10 και 17 Σεπτέμβρη: Ξεκαθαρίζουμε ότι οι Κυριακές είναι των εργαζομένων
32 ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ…
(Με παρεμβάσεις με εκατοντάδες κείμενα, τρικάκια και αφίσες προπαγανδίζονται οι δύο επόμενες Κυριακάτικες συγκεντρώσεις από το συντονισμό ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και τα “απελευθερωμένα ωράρια” στο εμπορικό κέντρο της πόλης αλλά και σε γειτονιές των ανατολικών συνοικιών.)
Εδώ και 4 χρόνια τα αφεντικά του εμπορίου προσπαθούν να καταργήσουν ολοκληρωτικά την αργία με τελικό στόχο να δουλεύουμε 52 Κυριακές το χρόνο. Από το νόμο του 2013 με τις «7 Κυριακές», από την «πιλοτική» εφαρμογή του μέτρου των «52 Κυριακών» το καλοκαίρι του 2014, από την «8η Κυριακή» στα τέλη του 2014, από το 3ο μνημόνιο του 2015 και το περιθώριο που άφηνε για «περισσότερες Κυριακές» και από τις «2 επιπλέον υπό όρους Κυριακές» στα τέλη του 2016, φτάνουμε στον Μάη του 2017 και στις «32 Κυριακές» βάσει και της συμφωνίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους “θεσμούς”. Η όλη αυτή εξέλιξη σηματοδοτήθηκε από ισχυρές πιέσεις κυβερνώντων, κεφαλαιοκρατών και των διάφορων μηχανισμών τους, όπως τα καθεστωτικά ΜΜΕ, προς εμάς τους εργαζόμενους για να αποδεχτούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία της αγοράς στις ζωές μας. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο πουέρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση, αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας. Και βέβαια, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που πολύ σύντομα, όπως φαίνεται, θα γενικευθεί και σε πολλούς άλλους εργασιακούς κλάδους.
Κι αν μέχρι σήμερα τελικά δεν έχει καταργηθεί πλήρως η κυριακάτικη αργία αυτό οφείλεται πρώτιστα στις συλλογικές εργατικές αντιδράσεις. Πίσω μας λοιπόν έχουμε πλέον έναν πολύχρονο αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, με απεργίες και απεργιακές περιφρουρήσεις, παρεμβάσεις, διαδηλώσεις,. Δίνοντας το αγωνιστικό παρών κάθε Κυριακή που επιχειρούνταν η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από τον αγώνα αυτό έχουν γίνει σταθερά βήματα προς την κατεύθυνση της οργάνωσής μας, της συλλογικοποίησης των ίδιων των συναδέλφων από τον κλάδο του εμπορίου και της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων.
Οι μαζικές απεργιακές περιφρουρήσεις της 16ης Ιούλη που διήρκησαν περισσότερες από 2,5 ώρες αλλά και οι παρεμβάσεις στις 23 του ίδιου μήνα προφανώς και δεν είναι αρκετές. Με τα μεγάλα αφεντικά και τις πολυεθνικές να δίνουν το ρυθμό ακόμη και σε Κυριακές του Αυγούστου που έχουν αποδεδειγμένα “χασούρα” αντιλαμβανόμαστε πως μπροστά μας έχουμε τις μεγάλες δυνάμεις του εμπορικού κεφαλαίου, αποφασισμένες να μετατρέψουν σε συνήθεια, παρά το πρόσκαιρο κόστος στους τζίρους τους, την Κυριακάτικη εργασία. Συνήθεια τόσο για τους καταναλωτές, όσο και για τους ίδιους τους εργαζομένους.
Η μάχη για την υπεράσπιση του ελεύθερου χρόνου μας δεν σταμάτησε με την ψήφιση ενός νομοσχεδίου, ούτε πρόκειται να σταματήσει μπροστά στην απληστία τους. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να δώσουμε τη μάχη για να μπορεί να υπάρχει και μπορούμε να απολαμβάνουμε τον μη εργάσιμο χρόνο, την ξεκούρασή μας, τις οικογένειες μας, ενάντια στο 7 στα 7 που αρχίζει να γίνεται κανόνας. Το ότι θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, δεν σημαίνει όμως πως μπορούμε να υπερασπιστούμε μόνοι μας μία κατάκτηση που αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης, και των εμποροϋπαλλήλων στην προκειμένη περίπτωση. Είμαστε στο σημείο που ή θα μοιραστούμε έναν κοινό αγώνα στον οποίο και θα νικήσουμε ή θαμοιραστούμε μία καθολική σιωπή που θα οδηγήσει και στην κοινή μας ήττα.
Σε αυτό το κρίσιμο σημείο είναι σημαντικό όχι μόνο να μην αποδυναμωθούν οι αντιστάσεις μας, αλλά αντιθέτως να ατσαλωθούν, να δικτυωθούν, να οργανωθούν για να κόψουμε την όρεξη στα αφεντικά. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα αφεντικά και να επιβάλλουμε το δίκιο μας, αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να δουλεύουμε όλο και πιο πολύ, όλο και πιο φτηνά, ότι ώρα, ότι μέρα θέλουν και για όσο μας θέλουν πριν μας στείλουν ξανά στις ουρές του ΟΑΕΔ. Για αυτόκαλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να έρθουν σε επαφή με τα σωματεία και τις πρωτοβουλίες εργαζομένων του κλάδου, να στήσουμε νέα όπου δεν υπάρχουν, να δημιουργήσουμε εργατικές συνελεύσεις σε κάθε μαγαζί όπως έγινε πρόσφατα με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες σε Leroy Merlin, Public, Media Markt και να έρθουμε σε επαφή με τον συντονισμό. Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, να συνεχίζουμε όλο και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας.
Ή ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΟ 7 ΣΤΑ 7 –Ή ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
10 & 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ, ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ,
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.00 και ΠΟΡΕΙΑ 12.00
Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα απελευθερωμένα ωράρια * Επικοινωνία: sintonismoskiriakis@espiv.net