Κείμενα και αφίσες της συνέλευσης stop war on migrants που μοιράζονται και κολλιούνται στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης

Τις τελευταίες βδομάδες η συνέλευση stop war on migrants έχει πραγματοποιήσει μοιράσματα και αφισοκολλήσεις  σε γειτονίες της Θεσσαλονίκης καθώς και στο camp των διαβατών.

Ακολουθούν το κείμενο και οι αφίσες:

…γιατί το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και η προπαγάνδα δεν στέκεται στην πραγματική ζωή.

“Δεν είναι πρόσφυγες, είναι λαθρομετανάστες”

Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας είναι συνυφασμένη με τη μετακίνηση και τη μετανάστευση πληθυσμών για την ανεύρεση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Στις μέρες μας η μετανάστευση είναι αποτέλεσμα των συνθηκών λεηλασίας αλλά και πολέμου που έχει επιβάλει η Δύση σε μεγάλος μέρος του υπόλοιπου κόσμου, ενώ ταυτόχρονα οι ντόπιες ελίτ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν σε ένα βαθμό αυτά τα κύματα τόσο για να πάρουν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό -η εξειδίκευση του οποίου, μέσω σπουδών, δεν επιβάρυνε τη δική τους τσέπη- όσο και για να έχουν φτηνούς και χωρίς δικαιώματα εργαζομένους. Οι υποκατηγορίες της κυρίαρχης γλώσσας για τους μετανάστες πηγάζουν από αυτήν ακριβώς ανάγκη των πολιτικών και οικονομικών ελίτ να βάλουν όριο στο πόσους και ποιους θα δέχονται ή σε αντίθετη περίπτωση θα δολοφονούν ή θα φυλακίζουν.

Οι διακρίσεις γίνονται με πολλά διαφορετικά στοιχεία (άντρας-γυναίκα, άτομο-οικογένεια, ευάλωτοι ή όχι κλπ). Η πιο συχνή διάκριση που συναντάται είναι σε πρόσφυγες και μετανάστες. Οι πρόσφυγες είναι αυτοί που σύμφωνα με την επικρατούσα ρητορική δικαιούνται να μεταναστεύσουν (είναι νόμιμοι) λόγω των πολεμικών συνθηκών που επικρατούν στις χώρες προέλευσής τους, ενώ οι υπόλοιποι όχι (παράνομοι). Το ποιοι όμως θα χαρακτηριστούν σε κάθε χρονική περίοδο ως πρόσφυγες το αποφασίζουν οι ίδιοι που δημιουργούν τις αιτίες για τη μετανάστευση. Οι ίδιοι λοιπόν που θα υποδαυλίσουν μία πολεμική σύρραξη ή θα καταληστεύσουν μια άλλη χώρα ωθώντας τον πληθυσμό της στην εξαθλίωση, αποφασίζουν στη συνέχεια ότι μόνο ένας από τους δύο λόγους είναι επαρκής για να δικαιολογήσει τη μετανάστευση και κατ’ επέκταση μόνο ορισμένοι εξαυτών «δικαιούνται ανθρωπιστικής βοήθειας». Οφείλουμε να αναρωτηθούμε όμως έχει πράγματι σημασία αν ο λόγος που ξεριζώθηκε κάποια από τον τόπο της ήταν για να γλιτώσει τις οβίδες που έπεφταν γύρω της ή για να γλιτώσει από την πείνα που της επιβλήθηκε; Την ίδια στιγμή η ιστορία μας βλέπει και σκίζεται στα γέλια καθώς η έννοια λαθρομετανάστης που με τόσο πάθος αναπαράγεται από θεσμικούς -και μη- ρατσιστές, πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε για τους 450.000 Έλληνες μετανάστες που στις αρχές του προηγούμενου αιώνα πήγαιναν στην Αμερική χωρίς τα νόμιμα έγγραφα.

“Μας κλέβουν τις δουλειές“

Όσοι από τους μετανάστες έχουν την τύχη να μη βρεθούν έγκλειστοι σε κάποιο κέντρο κράτησης πρέπει να βρουν τρόπο να επιβιώσουν και αναζητούν εργασία, κάτι όμως που δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση καθώς α) μπορεί να μην έχουν χαρτιά οπότε να εξωθούνται στη μαύρη εργασία, β) η έλλειψη ενταξιακών προγραμμάτων συνεπάγεται δυσκολίες στην επικοινωνία, γ) δεν προσλαμβάνονται εύκολα λόγω ρατσιστικών προκαταλήψεων. Έτσι, οι μόνες δουλειές που μπορούν συνήθως να βρουν είναι βαριές χειρωνακτικές εργασίες, υπό άθλιες συνθήκες και με μισθούς πείνας για τις οποίες συνήθως υπάρχει ζήτηση καθώς μόνο όσοι βρίσκονται σε κατάσταση απόλυτης απελπισίας θα δούλευαν υπό αυτούς τους όρους. Η αόρατη θέση τους, βοηθάει πολλά ντόπια αφεντικά να μην τους δηλώνουν κιόλας, γλιτώνοντας έτσι το ασφαλιστικό κόστος.

“Είναι εγκληματίες”

Με την πολύτιμη βοήθεια των ΜΜΕ προς αυτήν την κατεύθυνση, έχει εδραιωθεί η πεποίθηση ότι οι μετανάστες είναι «εγκληματικά στοιχεία». Τονίζουμε τη συνδρομή των ΜΜΕ καθώς είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που προβάλλονται ορισμένες ειδήσεις (πχ Πακιστανός διέρρηξε σπίτι, Μαροκινοί έβγαλαν μαχαίρι κτλ αλλά ποτέ δε μπαίνει ο προσδιορισμός «Έλληνας» πριν τη φράση «σκότωσε τη πεθερά του με μπαλτά» “βίαζε παιδιά την ώρα της εξομολόγησης” κοκ). Εντούτοις, είναι αλήθεια πως ένα κομμάτι των μεταναστών οδηγείται στην παρανομία. Όταν από τη μία δεν τους παρέχονται ούτε τα στοιχειώδη για την επιβίωση τους (ελλιπής -ή και ανύπαρκτη- σίτιση, θέρμανση, στέγαση, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής), ενώ από την άλλη δεν έχουν το δικαίωμα να βρουν νόμιμη εργασία, ο μόνος δρόμος που μένει ανοιχτός για να επιβιώσουν είναι η παράνομη απασχόλησή τους. Αυτή μπορεί να παίρνει τη μορφή της μαύρης εργασίας (σε κάποια σύγχρονη μανωλάδα), το παρεμπόριο ή τις κλοπές και τη διακίνηση ουσιών για να αυγατίζει η “σκοτεινή” πλευρά του κεφαλαίου που κουμάντο κάνουν οι ντόπιοι καπιταλιστές, οι μπάτσοι, οι δικαστές κλπ

Και εδώ τα μιντιακά κατηγορητήρια έρχονται να συμπληρωθούν από το επίσημο σύστημα δικαιοσύνης. Είσαι μετανάστης που μπήκες σε εγκαταλελειμμένο σπίτι για να προστατευτείς από το κρύο; Καταληψίας! Ένοχος! Είσαι τραπεζίτης που παίρνει τα σπίτια ανθρώπων που αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους (γιατί τους δικούς τους λογαριασμούς δε νοιάστηκε να τους ανακεφαλαιοποιήσει κανένα κράτος); Πετυχημένος οικονομολόγος! Φυσικά αθώος. Είσαι μαροκινός που διακινεί μικροποσότητες χασίς; Βαποράκι! Ένοχος! Είσαι μεγαλομαφιόζος που διακινεί τόνους κόκας; Σωστός businessman! Αθώος! Είσαι Σύρια που δεν πλήρωσες στο σουπερ μάρκετ; Κλέφτρα! Ένοχη! Είσαι αφεντικό και έχεις 10 μήνες απλήρωτους τους εργαζομένους σου; Επιχειρηματίας που δίνει δουλειά! Αθώα! Χτύπησες κάποιον που σου επιτέθηκε επειδή είσαι μαύρος; Ένοχος. Είσαι υπεύθυνος για το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων για πόλεμο που κήρυξες; Πολιτικός ηγέτης! Αθώος! Είσαι Έλληνας μπάτσος που βίαζες την κόρη σου, παπάς που ασελγούσε σε παιδιά, πολιτικός που έχει υπεξαιρέσει εκατομμύρια; Μην αγχώνεσαι, το δικαστικό σύστημα φροντίζει τους δικούς του, αν έχεις το κατάλληλο χρώμα, την κατάλληλη θέση και πάνω από όλα την κατάλληλη τσέπη δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.

“Τρώνε λεφτά που υπό άλλες συνθήκες θα παίρναμε εμείς”

Ο ανθρώπινος πόνος αποτελεί ακόμα ένα πεδίο κερδοφορίας για ορισμένους. Το ελληνικό κράτος λαμβάνει παχυλές επιχορηγήσεις από την Ε.Ε. για κάθε μετανάστη που «φιλοξενεί» εντός των συνόρων του. Τα λεφτά αυτά υποτίθεται ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ή μίσθωση εγκαταστάσεων διαμονής μεταναστών, για τη σίτιση τους και για την παροχή στοιχειωδών υπηρεσιών (νομική βοήθεια, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση). Οι επιδοτήσεις αυτές ακολουθούν την ίδια μοίρα όπως τα περισσότερα έργα. Ένα ποσό παρέχεται για ένα συγκεκριμένο έργο, το έργο αυτό ανατίθεται σε κάποιο εργολάβο, οι διαχειριστές του ποσού και οι εργολάβοι κάνουν κομπρεμί για το τι θα τσεπώσει ο καθένας, τα ψίχουλα που περισσεύουν διοχετεύονται στις ανάγκες για τις οποίες προοριζόταν αρχικά. Τα λεφτά αυτά οπότε είναι της Ε.Ε. και χορηγήθηκαν για αυτόν ακριβώς το σκοπό: Για να κάνει στοιχειωδώς υποφερτές τις συνθήκες ζωής των μεταναστών που έφυγαν εξαιτίας της ίδιας της ΕΕ, των καπιταλιστών και των πολέμων της από τους τόπους τους αλλά και για να κάνουν μπίζνες μία σειρά ΜΚΟ, εταιρειών, κρατικών μηχανισμών και να πουλήσουν ανθρωπισμό.

Προς όσους προωθούν τους παραπάνω μύθους

Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θα μπορούσαμε να πούμε για τα ρατσιστικά ξεσπάσματα ψεκασμένων λάτρεων του χοιρινού, για τους γραφικούς κατοίκους με περικεφαλαίες που εμποδίζουν την εγκατάσταση μεταναστών, για τις φασιστικές γκρούπες που -αποτυχημένα- προσπαθούν να απλώσουν το δηλητήριο τους, για την κρατική αβάντα ή και οργάνωση κάποιες φορές αυτού του μισάνθρωπου οχετού, αλλά οι πράξεις και η απραξία τους μιλάνε από μόνες τους. Είναι αυτοί που ωρύονται όταν νομίζουν ότι θα στεγαστούν μετανάστες σε εγκαταλελειμμένο νοσοκομείο ή όταν πηγαίνουν 5χρονα παιδιά από άλλη χώρα στο σχολείο, αλλά θα σιωπήσουν όταν ιδιωτικοποιείται η υγεία ή η εκπαίδευση. Είναι αυτοί που θα πουν με ευκολία «ας πολεμούσαν στις πατρίδες τους», αλλά δεν τολμάν να δουν ότι και η δικιά τους χώρα μέσω του ΝΑΤΟ είναι συνένοχος στους πολέμους που σπέρνονται στον κόσμο. Οι περισσότεροι μικροιδιοκτήτες ή και μεγαλοαφεντικά, καραβανάδες και μπάτσοι, ντόπιους και ξένους εργαζόμενους μας βλέπουν απλά σαν μηχανές παραγωγής του πλούτου για να τον χαίρονται αυτοί και μας θέλουν φοβισμένους και αν όχι: δολοφονημένους, είτε στα σύνορα, είτε στα εργατικά ατυχήματα, είτε από αστυνομικές σφαίρες…

Δεν τσιμπάμε από τα καλέσματα των Media, των ρατσιστικών “επιτροπών”, των αφεντικών για κανιβαλισμό απέναντι στους πιο αδύναμους. Απέναντι σε όσους χωρίζουν τους ανθρώπους με βάση το χρώμα δέρματός, απαντάμε πως ξέρουμε καλά πως το αίμα είναι κόκκινο στις φλέβες των ανθρώπων όλου του πλανήτη και πως η καταπίεση και η εκμετάλλευση είναι ίδια παντού.

Αυτά είναι για εμάς τα σύνορα που χωρίζουν τους ανθρώπους. Και στη δικιά μας πλευρά, οι “δικοί” μας μιλάνε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Μαζί τους θα αντιμετωπίσουμε τους ΚΟΙΝΟΥΣ ΜΑΣ ΕΧΘΡΟΥΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ

ΤΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ