “μοναδικές προσφορές” σε video games, κινητά και ηλεκτρονικές συσκευές. Τι πραγματικά σημαίνει η “black Friday” το γνωρίζουμε ήδη από την Αμερική εδώ και δεκαετίες και το ζήσαμε και πέρσι στην Ελλάδα. Οι καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, αλλά και η δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα αποτυπώνουν τον εργασιακό και καταναλωτικό κανιβαλισμό της εποχής μας. Στις ΗΠΑ σημειώνονται κάθε χρόνο τραυματισμοί ή ακόμα και θάνατοι (105 και 10 αντίστοιχα τα τελευταία χρόνια) καθώς οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους ή να τσαλαπατάν εργαζομένους. Οι πάμφτωχοι των αμερικάνικων γκέτο έχουν μόλις μια μέρα το χρόνο το δικαίωμα να μπουν στα γυαλιστερά mall για να πάρουν μια τηλεόραση, αλλά για να την αποκτήσουν πρέπει να “εξολοθρέυσουν” άλλους πάμφτωχους. Και βέβαια αυτή η καταναλωτική μανία παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας που τους επιβάλλεται στο πλαίσιο της “black Friday”, έχουν να αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wall-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.

Αυτός είναι λοιπόν ο θεσμός που με τόση περηφάνια διαφημίζουν οι εμπορικές αλυσίδες. Προφανώς, αυτό το κρούσμα εργοδοτικής καφρίλας δεν αποτελεί μια εξαίρεση. Είναι μια πτυχή -και μάλιστα κάπως «μαύρη»- της συνολικής επίθεσης των εργοδοτών και του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Έρχεται να συμπληρώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που βιώνουμε, με τους μισθούς-ψίχουλα ή και τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τις απολύσεις και την ανεργία, την εργασιακή επισφάλεια, τις ατομικές συμβάσεις, την εντατικοποίηση, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά τις Κυριακές…

Κανένας προφανώς δεν έχει κάποιο ζήτημα με τις «καλές τιμές», αλλά σε μια εποχή ακραίας φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας, εμπορικές πρακτικές, όπως η black Friday, απλά αποκτηνώνουν το καταναλωτικό κοινό. Άλλωστε, για το εμπορικό κεφάλαιο οι «καλές τιμές» πάνε πακέτο με την κακή-εξευτελιστική τιμή της δουλειάς των εμποροϋπαλλήλων κάτι που ισχύει για το σύνολο της εργατικής τάξης στην Ελλάδα αλλά και -ακόμα χειρότερα- στις χώρες που παράγονται τα συγκεκριμένα προϊόντα. Η περσινή “επιτυχημένη black friday” συνοδεύτηκε με εκατοντάδες παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας, η οποία μάλιστα έχει γίνει πλεόν κουρελόχαρτο και επιτρέπει σχεδόν τα πάντα. Άρα, αυτές οι καταγεγραμμένες παραβάσεις είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου και εύκολα μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί το μέγεθος της εργοδοτικής ασυδοσίας.

Απευθυνόμενοι στους εμποροϋπάλληλους θα θέλαμε να τους προτρέψουμε να μην κάνουν τίποτε παραπάνω από τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και με κάθε τρόπο να γίνει σαφές ότι εμείς οι εργαζόμενοι αρνούμαστε να γίνουμε τα θύματα ή οι θηριοδαμαστές στην καταναλωτική αρένα που στήνουν τα αδίστακτα αφεντικά. Σε κάθε περίπτωση καθιστούμε υπεύθυνη την εργοδοσία για όποια προβλήματα προκύψουν, ιδίως στους συναδέλφους μας. Απευθυνόμενοι προς τους καταναλωτές δεν μπορούμε παρά να τους ζητήσουμε να αντιληφθούν και τη δική τους ευθύνη. Σε μια εποχή όπου η νεολαία μοιάζει να μην έχει μέλλον, οι μαθητικές κοπάνες για ψώνια στην black friday πανηγυρίζονται από τα MME (τα ίδια που σκούζουν για μια ώρα αγωνιστικής κατάληψης σε σχολεία). Οι χαοτικές-επικίνδυνες καταστάσεις που διαμορφώνονται σε στιγμές κοσμοπλημμύρας μέσα στα μαγαζιά έχουν ως κοινό αποτέλεσμα τον εξευτελισμό τόσο των εργαζομένων, όσο και των καταναλωτών. Σκεφτόμαστε λοιπόν, ως εργάτες και όχι ως πελάτες και ζητάμε να μην γίνει η παραμικρή επιθετική κίνηση προς τους εμποροϋπάλληλους. Σε αυτή την αρένα δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε τα προϊόντα της κανιβαλιστικής κατανάλωσης.

 

Συντονισμός ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και τα “απελευθερωμένα ωράρια”

sintonismoskiriakis@espiv.net