ΠΟΡΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

Σήμερα, 18/12 στην περιοχή της κάτω Τούμπας, περίπου 30 άτομα πραγματοποιήσαμε πορεία γειτονιάς ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας. Κατά την διάρκεια της πορείας μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας, τον νέο εργασιακό μεσαίωνα, την όξυνση της αστυνομοκρατίας και υπέρ της ενίσχυσης του ΕΣΥ και της ταξικής – διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Όταν τα πρόστιμα, οι απολύσεις κι η αστυνομοκρατία γίνονται κανονικότητα και οι ανθρώπινες ζωές αντιμετωπίζονται αποκλειστικά σαν στοιχεία στατιστικής έρευνας, η αντίσταση μας με κάθε δυνατό τρόπο γίνεται καθήκον.

Ενάντια στο φόβο και την υποταγή, όπλα μας η συλλογική αυτοάμυνα και οι ταξικοί-διεθνιστικοί αγώνες

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ”

Την δράση στήριξαν μέλη των εξής ομάδων: Διεθνιστική κίνηση antiwar, Συλλογικότητα Αναρχικών από τα Ανατολικά, Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο.

Κείμενο για το 2ο κύμα της πανδημίας

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΟΡΑΤΟ ΕΧΘΡΟ… ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ!

Σαν κακό deja vu φαντάζει η κατάσταση που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες. Τα κρούσματα και οι θάνατοι από τον covid-19 έχουν εκτοξευθεί, “έκτακτα μέτρα” λαμβάνονται -και αλλάζουν μέρα τη μέρα-, τα διαγγέλματα Μητσοτάκη, Χαρδαλιά και Τσιόδρα εισάγονται ξανά στο καθημερινό μας τηλεοπτικό πρόγραμμα με τον τελευταίο να λειτουργεί ως πολιτική ασπίδα της κυβέρνησης, η σειρήνα του 112 ηχεί για μια ακόμη φορά απειλητικά στα κινητά μας και τα sms για να πάρουμε άδεια να βγούμε από το σπίτι μας επιστρέφουν στις ζωές μας. Διαβάστε περισσότερα

ΔΟΥΛΕΙΑ-ΣΠΙΤΙ ΣΠΙΤΙ-ΔΟΥΛΕΙΑ

Αφισάκι που κολλιέται στις γειτονιές του κέντρου και των ανατολικών

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΕΚΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΒΑΘΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Παρεμβάσεις με πανό και κείμενο για την επικείμενη απέλαση του συντρόφου Errol 

 ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ERROL -ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ

6 Δεκέμβρη 2008. Ημέρα ορόσημο τόσο για την -για ακόμη μια φορά- έμπρακτη απόδειξη οτι το κράτος δολοφονεί, όσο και για την κοινωνική εξέγερση και ανυπακοή που γεννήθηκαν εκείνη τη μέρα. 12 χρόνια μετά από τη δολοφονία του 15χρονου αναρχικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η οργή μας δεν έχει καταλαγιάσει. Πώς θα μπορούσε άλλωστε τη στιγμή που οι δολοφονίες από κράτος και κεφάλαιο κάθε άλλο παρά σταμάτησαν. Μπορεί να έχει περάσει κάποιος καιρός από την τελευταία δολοφονία με σφαίρες μπάτσων  της ΕΛ.ΑΣ όμως οι δολοφονίες  μέσω της εσκεμμένης υποβάθμισης του Διαβάστε περισσότερα

06/12/08: 12 χρόνια μετά η μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η μνήμη όλων των δολοφονημένων από την αστυνομία, η μνήμη της εξέγερσης είναι ζωντανή

06/12/08 ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος,  πέφτει νεκρός από σφαίρα μπάτσου. Οι σταγόνες αίματος του Αλέξη που γέμισαν το οδόστρωμα Τζαβέλλα με Μεσολογγείου ήταν αυτές που ξεχείλισαν το ποτήρι και οδήγησαν στο ξέσπασμα της δυναμικότερης κοινωνικής εξέγερσης των τελευταίων δεκαετιών. Παρότι η εξέγερση πήρε ευρεία κοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά (καθώς συνέπεσε με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης), ο κόσμος συσπειρώθηκε κάτω από το σύνθημα “μπάτσοι δολοφόνοι”.

12 χρόνια μετά με μία πανδημία σε έξαρση και μια σφοδρότερη οικονομική κρίση προ των πυλών το κράτος παίρνει την απόφαση να απαγορεύσει κάθε συνάθροιση ενόψει της Διαβάστε περισσότερα

Πανό και σπρευ ενάντια στη θανατοπολιτική του κράτους απέναντι στους έγκλειστους

Ως μια ελάχιστη ένδειξη της αλληλεγγύης μας με τους/τις κρατούμενους/ες σε φυλακές πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις με πανό και σπρεϋ σε γειτονιές της Θεσσαλονίκης ενάντια στη θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους.

Με βάση την κατάσταση που ζούμε σήμερα, με τη μόνιμη απειλή του θανάτου να πλανάται από πάνω μας, με τη διαρκή επιβολή νέων απαγορεύσεων, με το φόβο της οικονομικής μας εξόντωσης, φαντάζει δύσκολο να διανοηθούμε μία πιο ζοφερή πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, υπάρχουν πάντα και κάποιοι οι οποίοι βιώνουν ακόμα χειρότερα τις συνέπειες της πανδημίας και της κρατικής διαχείρισής της και είναι όσοι βρίσκονται στο περιθώριο ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες (άνεργοι, φτωχοί, μετανάστες, έγκλειστοι). Διαβάστε περισσότερα