Πορεία ενάντια στο ΝΑΤΟ, τους εθνικισμούς και τους πολέμους

Συνεδριάζει η βαρβαρότητα…

Στις 11-12 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Σε αυτό πρωθυπουργοί και πρόεδροι των 29 κρατών της βορειοατλαντικής συμμαχίας θα συζητήσουν τις διαδικασίες ένταξης νέων μελών όπως -κυρίως- η Μακεδονία, και αργότερα η Γεωργία και η Ουκρανία, το αίτημα των Η.Π.Α. για να αυξηθούν κατακόρυφα οι εξοπλιστικές δαπάνες για όλα τα μέλη πάνω από το 2% του ΑΕΠ της κάθε χώρας  -ένας στόχος που η Ελλάδα ακόμα και σε περίοδο κρίσης συνεχίζει να πιάνει-, την εξέλιξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων και της πολεμικής ετοιμότητας του οργανισμού μέσω της δημιουργίας νέων διοικητικών μονάδων, τις εξελίξεις του πολέμου στη Συρία, τις νέες  συμμαχίες και επεμβάσεις στην Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Αφρική, την συνέχεια των περιπολιών ενάντια στους μετανάστες στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο.

…και η ελληνική αστική τάξη τρίβει τα χέρια της

Το Ελληνικό κράτος, μέλος -ταυτόχρονα με την Τουρκία- του NATO από το 1952, έχει ήδη συμμετάσχει σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο και προσφέρει εδάφη στους “συμμάχους” για να ανεφοδιαστούν, να σχεδιάσουν και να πραγματοποιήσουν νέες αποστολές “εδκημοκρατισμού” βαμμένες στο αίμα των εκατομμυρίων νεκρών, τραυματιών, προσφύγων που προκαλούν οι πόλεμοι που το ΝΑΤΟ έχει πυροδοτήσει άμεσα ή έμμεσα τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα, βελτιώνει τις σχέσεις του με τη δικτατορία της Αιγύπτου, την Κύπρο, και το Ισραήλ (που δεν σταματά να λεηλατεί και να δολοφονεί τους Παλαιστίνιους), με αναβάθμιση των κοινών ενεργειακών, οικονομικών, στρατιωτικών προοπτικών και σχέσεων μιας και τα 4 αυτά κράτη θέλουν έξω από το παιχνίδι των ΑΟΖ της περιοχής την Τουρκία. Ταυτόχρονα, κι ενώ αυξάνει τις ενέσεις εθνικισμού και μιλιταρισμού στα μετόπισθεν των κοινωνικών σχέσεων, μετατρέπει τον ελλαδικό χώρο σε μία απέραντη πολεμική βάση του ΝΑΤΟ και το Αιγαίο σε πάρκινγκ του στόλου των Η.Π.Α. και της συμμαχίας (Σούδα, Άκτιο, Άραξος, Αλεξανδρούπολη, Σύρος, Κάλυμνος, Λάρισα, Θεσσαλονίκη κ.α.). Παραγγέλνει νέες φρεγάτες, νέα πολεμικά πλοία, νέους πυραύλους για να κινηθούν οι βιομηχανίες όπλων της συμμαχίας, ενώ εμείς αδυνατούμε να καλύψουμε ακόμα και τις βασικές μας ανάγκες (τροφή, νερό, περίθαλψη, ενέργεια, στέγαση, μετακινήσεις).

Η διεύρυνση του χώρου επιρροής του ΝΑΤΟ αλλά και της Ε.Ε., έφερε στην επιφάνεια και το περιβόητο “Μακεδονικό”. Στην γειτονική χώρα, όπου η εργατική τάξη ζει και εργάζεται σε συνθήκες πολύ χειρότερες από τις δικές μας,  οι κυβερνώντες διαμηνύουν πως οι συνθήκες ζωής θα βελτιωθούν με την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.. Στην από εδώ πλευρά τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα από πλευράς κυβερνώντων. Ο Τσίπρας δήλωσε στους εξίσου πατριώτες αντίπαλους: “Πατριωτισμός είναι να κάνουμε την Ελλάδα ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων” και κλείνοντας κάποια παλιά “εθνικά κεφάλαια” θέλει να ανοίξει σε λίγο καιρό το ζήτημα της μονομερούς κήρυξης ΑΟΖ που θα γεννήσει περισσότερη ένταση με την Τουρκία, η οποία αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, δεν περνάει και την καλύτερη περίοδο των σχέσεων της με τις Η.Π.Α., τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Εθνικισμός: το alter ego και κόκκινο χαλί του ιμπεριαλισμού

Την ίδια στιγμή, μερικές χιλιάδες υποκινουμένων από την εκκλησία, από λέσχες στρατιωτικών και μπάτσων, από δεξιούς και ακροδεξιούς κομματικούς μηχανισμούς, χαϊδεμένοι ακόμα και από γραφικούς στυλ Αριστερού Ρεύματος, Λαϊκής Ενότητας και ΚΟΕ διαδηλώνουν για την αποκλειστικό προσδιορισμό “Ελληνική” πίσω από τον όρο “Μακεδονία”. Παραχαράσσοντας την πολυφυλετική και πολυπολιτισμική ιστορία των Βαλκανίων, ξεχνώντας τις εθνοκαθάρσεις των Σλαβομακεδόνων στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τη συνεργασία των “Μακεδονομάχων” με την Οθωμανική αυτοκρατορία ενάντια στις κοινωνικές εξεγέρσεις των ντόπιων κατοίκων της περιοχής, και επιδεικτικά διαγράφοντας από την ιστορία το ότι η Μακεδονία τους προηγούμενους αιώνες είχε έκταση μεγαλύτερη από την Ελληνική και ότι η εδώ περιοχή εξελληνίστηκε μετά από διωγμούς και  βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών μετά το 1922, αυτός ο περιπλανώμενος θίασος νομιμοποιεί μία δράκα φασιστών που στοχοποιούν και επιτίθενται: σε μετανάστες, σε ομοφυλόφιλους, σε αγωνιζόμενους, σε καταλήψεις. Αυτές είναι οι επιθέσεις τους τις τελευταίες εβδομάδες στη Θεσσαλονίκη και προφανώς ούτε λόγος για το ΝΑΤΟ που επέβαλλε αυτή τη συμφωνία, για το κομμάτι του Ελληνικού κεφαλαίου που είδε τα συμφέροντά του να ταυτίζονται με αυτήν. Είναι οι ίδιοι οι “Μενουμευρώπηδες” του 2015, οι συκοφάντες κάθε εργατικού αγώνα, τα ποίμνια του κάθε παπά, οι φιλοχουντικοί, οι νοικοκύρηδες, η περιβόητη μεσαία τάξη, οι Ελληναράδες. Ακόμα και στις περιπτώσεις που υπάρχει αναφορά στο NATO και στο ρόλο που έχει διαδραματίσει σε αυτή τη συμφωνία από κάποιους εθνικιστές αριστερής απόχρωσης, η συνέχεια γίνεται ακόμα πιο απελπιστική. Άλλωστε η πατριωτική ρητορική, η επίκληση στο “εθνικό” καλό και δίκαιο συνηθίζει να γεννάει τέρατα. Από την πρόσδεση στο άρμα της Ρωσίας ή της Κίνας, μέχρι τις εξυπνάδες που λένε πως “εμείς δεν θέλουμε τη συμφωνία” για να μπλοκάρουμε την άνοδο της επιρροής του ΝΑΤΟ, η γελοιότητα δίνει και παίρνει. Είναι οι ίδιοι που μιλάν για εθνική συστράτευση απέναντι στους “δανειστές” και στους θεσμούς, για παραγωγική ανασυγκρότηση και επενδύσεις , για αποχώρηση μόνο από την Ευρωζώνη σε πρώτη φάση και για αναθεώρηση (;) των σχέσεων με το ΝΑΤΟ λες και αυτό σημαίνει κάτι.

Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη για όσους και όσες την αντικρίζουν από ταξική σκοπιά: Το μπλοκάρισμα των πολέμων και των σχεδιασμών της σύγχρονης “Ιεράς συμμαχίας” του ΝΑΤΟ και της οικονομικής αυτοκρατορίας της Ε.Ε. προϋποθέτει, αν τουλάχιστον θέλει να κινείται σε απελευθερωτική κατεύθυνση και να εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις αγωνίες της παγκόσμιας εργατικής τάξης, την ταυτόχρονη πάλη ενάντια σε κάθε μορφή εθνικισμού, σε κάθε είδους επίκληση σε οποιοδήποτε έθνος.

Οι προλετάριοι της Ελλάδας και της Τουρκίας, των Βαλκανίων, της Μέσης ανατολής και όλου του κόσμου, έχουμε έναν κοινό εχθρό που βρίσκεται μέσα στις ίδιες μας τις χώρες και μέσα στις οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές συμμαχίες τους. Αν δε θέλουμε να πνιγούμε μέσα στο ίδιο μας το αίμα και το αδιέξοδο που δημιουργούν οι ιμπεριαλιστικές πολεμικές επεμβάσεις και οι εθνικοί πόλεμοι -και οι δύο γέννημα θρέμμα του κράτους και του καπιταλισμού-, οφείλουμε να οργανωθούμε διεθνιστικά, οριζόντια, ταξικά και μαχητικά.

ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΙ ΓΕΝΝΑΝΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΓΗ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ               ΤΕΤΑΡΤΗ 11/7 18:30 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ