Αντικρατική-αντικατασταλτική πορεία για την κρατική δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα
Το χρονικό
Ξημερώματα Σαββάτου 23/10 ομάδα ΔΙΑΣ κρίνει ως “ύποπτο” ένα όχημα όπου επέβαιναν τρεις νεαροί Ρομά και αποφασίζει διενέργεια ελέγχου του. Το όχημα δε σταματά στον έλεγχο και οι μπάτσοι αρχίζουν να το καταδιώκουν, ενώ στέλνονται και ενισχύσεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, ο οδηγός κάνει όπισθεν προς το μέρος τους με αποτέλεσμα να πέσουν κάτω ορισμένοι εξ αυτών. Παρότι φάνηκε ξεκάθαρα ότι δεν υπήρξε καμία απειλή της ζωής τους (οι ίδιοι διαβεβαίωσαν πολλάκις το κέντρο άμεσης δράσης ότι δεν τραυματίστηκε κανείς τους) αρχίζουν να πυροβολούν με μανία προς το όχημα σκοτώνοντας τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη και τραυματίζοντας έναν ακόμη επιβαίνοντα, ενώ ο τρίτος κατάφερε να γλιτώσει.
Το ξέπλυμα
Όπως έχει συμβεί σε πολλές ακόμα περιπτώσεις τα θύματα δέχονται εκ νέου επίθεση για να ξελασπωθούν οι δολοφόνοι. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ προσπαθούν να διαμορφώσουν κλίμα που να δικαιολογεί τη δολοφονία παρουσιάζοντας ψευδώς τους νεαρούς ως “επικίνδυνους σεσημασμένους εγκληματίες”, υπογραμμίζοντας ότι είναι ρομά σε μία προσπάθεια να προκαλέσουν ρατσιστικά αντανακλαστικά, ενώ φουσκώνουν τον κίνδυνο στον οποίο υποτίθεται βρέθηκαν οι μπάτσοι, μιλώντας για “συμπλοκή” και προσπαθώντας να μας πείσουν ότι ήταν σε αυτοάμυνα και για αυτό άδειασαν 38 (!!!) σφαίρες στο αμάξι, παρότι οι επιβαίνοντες στο όχημα ήταν αποδεδειγμένα άοπλοι. Επιπλέον, κάνουν λόγο για 7 τραυματίες αστυνομικούς, σενάριο που διαψεύδεται από τις συνομιλίες των ΔΙΑΣ στον ασύρματο.
Η κρατική στρατηγική
Ο κρατικός μηχανισμός σε πρώτη φάση ήλπιζε πως αποδίδοντας στους μπάτσους που συμμετείχαν στη δολοφονία την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση θα κατευνάσει τα πνεύματα και θα καταφέρει να πετάξει την ευθύνη από πάνω του. Βέβαια η κυβέρνηση δεν κατάφερε να συγκρατήσει στελέχη της από το να στηρίξουν ανοιχτά τους επτά ΔΙΑΣ που συμμετείχαν στη δολοφονία. Άλλωστε, όσο και να προσπαθεί το κράτος να αποστασιοποιηθεί από το περιστατικό, η αλήθεια είναι πως αυτό είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της δολοφονίας. Το κράτος είναι αυτό που προχωρά σε χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων την ίδια στιγμή που αρνείται να προσλάβει δασκάλους και υγειονομικούς, το κράτος είναι αυτό που ξοδεύει αμύθητα ποσά για αγορά νέου εξοπλισμού καταστολής την ίδια στιγμή που ωθεί την κοινωνική βάση στην εξαθλίωση, το περιθώριο και την παραβατικότητα για να επιβιώσει, το κράτος -και με υπερβάλλον ζήλο οι τωρινοί εκφραστές του- είναι αυτό που ξαμόλυσε τους μπάτσους και τους έδωσε την εξουσία να τρομοκρατούν όποιον σταθεί στο δρόμο τους, το κράτος χέρι χέρι με την αστική δικαιοσύνη είναι αυτά που θα βγάλουν στο τέλος λάδι δολοφόνους 18χρονου παιδιού, όπως έκανε και σε κάθε προηγούμενο αντίστοιχο περιστατικό.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Δεν είναι η πρώτη φορά που μπάτσοι δολοφονούν δίχως δεύτερη σκέψη. Μπορεί οι σφαίρες να μην έφυγαν από το ίδιο χέρι, αλλά είναι το ίδιο σώμα αυτό που χτύπησε τον νεαρό στη Νέα Σμύρνη, που μπούκαρε στο σπίτι οικογένειας στο Κουκάκι, που επαναπροωθεί παράνομα μετανάστες στα σύνορα και προκαλεί θανατηφόρα ναυάγια στο Αιγαίο (τρία νεκρά παιδιά και μια γυναίκα αυτή την εβδομάδα στη Χίο), που βασάνισε αναρχικούς και κομμουνιστές στα κρατητήρια της ασφάλειας. Είναι το ίδιο σώμα που δολοφόνησε τον Κουμή, την Κανελλοπούλου, τον Καλτεζά, τον Ηρακλή Μαραγκάκη, τον Αλέξη, τη Zackie και τώρα τον 18χρονο Ρομ Νίκο Σαμπάνη. Είναι το κράτος που οπλίζει αυτό το σώμα τόσο με υλικό εξοπλισμό όσο και με αυθαιρεσία, συγκάλυψη, μίσος και περίσσια εξουσία.
Και είναι το κεφάλαιο στο βωμό του οποίου οι θάνατοι των ανθρώπων της τάξης μας ολοένα και πληθαίνουν, με πιο πρόσφατους αυτό του 18χρονου ντελιβερά Ανέες Μιρ στην Καλλιθέα μετά από πρόσκρουση με ταξί, του 45χρονου εργάτη Δημήτρη Δαγκλή, που τεμαχίστηκε από γερανογέφυρα στις προβλήτες της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, δουλεύοντας κάτω από εξοντωτικές συνθήκες και συνεχόμενα 12ωρα, αλλά και την εμπρηστική επίθεση εναντίον μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα.
Σε ένα σύστημα λοιπόν που απορρίπτει και περιθωριοποιεί όποιον/α ξεφεύγει από τα κοινωνικά πρότυπα, σε ένα σύστημα που οι ανθρώπινες ζωές γίνονται θυσία στο βωμό του κέρδους, σε ένα σύστημα που η απόδοση δικαιοσύνης εξαρτάται από το πόσα φράγκα έχεις, σε ένα σύστημα που δολοφονεί καθημερινά όσους/ες περισσεύουν κι έπειτα τα θύματα δολοφονούνται ξανά και ξανά από τα ΜΜΕ, δεν έχουμε επιλογή παρά να σταθούμε απέναντί του και να παλέψουμε για τη ριζική καταστροφή του.
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά // anatolika.espivblogs.net/