ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ Π. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ Μ.Τ. ΚΑΙ Ε.Μ.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης την Κυριακή 25/10 στις 15.00 στις φυλακές Λάρισας όπου κρατείται ο σύντροφος Π. Γεωργιάδης

Τα γεγονότα

Στις 23/09 συλλαμβάνονται οι σύντροφοι Π. Γεωργιάδης και Μ.Τ. από την «αντι»τρομοκρατική. Την επόμενη μέρα εισβάλλουν στο σπίτι του Μ.Τ. και συλλαμβάνουν τη συντρόφισσα και συγκάτοικο του Ε.Μ. Εκεί εντοπίζονται δύο πιστόλια ενώ σε αποθήκη στο Κουκάκι βρίσκονται εκρηκτικά και κάποιες σφαίρες.

Τα ευρήματα αυτά είναι φανερό ότι δεν υποδεικνύουν τίποτα παραπάνω πέρα από την ύπαρξή τους. Σε μία περίοδο όμως που οι κρατικοί σχεδιασμοί απαιτούν την προβολή του θεάρεστου έργου της αστυνομίας για να δικαιολογήσουν τις υπέρογκες δαπάνες για την ενίσχυσή τους (είτε είναι απέναντι στους «τρομοκράτες» αναρχικούς/κομμουνιστές, είτε απέναντι στις χιλιάδες κόσμου που συγκεντρώθηκε έξω από το εφετείο ενάντια στο φασισμό, είτε απέναντι στους 14χρονους μαθητές που κάνουν κατάληψη, είτε στους γιατρούς που διαδηλώνουν για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας -και φυσικά όχι απέναντι στους φασίστες ομοϊδεάτες τους που τυχαίνει να ξεγλιστράν μέσα από τα χέρια τους όπως έγινε με το χρυσαυγίτη Παπά) δε θα μπορούσε μία θεαματική επιχείρηση όπως αυτή να μείνει στα ευρήματά αυτά. Πώς να υπερκεραστεί όμως το εμπόδιο ότι δεν μπορούσε να στοιχειοθετηθεί κάποια παραπάνω κατηγορία με απτές αποδείξεις; Τη λύση δίνουν για μία ακόμη φορά τα καθεστωτικά ΜΜΕ.

Όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί με τα μίντια τόσο χειρότερο γι αυτήν.

«Συλλήψεις με άρωμα τρομοκρατίας», «εξάρθρωση της Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών», «πολεμικός εξοπλισμός έτοιμος για χρήση» είναι κάποιοι από τους τίτλους που ήρθαν να δημιουργήσουν κλίμα ενάντια στους συλληφθέντες. Έτσι, μια απλή υπόθεση οπλοκατοχής και κατοχής εκρηκτικών υλών ανάγεται σε εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης. Ενώ οι πραγματικές κατηγορίες που αποδόθηκαν στους συντρόφους (απλή οπλοκατοχή για τους Μ.Τ. και Ε.Μ. και διακεκριμένη οπλοκατοχή για τον Π.Γ.) δε δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την προφυλάκιση κανενός εξ αυτών, η δημιουργία του κλίματος που επιτεύχθηκε από τα κανάλια και τα λοιπά παπαγαλάκια οδήγησαν στην προφυλάκιση του Π. Γ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε να στήνονται μιντιακά δικαστήρια και να επηρεάζουν την δικαστική εξέλιξη μιας υπόθεσης. Πριν 2 χρόνια δολοφονείται από ιδιοκτήτη κοσμηματοπωλείου και μπάτσους η Ζάκι. Αν δεν διέρρεε το βίντεο και δεν υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες που να δείχνουν το μένος με το οποίο σπαν τη τζαμαρία πάνω στον Ζακ και έπειτα τον κλωτσούν μέχρι θάνάτου, ο χαμός τους θα είχε καταγραφεί ως «αυτοτραυματισμός ληστή» χωρίς καμία δίωξη απέναντι στους δολοφόνους του. Κάποια χρόνια πιο πίσω είδαμε τα μίντια να στήνουν ολόκληρο κατηγορητήριο για τη ληστεία στην Πάρο με βάση το οποίο καταδικάζεται ο Τ.Θεοφίλου ο οποίος πέρασε 5 χρόνια φυλακή για να αθωωθεί εκ των υστέρων. Το ίδιο συναντάμε και στην ιστορία των Σκουριών όπου τα κανάλια (και όλως τυχάιως ακόμα παραπάνω το κανάλι που έχει τον ίδιο ιδιοκτήτη με την Ελληνικός Χρυσός) προβάλλουν τον εμπρησμό του εργοταξίου ως μία ειδεχθή πράξη που έθεσε σε κίνδυνο τις ζωές των σεκιουριτάδων. Αποτέλεσμα: εισβολή ΜΑΤ στο χωριό της Ιερισσού, δακρυγόνα σε σχολεία, μαζική και παράνομη λήψη γενετικού υλικού, υποκλοπές συνομιλιών και προφυλάκιση 4 αγωνιστών.

Δεν είναι βεντέτα, είναι ταξικός πόλεμος

Αν αναλογιστούμε τις παρακολουθήσεις πολιτικών χώρων, και αγωνιστών, το κούμπωμα και τις φθορές σε οχήματα καθώς και τις αλλεπάλληλες διώξεις με την παραμικρή ευκαιρία βλέπουμε ότι το κράτος έχει μία εμμονή με όσους αρνούνται να υπογράψουν ανακωχή στον ταξικό πόλεμο. Ξέρουμε όμως καλά πως θα είναι γραφικό και συνάμα αυτοκαταστροφικό να τα ερμηνεύσουμε ως ένα ακόμα καρέ εχθροπραξιών μεταξύ του κράτους και των αναρχικών/κομμουνιστών. Βλέπουμε την ταυτόχρονη επίθεση στον κόσμο της εργασίας, με το φακέλωμα των σωματείων και την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία να συνοδεύει την συνέχεια της φτωχοποίησης μας, της φτηνής, ελαστικής, επισφαλούς εργασίας μας. Βλέπουμε τις φοροαπαλλαγές, τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων χώρων, υποδομών, αγαθών και τις κάθε είδους διευκολύνσεις στο κεφάλαιο τη στιγμή που το κόστος ζωής για εμάς ανεβαίνει. Βλέπουμε τις περικοπές στην υγεία, την προσπάθεια να γίνουν τα νοσοκομεία παραμάγαζα ιδιωτικών εταιρειών. Βλέπουμε την ολομέτωπη επίθεση στην παιδεία και δη στους αγωνιζόμενους μαθητές και εκπαιδευτικούς που διεκδικούν ασφαλής όρους φοίτησης και εργασίας αντίστοιχα, την πριμοδότηση ιδιωτικών πανεπιστημίων αλλά και το αβαντάρισμα των ιδιωτικών σχολείων, τη στιγμή που οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα δημόσια σχολεία συμπληρώνουν μία όλο και πιο έντονα ανταγωνιστική, εθνική, μιλιταριστική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των νέων ανθρώπων. Βλέπουμε το άγριο κυνήγι των μεταναστών, τους πνιγμούς και τις καταδιώξεις τους που δεν μπορούν να νοηθούν αλλιώς πέρα από κρατικές δολοφονίες, το ότι δεν τους δίνουν πλέον ΑΜΚΑ, το ότι τους στοιβάζουν σε κλειστά κέντρα κράτησης εν καιρώ πανδημίας, το ότι παρακρατικοί μηχανισμοί στήνουν επιτροπές για να διώξουν τα παιδιά από τα σχολεία. Βλέπουμε όμως και την νομική θωράκιση της καταστολής με την ψήφιση του νομοσχεδίου που ποινικοποιεί τις διαδηλώσεις και δημιουργεί ειδικό τμήμα στην ΕΛ.ΑΣ. για την “αντιμετώπιση της ριζοσπαστικοποίησης”, με την αναβάθμιση των τρομονόμων, την επαναφορά του καθεστώτος εξαίρεσης για πολιτικούς κρατουμένους, με δυσανάλογη αντιμετώπιση αγωνιστών τη στιγμή που επιχειρηματίες, μπάτσοι, δικαστές, πολιτικοί όταν κατά λάθος συλλαμβάνονται να διαπράττουν τα μύρια όσα, καταλήγουν και πάλι ελεύθεροι. Βλέπουμε την όξυνση του μιλιταρισμού και του εθνικισμού, τα σχέδια για αύξηση της θητείας και των ποσών που ξοδεύονται για όπλα, την ίδια στιγμή που ο ιμπεριαλιστικός μηχανισμός του ΝΑΤΟ έχει μετατρέψει τον ελλαδικό χώρο σε μία απέραντη βάση για να συνεχίσει να σπέρνει τον πόλεμο και τη βαρβαρότητα στην περιοχή.

Όσα κατασταλτικά νομοσχέδια και να ψηφήσουν, όσο και να θωρακίζονται πίσω από γραφεία, σεκιουριτάδες, καραβανάδες και μπάτσους οι αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, την αδικία, την φτώχεια, τους πολέμους, το ρατσισμό, το σεξισμό, την λεηλασία του περιβάλλοντος δεν θα πάψουν όπως δεν έπαψαν ποτέ. Ούτε θα πάψουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι απέναντι σε όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Μ.Τ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ Ε.Μ. ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ, ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ