Προβολή της ταινίας “Umberto D” στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera

Δεκέμβρης στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera (Επισκόπου Αμβροσίου 3).

Συνεχίζοντας αυτό τον μικρό κύκλο προβολών, αλλά και την προσπάθεια να ανοίξουμε και να συζητήσουμε μαζί με άλλο κόσμο το ζήτημα του κόστους ζωής και της αύξησής του που βιώνουμε καθημερινά, τον αγώνα για επιβίωση και ζωή, και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε, την Τετάρτη 22.12 στις 19:00 θα προβληθεί η ταινία Umberto D. – Ό,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι (Vittorio de Sica, 1952, 89′), κλείνοντας έτσι τις φετινές εκδηλώσεις στο Κοινωνικό Κέντρο Ovradera (Επισκόπου Αμβροσίου 3).

Και αυτή η ταινία εντάσσεται στο ρεύμα του ιταλικού νεορρεαλισμού, που κάλυψε μια ανάγκη κινηματογραφιστών της εποχής να αναδείξουν τις πραγματικές συνθήκες που βίωνε η Ιταλία την περίοδο μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο: να δείξουν τη φτώχεια, τη μιζέρια, τη μοναξιά, τη βιοπάλη, και τους αγώνες (ενάντια στο φασισμό και την αδικία) των απλών ανθρώπων. Εικόνες και καταστάσεις που μπορεί να είναι από μια άλλη χώρα και εποχή, δεν παύουν όμως να είναι οικίες.
Προβλήματα τόσο κοινά, αλλά ταυτόχρονα και τόσο δύσκολο να τα ξεπεράσουμε όταν τα αντιμετωπίζουμε ατομικά, όταν δεν είμαστε εκεί για να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη. Αφού λοιπόν είναι κοινά τα προβλήματα, πως γίνεται να μην είναι κοινοί, συλλογικοί, και οι αγώνες μας;
Μετά την προβολή περιμένουμε τις κουβέντες και τα σχόλιά σας, ελπίζοντας να ανοίξει μια συζήτηση για το ζήτημα (και όχι μόνο).

Στον κοινωνικό χώρο Ovradera λειτουργεί επίσης κινηματικό βιβλιοπωλείο, ενώ κατά το άνοιγμα του χώρου θα μπορείτε να φέρνετε και είδη άμεσης ανάγκης για μετανάστ(ρι)ες που βρίσκονται σε camp:

• αντιπυρετικά, παυσίπονα, χάπια και σιρόπια (πχ παρακεταμόλη)
• σιρόπια παιδικά πολυβιταμινούχα
• χειμωνιάτικα μπουφάν (αντρικά, παιδικά και βρεφικά)

Υπόθεση:

Ο Umberto είναι ένας πρώην δημόσιος υπάλληλος ο οποίος αγωνίζεται να επιβιώσει με την πενιχρή του σύνταξη. Αδυνατώντας να βρει τον δυναμισμό για να μείνει εντός του κοινωνικού πλαισίου, αναζητά στήριξη σε μια κοινωνία στην οποία νιώθει όλο και πιο απομονωμένος και ανεπιθύμητος, ώσπου σταδιακά βρίσκεται να διαπραγματευεται την “ψυχή” της αξιοπρέπειάς του.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *