Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις & υπεράσπισης του Στεκιού στο Βιολογικό | Σάββατο 15/1 | 13:00

Στα πλαίσια της εβδομάδας αλληλεγγύης στις καταλήψεις και το στέκι στο βιολογικό που εκκενώθηκε στις 31/12/21 κρεμάστηκαν πανό και κολλήθηκαν αφίσες στις ανατολικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης. Παρακάτω οι αφίσες που κολλήθηκαν και το κείμενο καλέσματος στην πορεία αλληλεγγύης.

34 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Στις 18 Νοέμβρη 2021 παρατηρούνται αλλαγές στο φουαγιέ του κτηρίου του Βιολογικού, καθώς τοποθετούνται γυψοσανίδες στο χώρο και σημαδεύονται τοίχοι -ένας εκ των οποίων του στεκιού- υποδεικνύοντας την επικείμενη κατεδάφισή τους. Έρευνα στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης καταδεικνύει ανάθεση εργολαβίας έργου με θέμα: “Εσωτερικές διαρρυθμίσεις χώρων ισογείου κτηρίου βιολογίας, για τις ανάγκες της Σ.Θ.Ε”. Το εν λόγω έργο φτάνει το ύψος των 1.320.600€ και στην πραγματικότητα προβλέπει την μετατροπή του Στεκιού στο Βιολογικό σε αίθουσα αναμονής, ενώ θα πρέπει να παραδοθεί μέσα σε 16 μήνες από την ημερομηνία ανάρτησης-υπογραφής της συμφωνίας.

Τα ξημερώματα της 31/12 μπάτσοι εισβάλλουν στο στέκι, βανδαλίζουν το χώρο, καταστρέφοντας ό,τι βρουν στο διάβα τους, σπάζοντας έπιπλα και σκίζοντας βιβλία και άλλο αρχειακό υλικό, ενώ δημιουργούν κλοιό γύρω από τα πανεπιστήμια για να διασφαλίσουν την ανεμπόδιστη κατεδάφιση όλων των τοίχων του Στεκιού από τα συνεργεία. Είναι προφανές ότι δεν είναι τυχαία η χρονική στιγμή της εκκένωσης. Σε μία συνθήκη που η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας οδηγεί σε δεκάδες θανάτους κάθε μέρα, αυτό που επιλέγει να «πουλήσει» η κυβέρνηση στους εν δυνάμει ψηφοφόρους της είναι για ακόμα μία φορά η καταστολή. Ταυτόχρονα, το κράτος εκμεταλλεύτηκε την απουσία των φοιτητ(ρι)ών από τα πανεπιστήμια λόγω των γιορτών προκειμένου να χτυπήσει μία από τις μακροβιότερες δομές του κινήματος της πόλης, η οποία έχει αποτελέσει ορμητήριο πολλών αγώνων.

Άλλωστε το δόγμα της τάξης και της ασφάλειας ήταν ο βασικός πυλώνας της προεκλογικής εκστρατείας της κυβέρνησης, και φαίνεται ότι θα παραμείνει ο ίδιος τώρα που ξεκινάει η επόμενη. Κομμάτι αυτής της στρατηγικής αποτελεί και η επίθεση στους κατειλημμένους χώρους, παίρνοντας φυσικά τη σκυτάλη από τους σοσιαλδημοκράτες διαχειριστές της εξουσίας, που πραγματοποίησαν πάνω από 25 εκκενώσεις πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων μέσα σε μια τετραετία. Έτσι, ήδη από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ έχουμε το περίφημο «τελεσίγραφο» στις καταλήψεις διά στόματος του τότε υπουργού Προ.Πο. Μ. Χρυσοχοϊδη, με ορίζοντα το Δεκέμβρη του 2019 (κάτι που προφανώς δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν). Ο νέος υπουργός συνεχίζει το ίδιο έργο, κι έτσι στη Θεσσαλονίκη, πέρα από το Στέκι στο Βιολογικό, αντίστοιχες ενέργειες δρομολογούνται και για την κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ, ενώ 1.5 χρόνο πριν εκκενώθηκε και η κατάληψη Terra Incognita.

Πέρα από την γενικότερη επίθεση στον κόσμο του αγώνα και τις υποδομές του, και την καλλιέργεια φόβου ενόψει οποιασδήποτε προσπάθειας αντίστασης, παρατηρούμε ότι το τελευταίο διάστημα το κράτος και οι πανεπιστημιακές αρχές στοχοποιούν ακόμα πιο έντονα τους κατειλημμένους χώρους που είναι υπό την “ιδιοκτησία” του ΑΠΘ. Η εκκένωση της Terra και του Βιολογικού δεν μπορούν να ιδωθούν αποκομμένες από την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια και η οποία έχει ως τελικό στόχο την περαιτέρω προώθηση ταξικών φραγμών, την ιδιωτικοποίηση (και) της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και την μετατροπή των πανεπιστημίων σε επιχειρήσεις, εξυπηρετώντας τις ανάγκες της αγοράς. Εν μέσω υγειονομικής κρίσης και ενώ οι σχολές έμειναν κλειστές επί 1.5 χρόνο, ψηφίστηκαν 5 “εκπαιδευτικά” νομοσχέδια και υπήρξε έντονη προσπάθεια ενίσχυσης της φύλαξης και αποστείρωσης των πανεπιστημίων, με αποκορύφωμα την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, η οποία αποτράπηκε προσωρινά από το δυναμικό κύμα αγώνων των φοιτητ(ρι)ών την άνοιξη του ‘21, αλλά εξαγγέλθηκε ξανά αυτές τις μέρες.

Το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που οι σχολές άρχισαν να λειτουργούν ξανά έχοντας μειωμένο προϋπολογισμό (αναντίστοιχο των μεγάλων αναγκών που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, με ελλείψεις αιθουσών διδασκαλίας, με παντελή απουσία μέτρων προστασίας της υγείας φοιτητριών, εκπαιδευτικών, εργαζομένων και με μηδενικές προσλήψεις επιπλέον διδακτικού και διοικητικού προσωπικού), οι πρυτανικές αρχές, με τις “πλάτες” και τις ευχές του κράτους και των αφεντικών, σπαταλούν τους πόρους τους όχι για τη βελτίωση των όρων φοίτησης και εργασίας όσων κινούνται στο πανεπιστήμιο, αλλά για κατασταλτικές ενέργειες όπως η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και η παραχώρηση εργολαβιών εκατομμυρίων για το κλείσιμο ενός απελευθερωμένου χώρου, είναι ενδεικτικό της κατεύθυνσης που προωθείται για τη λειτουργία των πανεπιστημίων.

Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη το ότι μέσα στο Δεκέμβρη το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε έκτακτη χρηματοδότηση 10.000.000€ για την κάλυψη “δαπανών ασφάλειας” σε ΑΕΙ, ούτε ότι σε ένα από τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν πέρυσι προβλέπεται η εγκατάσταση μέσων επιτήρησης με λήψη και καταγραφή εικόνας και ήχου (κάμερες), και αισθητήρων ανίχνευσης κίνησης σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των ΑΕΙ. Τη βδομάδα μάλιστα πριν την εκκένωση του Στεκιού, υπογράφηκε Κοινή Υπουργική Απόφαση για την αποδοχή δωρεάς από εφοπλιστική οικογένεια για την εγκατάσταση τουρνικέ στο ΑΠΘ. Το ίδιο προβλέπεται για την είσοδο και σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας, με τη μέθοδο της δωρεάς να επιλέγεται σε ακόμα τρία, προκειμένου να επισπευσθούν οι διαδικασίες.

Παράλληλα, όποτε εκκενώνει μία κατάληψη, το κράτος προσπαθεί να αποσπάσει κοινωνική νομιμοποίηση πλασάροντας συχνά το ίδιο παραμύθι: «οι καταληψίες/μειοψηφίες/αντιεξουσιάστριες είναι οι κακοί που δημιουργούν εστίες ανομίας και στερούν από το κοινωνικό σύνολο κάποια δομή που το καλό κράτος θέλει να αξιοποιήσει προς όφελος όλων». Είναι να απορεί κανείς πώς μπορεί ακόμα να χρησιμοποιείται αυτή η ρητορική, τη στιγμή που υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα που αποδεικνύουν πως τα παραπάνω αποτελούν ένα γιγαντιαίο ΨΕΜΑ. Αρκεί να δούμε την ιστορία των καταλήψεων που εκκενώθηκαν μόνο στην πόλη μας:

Η Κατάληψη Δέλτα δημιουργήθηκε από τον κόσμο που συμμετείχε στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-07 και αποτέλεσε χώρο στέγασης φοιτητών και μη, ενώ εντός της λάμβανε χώρα πλήθος δραστηριοτήτων όπως αυτομορφώσεις, συλλογικές κουζίνες και συνελεύσεις. Εκκενώθηκε τον Ιούνιο του 2012 «για να αξιοποιηθεί ως φοιτητική εστία». Δέκα χρόνια αργότερα παραμένει άδεια, ενώ χιλιάδες φοιτητές και οι οικογένειές τους αναγκάζονται να πληρώνουν όλο και πιο ακριβά νοίκια.

Το Ορφανοτροφείο καταλήφθηκε το 2005 έπειτα από πέντε χρόνια που αφηνόταν να ρημάζει. Λειτουργεί ως στεγαστική κατάληψη σε μία περίοδο που η οικονομική κρίση είχε ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση χιλιάδων ντόπιων και μεταναστριών. Εκκενώνεται το 2011 και ανακαταλαμβάνεται το 2015, την περίοδο που χιλιάδες μετανάστες προσπαθούσαν να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη και κατέληγαν να εγκλωβίζονται στον Ελλαδικό χώρο χωρίς καμία πρόνοια. Λειτούργησε ως στεγαστική κατάληψη μεταναστριών για ένα χρόνο. Εκκενώνεται και κατεδαφίζεται -για να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί- μαζί με δύο ακόμα στεγαστικές καταλήψεις τον Αύγουστο του 2016, με την πρόφαση ότι θα μετατραπεί σε κέντρο αποκατάστασης. Έξι χρόνια μετά παραμένει άδειο.

Η Κατάληψη Terra Incognita καταλαμβάνεται το 2004. Εντός της πραγματοποιείται πλήθος πολιτικών διαδικασιών και εκδηλώσεων, στεγάζονται υποδομές του κινήματος όπως τυπογραφείο, βιβλιοθήκη και γυμναστήριο και αποτελεί έδρα αναρχικών ομάδων. Εκκενώνεται τον Αύγουστο του 2020, ενώ μέχρι σήμερα το κτίριο παραμένει άδειο.

Σε μία περίοδο που η κοινωνική και οικονομική κρίση βαθαίνει, πριν καν προλάβουμε να πάρουμε ανάσα από τις συνέπειες που είχε στις ζωές μας την περασμένη δεκαετία, οι καταλήψεις αποτελούν απαραίτητες δομές όχι μόνο για την οργάνωση του αγώνα ενάντια σε κάθε εξουσία, αλλά και για την ίδια μας την επιβίωση. Το Στέκι στο Βιολογικό λειτουργούσε ως ένας ζωντανός κατειλημμένος χώρος τα τελευταία 34 χρόνια, περικλείοντας στο εσωτερικό του συνελεύσεις, ομάδες, ανθρώπους και εγχειρήματα που άνθησαν εκεί μέσα, όχι πάντα με τις ίδιες πολιτικές αφετηρίες: αρνητές στράτευσης και οικολόγους, αναρχικούς και πάνκηδες, μαθήτριες, φοιτητικές πολιτικές ομάδες, και κινηματικές συλλογικότητες της πόλης.

Στο Βιολογικό έχουν γίνει αμέτρητες συναυλίες συγκροτημάτων από κάθε γειτονιά της πόλης μέχρι κάθε γωνιά του πλανήτη, προωθώντας την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντικουλτούρα, και αποτελώντας σημείο συνάντησης χιλιάδων ανήσυχων φωνών διαφορετικών γενεών, αλλά και μία από τις πρώτες επαφές με το “χώρο” για πολλούς και πολλές από εμάς. Στο στέκι έχουν στεγαστεί πολιτικές εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις και διαδικασίες οργάνωσης πολύμορφων αγώνων και δράσεων. Το Στέκι στο Βιολογικό έως σήμερα αποτελούσε και θα συνεχίσει να αποτελεί μια εστία αντίστασης των από τα κάτω, μια διαφορετική σύνδεση των φοιτητριών και των καταπιεσμένων με τον χώρο των πανεπιστημίων, όπου δομούνται σχέσεις ελευθερίας, μακριά από κάθε είδους διαχωρισμούς και εμπορευματοποίηση -σε έναν κόσμο που όλο και περισσότερα αγαθά μετατρέπονται σε εμπορεύματα. Ένα σημείο συνάντησης χιλιάδων αγωνιζόμενων από κάθε γωνιά του πλανήτη, που διεκδικούν καλύτερους όρους ζωής. Και ως τέτοιο θα το υπερασπιστούμε.

ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΟ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

10, 100, ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΓΕΝΑΡΗ, 13:00, ΚΑΜΑΡΑ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά / anatolika.espivblogs.net