Κυριακή 8/10: ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΑΓΑΖΙ

ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝΕ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΠΟΥΚΙΑ ΨΩΜΙ

Συγκέντρωση υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας:

Κυριακή 8 Οκτώβρη 10πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους

Συνέλευση του Συντονισμού την Δευτέρα 9 Οκτώβρη 9.30μμ στην ΕΔΟΘ ( Πρ. Κορομηλά 51, στο κτήριο που στεγάζεται και η Επιθεώρηση Εργασίας)

Ακολουθεί το κείμενο του συντονισμού:

Αν δεν αντισταθούμε…

Ο Συντονισμός δράσης ενάντια στην κυριακάτικη εργασία σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, εδώ και πάνω από 3 χρόνια δίνει μια μεγάλη μάχη αντίστασης στην επέλαση του εργασιακού μεσαίωνα με την κατάργηση ακόμα και της κυριακάτικης αργίας για εκατοντάδες χιλιάδες εμποροϋπάλληλους ως συμπλήρωμα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και ωραρίων, της απλήρωτης εργασίας, των μισθών πείνας. Η δράση του ξεπέρασε την αδράνεια της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας και της Ένωσης Εμποροϋπαλλήλων που στην καλύτερη κήρυσσαν απλά μια απεργία χωρίς να δίνουν τη μάχη στο δρόμο, στο μόνο σημείο που οι εργαζόμενοι μπορούν να κερδίσουν. Με απεργιακούς αποκλεισμούς, με διαδηλώσεις, με σύγκρουση με την πολύμορφη προσπάθεια καταστολής (αφεντικών, “αγανακτισμένων καταναλωτών”, ΜΜΕ, αστυνομίας). Αυτή η πολύχρονη μάχη μετράει ήδη τις πρώτες νίκες. Παρά την ψήφιση του 4ου μνημονίου που συμπλήρωσε το θεσμικό πλαίσιο για λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων 32 (+6) Κυριακές τον χρόνο, η εφαρμογή του μέτρου σκοντάφτει στην αντίσταση των εργαζομένων.

…σε κάθε μαγαζί

στα Notos galleries της Θεσσαλονίκης και στα Public της Αττικής οι εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία τους οργάνωσαν συνελεύσεις και απεργίες και κατάφεραν να σταματήσουν την κυριακάτικη λειτουργία τουλάχιστον προσωρινά. Παράλληλα σε αρκετά μαγαζιά γίνονται προσπάθειες οργάνωσης των εργαζομένων με συζήτηση, προσπάθεια συγκρότησης επιτροπών αγώνα και σωματείων. Αυτό το κύμα αποφασιστικής αντίστασης και μάχης δείχνει ότι μπορεί να πετύχει νίκες και ήδη μεγάλο μέρος των καταστημάτων στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας ανακοίνωσαν πως δεν θα λειτουργήσουν Κυριακές μέχρι το τέλος Οκτώβρη.

Σκλάβους (θέλουν) να μας κάνουνε…

Ωστόσο, τα αφεντικά δεν θα παραιτηθούν από τα σχέδια τους. Συγκεκριμένες μεγάλες αλυσίδες εφαρμόζουν την συνεχή Κυριακάτικη λειτουργία και καλούν το καταναλωτικό κοινό να πάει για ψώνια την Κυριακή. Κατόπιν θα αξιοποιήσουν τις επιπλέον Κυριακές που προβλέπονταν και πριν το 4ο Μνημόνιο (και είναι αρκετές μέσα στους μήνες Νοέμβρη-Δεκέμβρη-Γενάρη) συν την καφρίλα της black friday . Η οικογενειακή και προσωπική ζωή μας ανατρέπεται, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τ ων εταιρειών. Ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία, που για τους ίδιους τους εργαζόμενους σημαίνει εντατικοποίηση και μισθοί-ψίχουλα.

…για μια μπουκιά ψωμί.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες σε όλο τον κλάδο, ε ίναι ανάγκη να είμαστε διαρκώς σε ετοιμότητα για συλλογική και δυναμική απάντηση στις επιλογές της εργοδοσίας . Ήρθε η ώρα να οργανωθεί από τους εργαζόμενους σε κάθε μαγαζί που επιχειρείται η αθλιότητα αυτή, η συντονισμένη αντίδραση από τα μέσα, με τη στήριξη και του Συντονισμού από έξω. Ήρθε η ώρα η εργοδοσία, πέρα από τις διαμαρτυρίες μπροστά στα μαγαζιά, να έρθει αντιμέτωπη και με απεργιακό μπλοκάρισμα που θα προκύψει με τη συμμετοχή όλων των εργαζομένων που καλούνται να δουλέψουν Κυριακή. Η διεύθυνση δεν πρέπει να βρει πρόθυμους ανάμεσά στους εργαζόμενους, ώστε να περάσει το σχέδιο της. Κανένας/καμία για δουλειά την Κυριακή! Ο αγώνας μας θα είναι αγώνας όλων των συναδέλφων, όλων των εργαζομένων. Τώρα είναι η στιγμή να βρουν τα αφεντικά μπροστά τους την οργανωμένη αντίδραση των εργαζομένων. Ένας από τους βασικούς παράγοντες για να νικήσει ο αγώνας για την Κυριακάτικη αργία είναι και το να δίνεται συντονισμένα από εργαζόμενους και αλληλέγγυους σε όσο το δυνατό πιο πολλά καταστήματα στο σύνολο της αγοράς.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΑ

ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

Συγκέντρωση υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας:

Κυριακή 8 Οκτώβρη 10πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους

Συνέλευση του Συντονισμού την Δευτέρα 9 Οκτώβρη 9.30μμ στην ΕΔΟΘ ( Πρ. Κορομηλά 51, στο κτήριο που στεγάζεται και η Επιθεώρηση Εργασίας)

Συντονισμός ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα “απελευθερωμένα ωράρια”

sintonismoskiriakis@espiv.net

Καθώς και παλιότερο κείμενο της συλλογικότητάς μας:

Κυριακάτικη Αργία – κατάκτηση που δεν μπορεί να πάει χαμένη
Τα τελευταία χρόνια  το κεφάλαιο επιχειρεί και επιτυγχάνει μια σαρωτική επίθεση με στόχο την αναδιάρθρωση των εργασιακών και ευρύτερα των κοινωνικών σχέσεων, ως προς το μεγαλύτερο δυνατό δικό του συμφέρον. Μια από αυτές τις αλλαγές που επιθυμούν τα ξένα και τα ντόπια αφεντικά είναι η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Με κεντρικό στόχο την ολοκληρωτική άρση των περιορισμών και των ελέγχων πάνω στο βαθμό εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας, έχουν καταφέρει να επιβάλουν -και μέσω των υπερεργαλείων του διεθνούς κεφαλαίου, των μνημονίων-  να είναι ανοιχτά τα καταστήματα για 7 Κυριακές μέσα στο ημερολογιακό έτος, με την προοπτική ο αριθμός αυτός να αυξηθεί ανάλογα και με τα κέρδη που βλέπουν ότι μπορούν να αποκομίσουν. Κι αν το μέτρο αυτό φαίνεται να αφορά μόνο τους εμποροϋπαλλήλους , γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όταν τα αφεντικά ξεκινούν μια επιθετική κίνηση σε ένα κλάδο, αν δεν συναντήσουν ικανές αντιστάσεις, σύντομα αυτή επεκτείνεται και στους υπόλοιπους.

Τι σημαίνει όμως για τους εργαζόμενους το μέτρο αυτό; Φυσικά τίποτε άλλο από την διόγκωση της εκμετάλλευσης που υφίστανται από το κεφάλαιο. Σημαίνει την επέκταση της υπερεργασίας, της κακοπληρωμένης ή/και μαύρης εργασίας, της υπερωρίας χωρίς αντίκρισμα. Σημαίνει άλλες 56 (στην καλύτερη) ώρες χαμένες από την ζωή μας, υπό την απειλή της απόλυσης σε περίπτωση μή συμμόρφωσης.

Πάνω απ’ όλα όμως σημαίνει μια τεράστια υποχώρηση για το ριζοσπαστικό/επαναστατικό κίνημα και τον κόσμο της εργασίας. Μια ολοκληρωτική ήττα που μας γυρνάει 100 χρόνια πίσω στο επίπεδο των διεκδικήσεων και της καλυτέρευσης των συνθηκών διαβίωσης μας. Γιατί η Κυριακάτικη Αργία δεν είναι απλά μια παραχώρηση από τα αφεντικά ή μια μέρα “αφιερωμένη στον θεό” όπως μπορεί να πιστεύουν αρκετοί.

Η Κυριακάτικη Αργία είναι κατάκτηση. Όσον αφορά την Ελλάδα, κερδήθηκε μέσα από σκληρούς κι αιματηρούς αγώνες που ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα ώσπου το 1910 θεσπίστηκε και νομικά. Οι τυπογράφοι κάναν την αρχή το 1882. Στον αγώνα μπήκαν με την σειρά τους οι αρτοποιοί, οι ζαχαροπλάστες, οι κουρείς και οι μπακάληδες. Οι μεγάλες γενικές απεργίες του 1890-91 και 1896 (εν μέσω και των πρώτων Ολυμπιακών αγώνων) έδειξαν την δυναμική ενός αγώνα που θα διαρκούσε άλλα 15 χρόνια ώσπου να δικαιωθεί. Σήμερα, οι αγώνες αυτοί γίνονται και πάλι επίκαιροι.

Το κεφάλαιο, με κύριο όργανο τους μηχανισμούς προπαγάνδας θέλει να διχάσει για άλλη μια φορά τους εργάτες, διατρανώνοντας πως στον βωμό της “αναζωογόνησης της οικονομίας”, των δικών τους κερδών δηλαδή, πρέπει να ματώσουμε παραπάνω. Ακόμη χειρότερα, να συνδέσουμε τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα των από τα κάτω, των καταπιεσμένων, με αυτά των αφεντικών.

Πρέπει να τους χαλάσουμε τα σχέδια!
Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να δράσουμε συλλογικά και αποφασιστικά. Πρέπει να σπάσουμε τους επιβεβλημένους από τα πάνω διαχωρισμούς και να αναπτύξουμε δεσμούς αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Πρέπει μαζικά να γυρίσουμε την πλάτη στην Κυριακάτικη εργασία αλλά και σε κάθε άλλη προσπάθεια για υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, αλλά και της ίδιας μας της ζωής.

Πρέπει να οργανώσουμε αδιαμεσολάβητους, αυτο-οργανωμένους,  δυναμικούς αγώνες, προτάσσοντας τα ταξικά μας συμφέροντα, μακριά από τα “καλέσματα συνεννόησης” των αφεντικών, που μας βρίσκουν πάντα χαμένους, αλλά και από τις φανφάρες των γραφειοκρατών καρεκλοκένταυρων εργατοπατέρων που τα έχουν κάνει πλακάκια με τους δυνάστες μας.

Ένας τέτοιος αγώνας, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας διεξάγεται από τον Απρίλη του 2014, από ένα πολύμορφο μέτωπο, στο οποίο συμμετέχουν εργατικά σχήματα, σωματεία, συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικές συλλογικότητες και αλληλέγγυοι/ες με συνεχείς παρεμβάσεις σε χώρους εργασίας, συγκεντρώσεις, πορείες και αποκλεισμούς καταστημάτων.

Να σταθούμε αποτελεσματικά ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, έχοντας πάντα στο μυαλό μας και βρίσκοντας σε αυτούς τους αγώνες, το γόνιμο έδαφος για να επικοινωνήσουμε τον απότερό μας στόχο: Δηλαδή  την κατάργηση της συνθήκης της μισθωτής σκλαβιάς, την απελευθέρωση της ανθρώπινης δημιουργικότητας από τη λογική του κέρδους, την κατάργηση της ιδιοκτησίας, την αποαστικοποίηση και την συμβίωση του ανθρώπου σε αρμονία με το περιβάλλον, την δόμηση ενός κόσμου αλληλεγγύης-ισότητας-ελευθερίας.

Μέχρι το γκρέμισμα του κράτους και του κεφαλαίου, μέσα από την ένοπλη κοινωνική επανάσταση. Μέχρι την αναρχία,

ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ-ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ