Παρέμβαση στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Πυλαίας
Παρέμβαση με πανό, αφίσες και μοίρασμα κειμένων πραγματοποιηθήκε χθες, Παρασκευή 12 Νοέμβρη, έξω από το 4ο Δημοτικό Σχολείο Πυλαίας, όπου μόλις λίγες μέρες πριν κατέρρευσε η ψευδοροφή σχολικής αίθουσας, και μόνο χάρη στην παρατηρητικότητα της δασκάλας δεν σημειώθηκε κάποιο ατύχημα.
Η υποχρηματοδότηση των σχολείων είναι ένα γενικότερο πρόβλημα (με ελάχιστες μέρες διαφορά είχαμε την αποχή μαθητ(ρι)ών στο 2ο Γυμνάσιο της ίδιας περιοχής, καθώς στεγάζει πολλά περισσότερα άτομα από όσα μπορεί, καθώς και την πτώση σοβάδων σε αίθουσες σχολείων της Νέας Ιωνίας και της Καισαριανής) που εντείνεται ακόμα περισσότερο με τα νέα νομοσχέδια αναφορικά με την εκπαίδευση, κι όλα αυτά τη στιγμή που το κράτος ξοδεύει κυριολεκτικά δισεκατομμύρια για πολεμικούς εξοπλισμούς και τα σώματα ασφαλείας. Τόσο αυτή η κατάσταση, όσο και ο ίδιος ο ρόλος των σχολείων, είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι δυνατόν να διορθωθούν από το υπάρχον εκμεταλλευτικό σύστημα, παρά μόνο με τον αγώνα μας για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, ανισότητες και διακρίσεις, για έναν κόσμο όπου όλα θα είναι για όλες/-ους.
Ακολουθεί το κείμενο της συλλογικότητας που μοιράστηκε στη γειτονιά:
ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΣΤΟΠ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!
Πριν από μερικές ημέρες στο 4ο δημοτικό σχολείο πυλαίας έπεσε η ψευδοροφή μίας αίθουσας. Η συμβολή της τύχης σε συνδυασμό με την προνοητικότητα της καθηγήτριας αποτέλεσαν καθοριστικό παράγοντα στο να μην υπάρξει τραυματισμός παιδιών. Μιλάμε για ένα αρκετά σοβαρό γεγονός, το οποίο σίγουρα δεν είναι μεμονωμένο όπως προσπαθούν να παρουσιάσουν τα ΜΜΕ, αφού τόσο για το συγκεκριμένο σχολείο όσο και για πολλά σχολεία της πόλης αλλά και πανελλαδικά έχουν υπάρξει παλαιότερα αρκετές διαμαρτυρίες και καταγγελίες για τις συνθήκες ασφαλείας, οι οποίες προφανώς και δεν εισακούστηκαν από τους υπεύθυνους.
Οι πολιτικές όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών που μεθοδευμένα υποβαθμίζουν την παιδεία ευθύνονται αδιαμφισβήτητα για αυτά τα περιστατικά. Η χρόνια υποχρηματοδότηση των σχολείων έχει δημιουργήσει μία κατάσταση, στην οποία πολλά σχολεία μοιάζουν με ερείπια ή είναι αποθήκες-container όπου έχουν τοποθετηθεί απλά λίγα θρανία και καρέκλες για να μπορεί να γίνει το μάθημα. Επίσης, εξαιτίας αυτής της κατάστασης υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις εξοπλισμού και δασκάλων/καθηγητών οι οποίες με τη σειρά τους συμπληρώνουν το κάδρο που αναπαριστά την άθλια κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της εκπαίδευσης.
Γενικότερα η κατεύθυνση η οποία ακολουθείται από το κράτος σε αυτό τον τομέα στοχεύει στη δημιουργία ολοένα και περισσότερο εντατικοποιημένων σχολείων, στα οποία η πλειοψηφία της τάξης μας δεν θα έχει πρόσβαση και τα οποία θα είναι στείρα, με την έννοια ότι δεν θα είναι στόχος η καλλιέργεια του ατόμου και η ανάπτυξη διάφορων πτυχών της προσωπικότητάς του, αλλά αντίθετα θα επικεντρώνονται σε μια μονοδιάστατη ανάπτυξη που θα δημιουργεί μελλοντικούς πειθήνιους εργαζόμενους επαρκώς καταρτισμένους για τη δουλειά που θα καλούνται να φέρουν εις πέρας. Τα παιδιά από τις αρχές του δημοτικού αναγκάζονται να κάνουν ένα σωρό μαθήματα με αποτέλεσμα αυτό να είναι η μόνη τους έγνοια και να εξοικειώνονται από μικρά με την ιδέα ότι δεν θα έχουν ελεύθερο χρόνο. Σε σύμπνοια με όλα τα παραπάνω βρίσκονται και οι πρόσφατοι νόμοι που ψηφίστηκαν και αφορούν όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης οι οποίοι από την μία εντατικοποιούν την εκπαιδευτική διαδικασία με παραπάνω μαθήματα, εξετάσεις, θέσπιση ελάχιστης βάσης εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κλπ και από την άλλη περιθωριοποιούν και καταστέλλουν οποιαδήποτε μορφή αντίστασης σε αυτό το νέο τοπίο. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων, στην οποία σύσσωμοι οι εκπαιδευτικοί εναντιώθηκαν, καθώς η εν λόγω αξιολόγηση στοχεύει στην δημιουργία «αυτόνομων σχολικών μονάδων» που θα σχεδιάζουν ξεχωριστό πρόγραμμα σπουδών ενώ κάθε σχολείο θα είναι υπεύθυνο να βρει τους απαραίτητους πόρους που χρειάζονται για τη λειτουργία του. Όλα αυτά όχι απλά αναπαράγουν και εδραιώνουν ακόμα περισσότερο τις ήδη υπάρχουσες κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες αλλά ταυτόχρονα δημιουργούν εξαρτημένα σχολεία από τις τσέπες των γονιών και ως εκ τούτου αναζήτηση πόρων σε ιδιώτες με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η υποβάθμιση και υποχρηματοδότηση της παιδείας δεν οφείλεται σε αντικειμενικές συνθήκες και δυσκολίες. Είναι συνειδητή επιλογή των εκμεταλλευτών μας να ξοδεύουν τεράστια ποσά για πολεμικούς εξοπλισμούς, για μπάτσους, για στρατιωτικούς, στα κανάλια, στις μεγάλες εταιρίες (βλ. Aegean) και όχι στα σχολεία, στις προσλήψεις καθηγητών, στην ενίσχυση του συστήματος υγείας και στις ανάγκες της κοινωνίας γενικότερα. Είναι, δηλαδή, ένα καλά οργανωμένο σχέδιο που έρχεται να συμπληρώσει την κατεύθυνση που αναφέρθηκε παραπάνω και να υποβαθμίσει σε τέτοιο βαθμό την δημόσια εκπαίδευση έτσι ώστε να παρουσιαστεί έπειτα σαν μόνη δυνατή λύση η ιδιωτική πρωτοβουλία. Ύπάρχουν αρκετά παραδείγματα από όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες που αποδεικνύουν ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι των εργολάβων. Το κέρδος -ακόμα και αν αυτό είναι σε βάρος ανθρώπινων ζωών- και η σταδιακή ιδιωτικοποίηση – αποκλείοντας τους φτωχότερους και δημιουργώντας πολλαπλά επίπεδα εκπαίδευσης ανάλογα με οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια. Αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός που ονειρεύονται για την εκπαίδευση.
Και τι μπορούμε να κάνουμε όμως γι’ αυτά; Έχει νόημα να αντιστεκόμαστε αφού δεν αλλάζει τίποτα; Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα την έδωσαν οι τελευταίοι νικηφόροι αγώνες της τάξης μας (efood, cosco), οι οποίοι απέδειξαν ότι όταν είμαστε ενωμένοι και ενωμένες απέναντι στα αφεντικά ή/και το κράτος δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε και δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να σταματήσει τους αγώνες μας. Η συμμετοχή στα συλλογικά όργανα που έχουν οι εκπαιδευτικοί με σκοπό την οργάνωση της αντίστασης από κοινού με τους μαθητές και τους φοιτητές είναι ικανή να ανατρέψει νόμους, να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας και να οδηγήσει σε κομβικές νίκες για την τάξη μας οι οποίες θα λειτουργήσουν ως αφετηρία για έναν γενικότερο ξεσηκωμό που θα οδηγήσει εν τέλη σε έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΟΧΙ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά // anatolika.espivblogs.net
