Αλληλεγγύη στον Τουρκοκύπριο αντιρρησία συνείδησης Χαλίλ Καραπασιάογλου

Με αφορμή τη σύλληψη και φυλάκιση του Τουρκοκύπριου αντιρρησία συνείδησης Χαλίλ Καραπασιάογλου και τις συνεχείς διώξεις σε άλλους αρνητές στράτευσης και σαν μία πρώτη κίνηση αντιπληροφόρησης στην πόλη της Θεσσαλονίκη, πραγματοποιούνται εξορμήσεις με αφίσες και μοίρασμα κειμένων σε γειτονιές των ανατολικών συνοικιών και στο κέντρο της πόλης.

ΤΑΞΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

ΝΑ ΕΠΑΝΕΚΙΝΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ!

Το κείμενο που μοιράζεται:

Αλληλεγγύη στους αρνητές στράτευσης στην βόρεια Κύπρο, την Τουρκία και παντού

Στις 3 Ιανουαρίου ο Τουρκοκύπριος αντιρρησίας συνείδησης Χαλίλ Καραπασιάογλου καταδικάστηκε από το στρατοδικείο της βόρειας Λευκωσίας σε ποινή 20 ημερών –ή την μετατροπή της σε χρηματικό πρόστιμο-, επειδή αρνήθηκε να παρουσιαστεί ως έφεδρος κατά σειρά ετών. Έξω από το στρατοδικείο, όπου ήταν συγκεντρωμένοι αρκετές δεκάδες αλληλέγγυοι και από τις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής, δήλωσε: “Αυτό για μένα είναι μια τιμή. Με καταδικάζουν γιατί δεν θέλω να κρατήσω όπλο, γιατί είπα ότι δεν θα ρίξω σφαίρα εναντίον του φίλου μου του Αντώνη και θα με στείλουν γι’ αυτό 20 μέρες φυλακή”. Επιλέγοντας να μην εξαγοράσει την ποινή, στις 15 του ίδιου μήνα, οδηγήθηκε στην φυλακή. Εντωμεταξύ, τα τουρκοκυπριακά στρατοδικεία περιμένουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ώστε να επανεξετάσουν τις υποθέσεις ακόμα δύο αντιρρησιών συνείδησης. Αν απορριφθούν οι προσφυγές τους, ο Χαλούκ ΣελάμΤουφανλί και ο Μουράτ Κανατλί αναμένεται να έχουν την ίδια κατάληξη με τον Χαλίλ. Στην βόρεια Κύπρο πέρα από την εκπλήρωση της πολύμηνης στρατιωτικής θητείας είναι υποχρεωτική και η παρουσίαση για μετεκπαίδευση, μια φορά τον χρόνο για λίγες μέρες. Οι διώξεις των αρνητών στράτευσης, που και στις δύο πλευρές του νησιού είναι όλοι τους αντιρρησίες συνείδησης, είναι συνεχείς. Όπως δηλαδή συμβαίνει τόσο στο Ισραήλ και στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα, για κάθε φορά που καλείται κάποιος να καταταγεί και αρνείται, σχηματίζεται ξεχωριστή δικογραφία και τιμωρείται πολλάκις για το ίδιο “έγκλημα”.

Οι επιμέρους τακτικές και πολιτικές διαφωνίες μας με τους αντιρρησίες συνείδησης δεν στέκονται εμπόδιο στο να σταθούμε με απεριόριστο σεβασμό και αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους Τουρκοκύπριους, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν στο νησί, τόσο στο γενικότερο κοινωνικό επίπεδο όσο και στο κινηματικό, που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί κάποιος να αγωνιστεί. Έτσι, θεωρούμε ότι σε ένα νησί με τη συγκεκριμένη ιστορία, όπου είναι εγκατεστημένοι έξι διαφορετικοί στρατοί και όπου δεν υπάρχει καν η νομική διέξοδος της αντίρρησης συνείδησης ο αγώνας αυτών των ανθρώπων επιφέρει σημαντικά πλήγματα στις δομές της στρατοκρατίας και στο ιδεολόγημα του εθνικισμού. Επιπλέον, γεννά νέες προοπτικές για τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους που θέλουν να αγωνιστούν για έναν καλύτερο κόσμο, πλάι στους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζονται κοινά προβλήματα αλλά τους έχουν επιβληθεί διαφορετικές εθνικές ταυτότητες για να τους κρατάν διαιρεμένους. Κι όλα αυτά ακόμα και όταν έχουν γεννηθεί στον ίδιο τόπο ο οποίος όμως έχει βρεθεί εδώ και δεκαετίες στο μάτι της Αγγλίας, της Ελλάδας, της Τουρκίας, του ΝΑΤΟ.

Μάλιστα, η συγκεκριμένη επιλογή αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία, μέσα στο σκηνικό όξυνσης των διακρατικών ανταγωνισμών που επικρατεί σήμερα, ειδικά στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Μια συνθήκη συνεχών εντάσεων όπου τόσο το τουρκικό όσο και το ελληνικό κράτος έχουν εξέχουσα θέση, μαζί βέβαια με τα αντίστοιχα της Κύπρου, ανταγωνιζόμενα για το ποιο θα αποτελέσει τελικά την κυρίαρχη δύναμη σε συγκεκριμένα κομμάτια θάλασσας και θα εξασφαλίσει τα μεγαλύτερα οικονομικά κέρδη από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων και των δρόμων ενέργειας για την μερίδα του κεφαλαίου που στηρίζει το καθένα.

Τα κράτη αυτά λοιπόν προετοιμάζονται για πόλεμο, που για τους από τα κάτω αυτών των χωρών, οι οποίοι ούτως ή άλλως βιώνουν την ανηλεή επίθεση της αστικής τάξης, δεν σημαίνει τίποτα άλλο πέρα από την περεταίρω υποβάθμιση των ζωών τους και τον θάνατο στα πεδία των μαχών που θα συρθούν ώστε να πολεμήσουν για τα συμφέροντα των εταιρειών εξόρυξης και μεταφοράς φυσικού αερίου. Αυτό άλλωστε φαίνεται πέρα από τη στρατιωτική προετοιμασία μέσω αγοράς πολεμικών εξοπλισμών, πύκνωσης των στρατιωτικών ασκήσεων, εγκατάστασης νέων και αναβάθμισης παλαιότερων βάσεων και εμβάθυνσης των διακρατικών συμμαχιών και από τις εθνικιστικές ρητορικές που εκφράζονται από όλο και ευρύτερο φάσμα των κυριάρχων, από την απόπειρα αναβάθμισης του ρόλου του στρατού μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα, από την λυσσαλέα καταστολή του εσωτερικού εχθρού αλλά και από την επαναφορά στην ατζέντα των αλυτρωτισμών και από τις δύο πλευρές των συνόρων.

Για όλους και όλες εμάς, λοιπόν, που δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τις Τουρκάλες προλετάριες, του Τουρκοκύπριους φοιτητές, τις Ελληνοκύπριες μαθήτριες, είναι ανάγκη να πιάσουμε το νήμα που συνδέει τους αρνητές στράτευσης της Κύπρου, της Τουρκίας, της Ελλάδας, της κάθε περιοχής του πλανήτη. Την επιλογή δηλαδή, του να μην σηκώσουμε τα όπλα που υπερασπίζονται τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε βάρος του προλεταριάτου, που προορίζονται για να σπείρουν θάνατο, προσφυγιά, βαρβαρότητα, καταστολή εντός και εκτός συνόρων.

Σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη δόμησης ενός τοπικού αλλά και παγκόσμιου κινήματος που θα ανατρέψει τους πολεμοχαρείς σχεδιασμούς κρατών και κεφαλαίου, που θα επιφέρουν μόνο την όξυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης που βιώνουμε. Ένα κίνημα που θα συνδέει τους αγώνες που δίνουν οι αγωνιζόμενοι και οι αγωνιζόμενες κάθε τόπου όχι μόνο ενάντια στον μιλιταρισμό και την πολεμική προετοιμασία του δικού τους κράτους, όχι μόνο ενάντια στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ στην περιοχή, όχι μόνο στις συγκρούσεις που προμηνύουν οι εξορύξεις φυσικού αερίου, αλλά κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα που δίνουμε για την υπεράσπιση της φύσης, για το μπλοκάρισμα του ρατσισμού και της έμφυλης καταπίεσης, για την ανατίμηση των όρων ζωής του προλεταριάτου απέναντι στην διαρκή υποτίμηση που επιβάλει στις ζωές και τους μισθούς μας το κεφάλαιο. Να πιάσουμε το νήμα που τελικά συνδέει την αντίσταση στην υποτίμηση των όρων ζωής μας και την διεθνιστική αλληλεγγύη στο σήμερα με την πραγμάτωση της παγκόσμιας επανάστασης που θα καταργήσει αύριο την ταξική και εξουσιαστική κοινωνία. Για να φέρει στην θέση της έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης, όπου δεν θα υπάρχουν σύνορα και έθνη, ανισότητες και ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, καταπίεση και εκμετάλλευση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΧΑΛΙΛ ΚΑΡΑΠΑΣΙΑΟΓΛΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

ΝΑ ΟΞΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΟΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΕΠΑΝΕΚΙΝΝΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ!

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ anatolika.espivblogs.net