Διαδήλωση ενάντια στην ακρίβεια και την αύξηση του κόστους ζωής

ΑΝΑΤΙΜΗΣΕΙΣ: ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ
ΣΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Ράλι τιμών, προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, ενεργειακή κρίση, παγετός στις καλλιέργειες καφέ της Βραζιλίας, τσουνάμι αυξήσεων, πληθωριστικές πιέσεις είναι κάποιες από τις επιτηδευμένα ασαφείς εκφράσεις που ακούμε στις ειδήσεις. Ταυτόχρονα ακούμε διάφορους ειδικούς να προσπαθούν να αναλύσουν τους λόγους για τους οποίους συμβαίνουν όλα αυτά σαν να μιλάν για κάποια φυσική καταστροφή από την οποία όλοι και όλες βάλλονται οριζόντια, λες και δεν φταίει κανείς, λες και κανείς δεν επωφελείται από όλα αυτά. Οριακά το μόνο που δεν κάνουν είναι να επικαλεστούν την θεϊκή βούληση για να περιγράψουν τα όσα μας συμβαίνουν.

Ο πληθωρισμός αυξάνεται όλο και περισσότερο κάθε μήνα, φτάνοντας το Γενάρη στο +5,5% σε σχέση με πέρυσι (σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία της Eurostat), κάτι που σε απλά λόγια σημαίνεις πως οι μισθοί μας αρκούν για όλο και λιγότερα. Οι τεράστιες αυξήσεις στις τιμές βασικών αγαθών και προϊόντων καταγράφονται και στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, κι έτσι στο διάστημα Δεκέμβρης 2020-Δεκέμβρης 2021 σημειώνονται αυξήσεις 4,3% στη διατροφή, έχοντας ενδεικτικά: ψωμί 4,9%, τυριά-φρούτα-λαχανικά από 5,5%, ελαιόλαδο 17%, ζυμαρικά 7,6%, πατάτες 14,2%, πουλερικά 6,6%, αρνί-κατσίκι 19,7% και φρέσκα ψάρια 6,7%. Οι αυξήσεις στα καύσιμα καταγράφονται στο 21,7%, με τη βενζίνη να πλησιάζει σταθερά τα 2€, σε μια συνθήκη που χιλιάδες κόσμος δεν ξέρει τι να κάνει, καθώς από τη μία δεν μπορεί να επιβιώσει οικονομικά, κι από την άλλη φοβάται να στοιβαχτεί στις δημοτικές συγκοινωνίες και να καταλήξει αυτός ή η οικογένειά του στο διάδρομο κάποιου υποστελεχωμένου νοσοκομείου. Οι ανατιμήσεις είναι τρομαχτικές και στην ενέργεια (45% στον ηλεκτρισμό, 135,7% στο φυσικό αέριο και 34,1% στο πετρέλαιο θέρμανσης), και στην ήδη υπερκοστολογημένη στέγαση με 18%, ενώ καθημερινά πλέον διαβάζουμε για συνανθρώπους μας που πεθαίνουν από το κρύο ή στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν. Είναι τρομακτικό ότι από τα πρώτα μοιράσματα αυτού του κειμένου, πριν από δύο μήνες, οι αυξήσεις σε όλα τα είδη έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, ενώ διαβάζουμε και επίσημα πως μέσα στο Φλεβάρη η κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη.

Είναι γεγονός πως κατά την διάρκεια της πανδημίας πολλές δυνάμεις του κεφαλαίου και των κρατών που εκφράζουν τα συμφέροντά του, οξύνανε τον εμπορικό πόλεμο μεταξύ τους, εργαλειοποιώντας την covid-19. Ταυτόχρονα τα παιχνίδια στο χρηματιστήριο, η αύξηση των ναύλων από τους εφοπλιστές, η ίδια η φύση του κεφαλαίου να επιδιώκει όλο και περισσότερα κέρδη και οι διακρατικοί ανταγωνισμοί δημιούργησαν κρίσεις που εκτόξευσαν τις τιμές της ενέργειας και των πρώτων υλών. Εκεί είναι όμως που γίνεται το μεγάλο γλέντι, διότι η αύξηση της τιμής της ενέργειας (που σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό και με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων) και των πρώτων υλών, επιτρέπουν σε κάθε λογής αφεντικά από διάφορους κλάδους να τις επικαλούνται για να αυξήσουν τις τιμές των υπηρεσιών ή των προϊόντων που εμπορεύονται. Οι λόγοι που οδήγησαν σε όλο αυτό το ασαφές πλέγμα είναι πολύπλοκοι για να τους κατανοήσουμε με ακρίβεια, ενώ ταυτόχρονα μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο και δεν χρειάζεται να έχουμε τελειώσει οικονομικό πανεπιστήμιο για να το καταλάβουμε: Ο καπιταλισμός έχει τους μηχανισμούς ώστε να μετακυλίει όλα αυτά τα κόστη από πάνω προς στην κοινωνική βάση, όπως έχει κάνει και άλλες φορές στο παρελθόν παρουσιάζοντας τεχνητές κρίσεις που οδηγούν την εργατική τάξη στην περαιτέρω φτωχοποίηση, ενώ αυξάνουν την κερδοφορία των αστών.

Έτσι τα κράτη -ανάμεσα τους φυσικά και το ελληνικό- σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν ακόμα περισσότερο, επικαλούνται νέα μέτρα ενάντια στο κύμα αυξήσεων που τα ίδια δημιούργησαν για χάρη του κεφαλαίου, προφανώς δίνοντας χρήμα που και πάλι έχουν λάβει από τις τσέπες μας, μέσα από την φορολογία. Παράλληλα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως την ίδια στιγμή που το χρέος του ελληνικού κράτους (το οποίο θα φορτώσουν πάλι στις πλάτες μας “για να βγούμε όλοι μαζί από ακόμα μία κρίση”) αγγίζει το 235%, την ίδια στιγμή που όλο και περισσότερα κομμάτια της τάξης μας αδυνατούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, την ίδια στιγμή που το «επιτελικό κράτος» καταρρέει σε χιονοπτώσεις, πυρκαγιές και πλημμύρες, το κράτος ξοδεύει δις για να προχωρήσει σε αγορές Rafale και ελικόπτερων Romeo, αναβαθμίζει τα F16 και αγοράζει φρεγάτες Belhara, και τα ταϊσμένα με εκατομμύρια ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν για την “αναγκαιότητα” αυτών των κινήσεων. Το κράτος επιχειρεί έτσι να αναβαθμιστεί τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε επίπεδο συμμαχιών, που επιβεβαιώνουν τις βλέψεις και τον επεκτατισμό του, αλλά και τον κίνδυνο να εμπλέξουν τους φτωχούς σε άλλον έναν πόλεμο για τα κέρδη των αστών.

ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ, ΝΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Απέναντι στο νέο κύκλο επίθεσης που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά οφείλουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεση της τάξης μας. Αρχικά, οφείλουμε να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος που άφησε πίσω του το προσωρινό μούδιασμα των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Να αγωνιστούμε για ένα ποιοτικό σύστημα δημόσιας υγείας που δε θα είναι έτοιμο να καταρρεύσει. Να αγωνιστούμε για να μην εξαρτάται από τα φράγκα που έχουμε ή δεν έχουμε στην τσέπη μας ή από την εθνικότητά μας η πρόσβασή μας στην περίθαλψη. Να αγωνιστούμε για να μην επανέλθουν στην καθημερινότητα μας σαν κάτι φυσιολογικό χουντικοί νόμοι που παρανομοποιούν τις διαδηλώσεις, Να αγωνιστούμε για την υπεράσπιση του φυσικού κόσμου και των δημόσιων χώρων. Να αγωνιστούμε ώστε να μην παραγκωνίζονται από την παιδεία όσοι δεν έχουν να πληρώσουν ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια ή σχολές. Να αγωνιστούμε ενάντια στις απλήρωτες υπερωρίες, το πετσόκομμα των μισθών, την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, ενάντια στους πλειστηριασμούς, τις εξώσεις, τις κατασχέσεις, τα κοψίματα ρεύματος και νερού όσων δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο χωρίς ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, για να μη σκοτώνονται οι μετανάστριες στα σύνορα ή στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Να αγωνιστούμε ενάντια σε κάθε είδους έμφυλης, φυλετικής, θρησκευτικής διάκρισης των ανθρώπων της τάξης μας. Το να αγωνιστούμε για όλα αυτά είναι το πρώτο βήμα. Το στοίχημά μας όμως είναι το πώς μαζί με άλλες καταπιεσμένες θα κάνουμε τις ρήξεις των ερχόμενων αγώνων και εξεγέρσεων ακόμα πιο βαθιές, συνδέοντας όλους τους επιμέρους αγώνες και οικοδομώντας ταυτόχρονα ένα νέο κόσμο που θα μπορεί να απαντάει στα προβλήματα όλων των ανθρώπων έχοντας ως εφαλτήριο το εξής λιτό και απέριττο:

Κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου και φύσης & της καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο!

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΟΥΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ,
ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ
ΟΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 5/2, 12:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα Ανατολικά // anatolika.espivblogs.net/