Πορεία ενάντια στις εξώσεις των μεταναστριών

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου μετανάστευσης και ασύλου, από τις 16 Απρίλη 2022 οι θέσεις του προγράμματος στέγασης “ESTIA II” μειώνονται σε 10.000 από 27.000 που διέθετε το 2021, με στόχο τον τερματισμό του προγράμματος μέχρι το τέλος του έτους.

Το ESTIA είναι ένα στεγαστικό πρόγραμμα εντός του αστικού ιστού για εξαιρετικά ευάλωτες περιπτώσεις αιτούντων άσυλο, και η κατάργηση ή η αντικατάσταση του από προγράμματα με μειωμένο κόστος, σε συνδυασμό με τη συνολική πολιτική του ελληνικού κράτους για τους μετανάστες (όπως η δημιουργία κλειστών κέντρων κράτησης και η σιωπηλή μετατροπή πολλών ανοιχτών camp σε τέτοια) οδηγεί σε περαιτέρω υποτίμηση των μεταναστ(ρι)ών, κάκιστες συνθήκες διαβίωσης, και απομόνωση μακριά από τα αστικά κέντρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την αυστηροποίηση και το σταδιακό κλείσιμο του προγράμματος που δρομολογείται εδώ και δύο χρόνια, έχει προκύψει ένα μαζικό κύμα εξώσεων, ενώ ακόμα κι αν οι αιτούντες άσυλο πάρουν θετική απόφαση στην υπόθεση τους, καλούνται να εγκαταλείψουν το σπίτι τους σε διάστημα μόνο ενός μήνα. Κάτι που εύκολα γίνεται κατανοητό πως είναι αδύνατο όταν δεν έχει υπάρξει οποιοδήποτε ενταξιακό πλάνο για αυτούς, και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για περιπτώσεις ανθρώπων με εξαιρετικές ευαλωτότητες, των οποίων οι δυσκολίες ξεκινάνε πολύ νωρίτερα.

(Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο σε μορφή pdf, εδώ).

ΝΑΥΑΓΙΑ, ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ, ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ

Η προσπάθεια του κεφαλαίου να αυξήσει την κερδοφορία του, είτε μέσω πολέμων είτε μέσω της επιβολής συνθηκών ακραίας φτώχειας, αναγκάζει εδώ και χρόνια εκατομμύρια ανθρώπους, κυρίως από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, να μπουν σε μια βάρκα ρισκάροντας τη ζωή τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους στις χώρες της Ε.Ε. Όσοι προσπαθούν να εισέλθουν στην Ε.Ε. μέσω της Ελλάδας βρίσκονται αρχικά αντιμέτωποι με κοινές περιπολίες εθνικού στρατού και Frontex, που, με τις ενέργειές τους για την «προστασία των συνόρων» από την είσοδο των μεταναστών, έχουν οδηγήσει σε θάνατο έναν τρομακτικό αριθμό εξ αυτών. Μόνο το 2021 καταγράφηκαν ως νεκροί ή αγνοούμενες πάνω από 2.000 μετανάστ(ρι)ες που προσπαθούσαν να διασχίσουν τη Μεσόγειο, ενώ σε αυτές δεν υπολογίζονται καν όσες έχουν χάσει την ζωή τους μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από το κρύο, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης ή την παντελή έλλειψη προστασίας και υγειονομικής περίθαλψης από την πανδημία του κορωνοϊού.

Παράλληλα οι ελληνικές αρχές εδώ και χρόνια προχωρούν σε απαγωγές μεταναστ(ρι)ών πριν καταγραφούν κοντά στα σύνορα του Έβρου και στη συνέχεια, αφού συνήθως τους ληστεύουν και τους αφήνουν γυμνούς, τους πετάν από την απέναντι πλευρά των συνόρων για να βιώσουν αντίστοιχη αντιμετώπιση και από την τούρκικη πλευρά στα πλαίσια του διακρατικού τους παιχνιδιού με φόντο το μεταναστευτικό ζήτημα. Το ελληνικό κράτος έχει πραγματοποιήσει αμέτρητα παράνομα pushback προς την Τουρκία τα τελευταία χρόνια, κάτι που φυσικά αρνείται. Η Ευρώπη προφανώς σιωπά, και οποιοσδήποτε καταγγέλλει τις επαναπροωθήσεις κατηγορείται ως «πράκτορας της προπαγάνδας του τουρκικού κράτους». Τα τελευταία δύο χρόνια τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά με την περαιτέρω εντατικοποίηση των επαναπροωθήσεων, και την εκτεταμένη εφαρμογή τους και στην ενδοχώρα. Εκατοντάδες είναι οι καταγγελίες μεταναστών ακόμα και ασυνόδευτων ανήλικων που έχουν απαχθεί από τα κέντρα μεγαλουπόλεων και έχουν συρθεί εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μέχρι τα σύνορα ώστε να απελαθούν, με τα ΜΜΕ να τις αποκρύπτουν εσκεμμένα από το δημόσιο λόγο.

Ο πόλεμος του ελληνικού κράτους ενάντια στους μετανάστες δεν σταματά εκεί, αλλά συνεχίζεται και μέσω των πρόσφατων αλλαγών στη διαδικασία χορήγησης ασύλου, και με την περικοπή των οικονομικών βοηθημάτων. Έτσι, στα τελευταία νομοσχέδια που ψηφίστηκαν έχουμε την περαιτέρω συρρίκνωση στις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, τη δημιουργία παραπάνω δυσκολιών σε ό,τι αφορά την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, και τη διεύρυνση του καθεστώτος κράτησης σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, ασαφώς ορισμένες για να μπορεί να επιβάλλεται κατά βούληση, ενώ μετά τις περικοπές στο ήδη ελάχιστο οικονομικό βοήθημα των μεταναστριών, έχουν σημειωθεί δεκάδες καταγγελίες και για τεράστιες καθυστερήσεις στην χορήγηση του.

Η απόφαση για κλείσιμο του προγράμματος ESTIA, λοιπόν, αποτελεί τη συνέχεια των παραπάνω πολιτικών και της μετατροπής των μεταναστριών στο πιο υποβαθμισμένο κομμάτι της κοινωνίας. Αποτελεί την απάντηση του κράτους στις αρνήσεις των μεταναστών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ενώ λειτουργεί συμπληρωματικά με τους εκβιασμούς των ΜΚΟ, που συχνά πριν καταφύγουν στους μπάτσους, τρομοκρατούν ή απειλούν τους μετανάστες ώστε να φύγουν από τα σπίτια τους, ή τους αλλάζουν τις κλειδαριές ώστε να μην μπορούν να εισέλθουν σε αυτά.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ
ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ

Για εμάς η αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από το αν κατέληξαν εδώ για να γλιτώσουν από την εξαθλίωση που τους επέβαλε ή τις βόμβες που τους έριξε ο δυτικός κόσμος. Η αλληλεγγύη αυτή δεν εκπορεύεται από ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, αλλά από την ταξική μας ανάλυση που αντικειμενικά τοποθετεί τις μετανάστριες στον πάτο της εργατικής τάξης, καθώς είναι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στην κάλυψη πολύ βασικών αναγκών, που αναγκάζονται να δουλέψουν με τους χειρότερους δυνατούς όρους για να επιβιώσουν. Μια συνθήκη δηλαδή που αν και εκδηλώνεται με πολλαπλάσια σφοδρότητα στις μετανάστριες, φαντάζει γνώριμη και στους ντόπιους προλετάριους.

Γι’ αυτό λοιπόν οφείλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλουν σε ντόπιες και ξένους. Να σταθούμε από κοινού απέναντι στην αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους και της ΕΕ, αλλά και στο ίδιο το σύστημα εκμετάλλευσης που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και τον ξεριζωμό. Να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τα σύνορα και φυσικά ενάντια σε εκείνους που καλλιεργούν και έχουν όφελος από όλα τα παραπάνω. Να οργανωθούμε και να πετύχουμε τις ταξικές νίκες που τόσο έχουμε ανάγκη για την καθημερινή μας επιβίωση, αλλά και για να ξαναπιστέψουμε πως όλες μαζί μπορούμε ως προλετάριοι να νικήσουμε και να δομήσουμε τη νέα κοινωνία χωρίς έθνη και τάξεις, χωρίς στρατούς, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λεηλασία της φύσης. Τον κόσμο που όλα θα είναι για όλους.

– Κοινοί αγώνες ντόπιων – μεταναστ(ρι)ών ενάντια στα σύνορα, τους πολέμους, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την εκμετάλλευση
– Χαρτιά, στέγαση εντός του αστικού ιστού, περίθαλψη, ίσα δικαιώματα στην εργασία για ντόπιες και μενανάστριες
– Ελεύθερη μετακίνηση προς την ηπειρωτική χώρα και την Ευρώπη | νομιμοποιητικά έγγραφα για όλους/ες
– Να κόψουμε όποιο χέρι απλώνεται πάνω στην πολυεθνική εργατική τάξη.

Στηρίζουμε την πορεία της ανοιχτής συνέλευσης Stop War on Migrants:

ΠΕΜΠΤΗ 14 ΑΠΡΙΛΗ | 18:00 | ΚΑΜΑΡΑ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά // anatolika.espivblogs.net