Φασιστοσπάστης Vol2

Εφημεριδάκι τοίχου που κολλιέται στις γειτονιές των δυτικών και ανατολικών συνοικιών της Θεσσαλονίκης, τις μέρες της 25ης Μαρτίου.

Το κείμενο από την Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών:

ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ ΧΩΡΑΝΕ ΟΛΟΙ……

Από τον Σεπτέμβρη ξεκίνησε σταδιακά η φοίτηση των παιδιών των μεταναστών στα σχολεία, η οποία έδωσε το πάτημα για ένα νέο κύκλο ρατσιστικών επεισοδίων που κλιμακώθηκαν.

• Πέραμα Αττικής: βίαιη είσοδος και τραυματισμός εκπαιδευτικών από ηγετικά στελέχη της χ.α.

• Ωραιόκαστρο: φασίστες αλυσοδένονται στην είσοδο του σχολείου

• Λέσβος: ‘’αγανακτισμένοι’’ πολίτες κλειδώνουν με λουκέτο το σχολείο

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις δήθεν επιτροπές γονέων και κηδεμόνων (αποτελούμενες τις περισσότερες φορές από οργανωμένους φασίστες) απειλούν με καταλήψεις, προφασίζονται υγειονομικούς κινδύνους και υλικές καταστροφές στο χώρο , ώστε να αποτραπεί η ένταξη των παιδιών στα σχολεία και να παραμείνουν στο περιθώριο.

Φασιστοεπιτροπές κατοίκων, μεσσίες του έθνους, ΄΄αγανακτισμένοι΄΄ πολίτες αλλά και οι φασίστες με τη βούλα ,βρήκαν αφορμή πάνω στις πλάτες των μεταναστών να προβάλλουν για άλλη μια φορά τον ρατσιστικό τους οχετό, προσπαθώντας να καλλιεργήσουν την τρομολαγνεία και την ξενοφοβία. Φυσικά, επειδή έρχεται πρώτο το συμφέρον, δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που καταστηματάρχες, μικρά και μεγάλα αφεντικά καπηλεύτηκαν τις ανάγκες των μεταναστών, αντιλαμβανόμενοι ότι ο τζίρος τους μεγαλώνει και ότι είναι μια καλή ευκαιρία να τους ξεζουμίσουν, οι οποίοι καταναλώνουν και μπορούν να «στηρίξουν την τοπική αγορά».

Παράλληλα στην πόλη της Θεσσαλονίκης διάφορα φασιστικά μορφώματα έκαναν την εμφάνιση τους, προσπαθώντας να αποκτήσουν κοινωνική επιρροή και μερίδιο στον δημόσιο λόγο. Προβάλλοντας το τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια καλούν σε συγκεντρώσεις κατά των μεταναστών και της «ισλαμοποίησης» της χώρας, χωρίς όμως να καταφέρνουν να συσπειρώσουν κόσμο. Οι προσπάθειες αυτές συναντούν απεναντί τους αντιφασίστες/ριες που δείχνοντας άμεσα αντανακλαστικά και δυναμική παρουσία, δεν αφήνουν περιθώριο στην ρατσιστική προπαγάνδα και στην παρουσία τους στις γειτονιές.

Η έκρυθμη κατάσταση στην Μέση Ανατολή, ο πόλεμος που μαίνεται στην Συρία εδώ και μερικά χρόνια, ήταν η αφορμή οι μεγάλες μεταναστευτικές ροές να κινηθούν προς την Ευρώπη. Οι γεωπολιτικές τακτικές , η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η εντεινόμενη φτωχοποίηση καταδεικνύει την στρατηγική των «ισχυρών» να κυριαρχήσουν στους οικονομικά αδύναμους. Η Ευρώπη- φρούριο έδειξε το «ανθρωπιστικό» της προσωπείο κλείνοντας τα σύνορα και αφήνοντας ανθρώπους παγιδευμένους, με εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς να βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο. Με τη «φροντίδα» των διάφορων ΜΚΟ, τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις του σήμερα, και άλλων φορέων που σπεύδουν να κατευνάσουν την οργή και να μοιράσουν φιλανθρωπία, οι μετανάστες συνεχίζουν να ζουν σε άθλιες συνθήκες μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποκλεισμένοι από τον κοινωνικό και αστικό ιστό.

Μέσα στην εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας, με την ανεργία να εκτινάσεται στα ύψη, τους μισθούς να μειώνονται, τους πληστειριασμούς πρώτων κατοικιών, την έλλειψη βασικών αγαθών με τις διακοπές νερού και ρεύματος, τη γενικευμένη φτώχεια, παρατηρούμε την ολοένα και περισσότερο διαμόρφωση ενός μέρους της κοινωνίας που ξερνά ρατσισμό, στρέφεται στην ιδέα της «εθνικής ενότητας» και μάλιστα δε διστάζει να αναπαράγει αυτή τη ρητορική μίσους ανοιχτά.

Στην εποχή που ζούμε, αυτή της βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, ο αντιφασισμός δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι του γενικότερου κοινωνικού αγώνα κατά της καταπίεσης και εκμετάλλευσης που βιώνουμε καθημερινά, κατά των κοινωνικών διακρίσεων και κατά του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που γεννά τον φασισμό. Οι μετανάστες είναι καταπιεσμένοι όπως και εμείς και δεν μπορούμε παρά να δείχνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και να στεκόμαστε απέναντι σε όσους τους βλέπουν ως απειλή του έθνους, της θρησκείας και της «πατρίδας» τους. Έτσι λοιπόν, οι φασίστες, τα αφεντικά και οι ‘’ευυπόληπτοι’’ πολίτες που δεν παίρνουν θέση , θα πρέπει να ξέρουν ότι θα εναντιωνόμαστε σε κάθε είδους φασιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις και στην όποια προσπάθεια εκμετάλλευσης, διαχωρισμού και αποκλεισμού των μεταναστών. Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους υμνητές του μίσους στις γειτονιές, στα σχολεία, στις πλατείες, στους δρόμους. Να δημιουργήσουμε παντού εστίες αντίστασης και νησίδες αλληλεγγύης ενάντια στο φασισμό και στο σύστημα που τον θρέφει, να αγωνιζόμαστε μαζί, ντόπιοι και μετανάστες.

…..ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Το κείμενο από την συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

Η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα οι εξεγερμένοι δεν έχουνε πατρίδα

Ζυγώνουν πάλι οι μέρες του χρόνου που ξεφυτρώνουν δεξιά-αριστερά στα μπαλκόνια ελληνικές σημαίες, που στα σχολεία διοργανώνονται γιορτές και διαβάζονται ποιήματα για τη γενναιότητα των ελλήνων, που στην τηλεόραση μία στις τρεις ειδήσεις αφορά ποιος μαθητής θα έχει τη τιμή να κρατήσει τη σημαία και που οι δρόμοι κατακλύζονται από στρατιώτες για την παρέλαση.

Η 25η Μαρτίου αποτελεί εθνική εορτή, δηλαδή μέρα με βασικό σκοπό την τόνωση του εθνικού φρονήματος και υπερηφάνειας, συστατικά απαραίτητα για τη δημιουργία εθνικής ενότητας. Η εθνική ενότητα αποτελεί πολύτιμο μέσο χειραγώγησης για τα κράτη, καθώς με την ανάπτυξή της σχηματίζεται η αίσθηση ότι όλοι όσοι φέρουν την ίδια εθνικότητα έχουν και τα ίδια συμφέροντα, παραγνωρίζοντας έτσι -εσκεμμένα- το γεγονός ότι σε κάθε χώρα οι καταπιεσμένοι δέχονται την ίδια εξαθλίωση και την ίδια εκμετάλλευση από όσους κατέχουν την πολιτική και οικονομική εξουσία.

Ο συνηθέστερος τρόπος ανάπτυξης της εθνικής ενότητας είναι μέσω της διαστρέβλωσης της ιστορίας. Αυτό είναι εμφανές στην περίπτωση της επανάστασης του 1821 για την οποία οι περισσότερες πληροφορίες που μας μάθανε είναι από ανακριβείς ως ψευδείς, προκειμένου να εξυψωθεί η εικόνα των ελλήνων και να υπονομευτεί των αλλοεθνών. Ας δούμε ορισμένους από τους μύθους που μας πλασάρονταν ως γεγονότα από το σχολείο

Μύθος 1ος: Επί τουρκοκρατίας απαγορευόταν η διδασκαλία των ελληνικών για αυτό δημιουργήθηκαν τα «κρυφά σχολεία».

Αλήθεια: Τα ελληνικά διδάσκονταν ελεύθερα ήδη από τον 14ο αιώνα, από όταν οι Τούρκοι άρχισαν να ελέγχουν περιοχές με χριστιανικούς πληθυσμούς και το “κρυφό σχολειό” πιθανότατα δεν υπήρξε ποτέ.

Μύθος 2ος : Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπήρξαν βίαιοι εξισλαμισμοί.

Αλήθεια: Οι Οθωμανοί ενδιαφέρονταν κατά βάση για την καταβολή των φόρων από τους υπόδουλους λαούς και όχι για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Συχνά γινόντουσαν οικειοθελείς εξισλαμισμοί προκειμένου οι υπήκοοι της οθωμανικής αυτοκρατορίας να αποκτήσουν ευνοϊκότερη/υψηλότερη κοινωνική θέση.

Μύθος 3ος : Η επανάσταση ξεκίνησε 25 Μαρτίου του 1821

Αλήθεια: η επανάσταση ξέσπασε στις 22 Φεβρουαρίου στη Μολδοβλαχία και στα μέσα Μαρτίου στον ελλαδικό χώρο. Εκ των υστέρων όμως καθιερώθηκε ο εορτασμός την 25η προκειμένου να συνδεθεί η Εκκλησία με την επανάσταση, ορίζοντας την “επέτειο” της επανάστασης την ίδια μέρα με τον “ευαγγελισμό της θεοτόκου”, προσπαθώντας να εδραιωθεί και ο συμβολισμός της θρησκείας ως απελευθερωτή των καταπιεσμένων μαζών.

Μύθος 4ος: Οι Έλληνες άνοιξαν το δρόμο για την απελευθέρωση των εθνών κρατών.

Αλήθεια: Στον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων μετείχαν ποικίλων εθνικών προελεύσεων κάτοικοι του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου. Αυτό που γίνεται κατανοητό είναι ότι δεδομένου του μοντέλου διακυβέρνησης της οθωμανικής αυτοκρατορίας, υπήρχε ένα πολυπολιτισμικό καταπιεζόμενο υποκείμενο που ενώθηκε στην βάση της διεκδίκησης καλύτερων όρων ζωής σε σχέση με τους προηγούμενους. Αυτό ήταν και που δημιούργησε πολυποίκιλους θύλακες αντίστασης μέσα στην αυτοκρατορία, ο καθένας προασπιζόμενος τα δικά του (οικονομικά/πολιτικά) συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι αγρότες όλων των εθνών πάλευαν από κοινού ενάντια στο οθωμανικό καθεστώς, ούτε ότι οι προεστοί και οι κοτζαμπάσηδες προσπαθούσαν να προασπιστούν τα ως τότε κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα που τους παραχωρήθηκαν από το καθεστώς.

Μύθος 5ος : υπήρχε εθνική ομοψυχία μεταξύ των Ελλήνων σε σχέση με την επανάσταση

Αλήθεια: Οι επαναστάσεις προκύπτουν από την ανάγκη των καταπιεσμένων να απελευθερωθούν. Έτσι, όσοι Έλληνες είχαν προνόμια από το παλιό καθεστώς- την εξουσία του Σουλτάνου και την Ιερή Συμμαχία- εχθρεύονταν την επανάσταση. Παρ’ όλα αυτά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι η επανάσταση στην ελλάδα είχε στοιχεία αστικών επαναστάσεων που έλαβαν χώρα στην ευρώπη εκείνη την περίοδο, με τις πολυεθνικές αυτοκρατορίες να διαλύονται. Δηλαδή ότι οι καταπιεζόμενες τάξεις, μεταξύ τους και η υπό διαμόρφωση αστική τάξη, προσπαθώντας να προωθήσουν τα συμφέροντα τους συμμετείχαν στην επανάσταση διεκδικώντας μερίδιο από την πίτα των οικονομικών συμφερόντων που έφερε το νέο καθεστώς. Η φάση στην οποία διαδραματίστηκε η ελληνική επανάσταση συμπίπτει με την άνοδο των αστικών κινημάτων ενάντια στις αυτοκρατορίες του 18ου αιώνα που ως αποτέλεσμα είχαν την δημιουργία ενός νέου πόλου εξουσίας, που με το προηγούμενο οικονομικό μοντέλο (φεουδαρχία) έβλεπε τα συμφέροντα του να πλήττονται, καθώς κατέκτησε πλέον τον λόγο στους όρους της διαχείρισης του πλούτου άρα και στους όρους εκμετάλλευσης των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων.

Μύθος 6ος: Η επανάσταση ξέσπασε και πέτυχε χάρη στην αποφασιστικότητα και γενναιότητα των Ελλήνων.

Αλήθεια: Καταρχάς στον ένοπλο αγώνα κατά των Τούρκων μετείχαν ποικίλων εθνικών προελεύσεων κάτοικοι του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό δεν ήταν ελληνόφωνοι Σημαντικό ρόλο για το ξέσπασμα της επανάστασης έπαιξαν και οι διεθνείς συνθήκες καθώς εκείνη την περίοδο είχαν ήδη αρχίσει να ξεσπάνε εθνικοαπελευθερωτικοι αγώνες στην Ευρώπη και στη Λατινική Αμερική. Σημαντικό ρόλο στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες ανά τον κόσμο εκείνη την περίοδο παίζει και η επιθυμία των παλιών αυτοκρατοριών να επεκτείνουν την σφαίρα επιρροής τους σε νέες αγορές/εδάφη προφανώς για την αποκομιδή όλο και μεγαλύτερων κερδών από το εμπόριο και τις οικονομικές συναλλαγές. Έτσι βλέπουμε την επανάσταση του 1821 να έχει βρει υποστηρικτές “φιλέλληνες” στην ευρώπη, οι οποίοι χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας τις μαχόμενες μάζες στόχο είχαν (και το κατάφεραν πολλές φορές) να αποκομίσουν κάποια “απελευθερωμένα” φιλέτα του ελλαδικού χώρου που μόνο μετά από αρκετά χρόνια και διεθνείς συνθήκες παρέδωσαν στο ελληνικό κράτος. Χαρακτηριστικό της πρώτης περιόδου του “ελεύθερου ελληνικού κράτους” είναι οι γερμανοί και δανοί βασιλιάδες, τα πρώτα πολιτικά κόμματα που ήταν το ρώσικο, το γαλλικό και το αγγλικό, αλλά και τα δάνεια που έτρεξαν να δώσουν οι μεγάλες δυνάμεις με το αζημίωτο.

Κατ’ εμάς ο εχθρός δεν ορίζεται με βάση το χρώμα και την φυλή. Ο μόνος διαχωρισμός που μπορεί να υπάρξει είναι αυτός ανάμεσα στους καταπιεστές, τους κατέχοντες τα πλούτη, τους εκμεταλλευτές και σε όλους εμάς, τους καταπιεσμένους, τους φτωχούς, τους εξεγερμένους. Απέναντι σε αυτούς πρέπει να οργανώσουμε την συλλογική μας δύναμη, να επαναστατήσουμε και να αγωνιστούμε για να ζήσουμε ζωές αξιoβίωτες αλλά και για να ξεκινήσουμε να γράφουμε το νέο κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας που μπορεί να ξεκινάει με τις λέξεις αλληλεγγύη, ελευθερία, ισότητα…