Για την παρακολούθηση μέλους της Ταξικής Αντεπίθεσης Θεσσαλονίκης
Τους τελευταίους μήνες, για μία ακόμη φορά, ένα κύμα βίαιης καταστολής έχει ξεσπάσει πάνω σε οποιαδήποτε αγωνίζεται ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Η επιστράτευση διαφόρων μηχανισμών καταστολής από τους διαχειριστές της εξουσίας είναι φανερή, προκειμένου να διατηρηθεί η “τάξη” και να καλλιεργηθεί ο φόβος εν μέσω τόσο της τρέχουσας υγειονομικής κρίσης, όσο και της όξυνσης της οικονομικής κρίσης που προμηνύεται ακόμη εντονότερη. Βλέπουμε να ψηφίζονται εν μία νυκτί νομοσχέδια και να θεσμοθετούνται νέοι νόμοι, κομμένοι και ραμμένοι φυσικά στα μέτρα των καταπιεστών και των αφεντικών. Βλέπουμε την αυστηροποίηση του ποινικού κώδικα, την αύξηση των δυνάμεων της αστυνομίας στους δρόμους, κατασκευασμένες υποθέσεις -είτε με δήθεν ευρήματα dna, είτε με ψευδομάρτυρες-, σχισμένα λάστιχα και παράνομη δημοσίευση πινακίδων από οχήματα συντρόφων και συντροφισσών, τοποθετήσεις καμερών έξω από πολιτικούς χώρους αλλά και σπίτια αγωνιζόμενων υποκειμένων, και η λίστα δεν έχει σταματημό.
Η τελευταία ενέργεια καταστολής και παρακολούθησης της ελληνικής αστυνομίας επικεντρώθηκε στο πρόσωπο του συντρόφου Σωκράτη Τ. , μέλους της Ταξικής Αντεπίθεσης Θεσσαλονίκης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών). Στις αρχές του Νοέμβρη έξω από την πολυκατοικία όπου διαμένει βρέθηκε κάμερα, επιμελώς κρυμμένη μέσα σε σταθμευμένο αυτοκίνητο της ασφάλειας, η οποία κατέγραφε την είσοδο της πολυκατοικίας. Η συγκεκριμένη κάμερα λειτουργούσε ολημερίς και ολονυχτίς και μάλιστα έστελνε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, καθώς μέσα στο αμάξι βρέθηκε και καλώδιο δικτύου με το οποίο συνδεόταν.
Αυτή η κίνηση της αστυνομίας έρχεται να προστεθεί σε μία πραγματικά μακροσκελή λίστα προσπαθειών του κράτους να πλήξουν αλλά και να τρομοκρατήσουν ανθρώπους του κινήματος, ενώ εντάσσεται στη γενικότερη στρατηγική για την καλύτερη θωράκισή του σε βάρος των κοινωνικών αγώνων και αναγκών. Την ίδια στιγμή που δεν έχει κάνει την παραμικρή κίνηση ενίσχυσης του ΕΣΥ -παρά τους δεκάδες θανάτους σε καθημερινή βάση από τον covid-19 και παρά τις κινητοποιήσεις υγειονομικών και του αγωνιζόμενου κομματιού της κοινωνικής βάσης που βιώνει καθημερινά τι πάει να πει κατάρρευση της δημόσιας υγείας-, το κράτος ξοδεύει εκατομμύρια για την αγορά περιπολικών αλλά και τη δημιουργία νέων θέσεων σε διάφορα κλιμάκια της ελληνικής αστυνομίας και των ένοπλων δυνάμεων. Ταυτόχρονα κατέστειλε βίαια -ως συνήθως- την διαμαρτυρία των πυροσβεστών στην Αθήνα, οι οποίοι διεκδικούσαν περισσότερες μόνιμες προσλήψεις προσωπικού έπειτα από ένα καλοκαίρι που κάηκε η μισή Ελλάδα, αναδεικνύοντας την αδυναμία του πυροσβεστικού σώματος να ανταπεξέλθει στις προσπάθειες πυρόσβεσης των δασών -παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειές τους- εξαιτίας των τρομακτικών ελλείψεων σε έμψυχο και άψυχο δυναμικό. Αντίθετα, η πολεμική προετοιμασία του ελληνικού κράτους με την αγορά αεροσκαφών και φρεγατών έναντι δισεκατομμυρίων, τα «δωράκια» της κυβέρνησης στα ΜΜΕ, στις εταιρείες διοδίων και στους ιδιοκτήτες κλινικών κατά τη διάρκεια της πανδημίας καθιστά απολύτως σαφές ότι το “λεφτά δεν υπάρχουν” είναι ισχυρισμός που επιστρατεύεται μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με την κάλυψη κοινωνικών αναγκών (ενίσχυση ΕΣΥ, δημόσιων μετακινήσεων, σχολικών υποδομών) και όχι όταν αφορά την οχύρωση του κράτους.
Έτσι λοιπόν, ως συνέπεια των βαθιά αντικοινωνικών κινήσεων του κράτους, δεν μπορούν παρά να ξεπετάγονται ολοένα και περισσότερες κοινωνικές αντιδράσεις με κοινό γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη και την οργάνωση των από τα κάτω. Μπορεί ο φόβος της κυβέρνησης για αντιδράσεις να μεταφράζεται σε ξύλο, παρακολουθήσεις, διώξεις και γενικότερα όξυνση της καταστολής απέναντι σε όσες και όσους αγωνίζονται ελπίζοντας ότι τα χτυπήματα τους θα τρομοκρατήσουν επαρκώς τις αγωνιζόμενες/-ους ώστε να σταματήσουν, αλλά από τη μεριά μας έχουμε να πούμε πως δεν τρομοκρατούμαστε, δε σταματάμε. Και δε φοβόμαστε για τον απλούστατο λόγο ότι έχουμε δει τη δύναμη της τάξης μας όταν αυτή δρα συσπειρωμένη. Όπως έγινε πρόσφατα με τους νικηφόρους αγώνες των διανομέων της e–food και των εργαζομένων στην Cosco. Επιτέλους ο φόβος έχει αλλάξει στρατόπεδο και μόλις που αχνοφαίνονται οι δυνατότητες των κοινωνικών και ταξικών αγώνων του σήμερα, αλλά και αυτών που μέλλονται να’ρθουν…
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΝΥΨΩΘΗΚΑΝ, Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
Συλλογικότητα Αναρχικών από τα Ανατολικά // anatolika.espivblogs.net