ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΤΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΕΚΧ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΕΚΚΕΝΩΣΗ

Το τελευταίο καιρό εκτοξεύονται διαρκώς απειλές για εκκενώσεις καταλήψεων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στην Αθήνα απειλήθηκαν η κατάληψη στην oδό Ζωοδόχου Πηγής 119 στα Εξάρχεια, το Παπουτσάδικο και το City Plaza και στα Χανιά η Rosanera. Στη Θεσσαλονίκη δε ο δήμος ανακοινώνει σε δημοσιεύματα στα ΜΜΕ πως η λύση για την στέγαση του 12ου δημοτικού σχολείου είναι το κτίριο του ΕΚΧ σχολείο, που τελεί υπό κατάληψη από το 2010. Ο Μπουτάρης συγκεκριμένα στην προσπάθεια του να εκφράσεις τις “ανησυχίες” του για το μέλλον των μαθητών που “διαβάζουν και παίζουν σε μια παράγκα” προσπερνώντας όλες τις εφικτές λύσεις για αξιοπρεπή διαβίωση των μαθητών, συνεργάζεται με την εκκλησία για να νοικιάσει το εν λόγω κτίριο και να την βοηθήσει έτσι να αυξήσει λίγο ακόμη τα κέρδη της. Παράλληλα

Λίγους μήνες πριν…

η Δ.Ε.Η., εκτός από το να κόβει το ρεύμα σε σπίτια ανθρώπων που δεν έχουν να πληρώσουν, κόβει και το ρεύμα σε κοινωνικούς και πολιτικούς κατειλημμένους χώρους. Πρόπερσι στον ε.κ.χ. «Σχολείο» και πέρσι στα κατειλημμένα Προσφυγικά στην Αθήνα, παίζοντας το παιχνίδι των ιδιοκτητών και της καταστολής, αποσυνδέει το ρεύμα που αποτελεί, στις μέρες μας, μία βασική ανάγκη.

Για την υπεράσπιση των καταλήψεων, για την αντεπίθεση των καταπιεσμένων

Τα αφεντικά και το κράτος αντιλαμβανόμενα τις καταλήψεις ως εστίες αντίστασης και αγώνα απέναντι στους σχεδιασμούς περαιτέρω υποδούλωσης των καταπιεσμένων έχουν κάθε λόγο να επιθυμούν την καταστολή τους. Άλλωστε αυτό που κυοφορούν οι καταλήψεις και τα στέκια που κινούνται στην λογική της αντιεμπορευματικότητας, της αντιθεσμικότητας, της αυτοοργάνωσης είναι η άρνηση ενός κόσμου που δομείται στην εκμετάλλευση αλλά και το πρόταγμα για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης. Οπότε, είναι λογικό, οι κυρίαρχοι να εχθρεύονται αυτούς και αυτές που μάχονται καθημερινά -με λόγο και πράξη- για την κατάλυση του καπιταλιστικού/ εξουσιαστικού συστήματος και των κοινωνικών σχέσεων που το δομούν.

Και γιατί κάποιος να κάνει κατάληψη σήμερα;

Οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν μία ακόμη έκφραση του αγώνα που καθημερινά δίνουμε για να πάρουμε πίσω όσα κράτος και κεφάλαιο μας στερούν. Μέσα σ’ αυτό τον αγώνα ένα κύριο ζητούμενο είναι, οι από τα κάτω αυτού του κόσμου, να μπορέσουμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας συλλογικά και μέσω της άμεσης δράσης, χωρίς να επαιτούμε από τα κράτη και τα αφεντικά.

Ειδικά στην σημερινή πραγματικότητα έχει σημασία να δομήσουμε μια συλλογική δύναμη που θα μπορεί να υπερασπιστεί μαχητικά τις καταλήψεις, αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να αποτρέψει τις εξώσεις πρώτης κατοικίας και τα κοψίματα του ρεύματος λόγω χρεών σε τράπεζες και Δ.Ε.Η., να καταφέρει να βάλει τις ανάγκες των καταπιεσμένων πάνω από τα κέρδη των super market και των εταιρειών, να προωθήσει την κουλτούρα της απαλλοτρίωσης, της χαριστικότητας, της κοινότητας. Όλοι εμείς, που έχουμε την ίδια μοίρα, χωρίς να έχουμε κάτι άλλο για να χάσουμε, είναι αναγκαίο να οργανώσουμε την επίθεση και την άμυνα μας απέναντι στην περαιτέρω υποτίμηση των ζωών μας στο όνομα της εθνικής “ανάκαμψης”. Είναι οξύμωρο να υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι και ακόμη περισσότεροι να οδηγούνται στους δρόμους και να υπάρχουν σπίτια που μένουν άδεια. Είναι προκλητικό να υπάρχει τόσος πλούτος συγκεντρωμένος στα χέρια μιας μειοψηφίας και σε εμάς να αυξάνεται κατακόρυφα το κόστος ζωής.

Μέσα κι έξω από τις καταλήψεις: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Μέσα στο γκρίζο των πόλεων και την ασφυκτική συνεχόμενη πίεση της καθημερινότητας, επανοικειοποιούμαστε και δίνουμε ζωή στα άδεια κτίρια, στεκόμενοι ενάντια στην λογική της ατομικής ιδιοκτησίας που κυριαρχεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Οι καταλήψεις είναι οι χώροι όπου στεγάζονται κινηματικές δομές (ραδιόφωνα, τυπογραφεία, χώροι πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης, βιβλιοθήκες κ.α.) αλλά και κοινωνικές ανάγκες (στέγαση, συλλογικές κουζίνες, γυμναστήρια κ.α.). Μέσα σε αυτές επικοινωνούμε χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος και την προϋπόθεση της ιεραρχίας, μέσα σε αυτές ανασαίνουμε με το δικό μας τρόπο, μέσα σε αυτές πειραματιζόμαστε πάνω στις νέες μορφές οργάνωσης που θα αντικαταστήσουν την τραγωδία των καπιταλιστικών και εξουσιαστικών σχέσεων. Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την χρήση τόσο των κτιρίων που το κεφάλαιο αδυνατεί να εκμεταλλευτεί για να αποκομίσει κέρδος, με σκοπό να στεγαστούν οι ανάγκες των καταπιεσμένων, όσο και των κτιρίων που συμπυκνώνουν την εξουσία του πάνω στις ζωές μας μέχρι:

ΝΑ ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΙΑΔΩΝ

ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΤΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΤΕ