Να μην εκδοθούν οι 5 αγωνιστές στις Ιταλικές αρχές

Η πρωτομαγιά του 2015 στο Μιλάνο

Τον Μάη του 2015 στο Μιλάνο διεξάγεται η διεθνής έκθεση “Expo 2015”. Η εν λόγω έκθεση πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε διαφορετική χώρα και έχει ως θέμα την “βιώσιμη ανάπτυξη” ειδικά στον τομέα του φαγητού. Σε αυτή συμμετέχουν πλήθος κρατών και πολυεθνικών εταιριών που εκθέτουν την πραμάτεια τους και τις ιδέες τους “για την προσβασιμότητα όλων των ανθρώπων σε φαγητό και νερό”.

Αυτό το πανηγύρι διεξάγεται σε μια εποχή και μια πόλη που για τους “από τα κάτω” κατοίκους της γίνεται ολοένα και πιο εμφανής η επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος τους, μέσω της υποτίμησης της εργασίας τους, αλλά και των ζωών τους γενικότερα. Έτσι, ενώ η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί πέφτουν και το κόστος ζωής ανεβαίνει, η έκθεση διοργανώνεται έχοντας προκλητικά τεράστιο κόστος και με την πλειοψηφία των εργαζομένων σε αυτή να δουλεύουν απλήρωτοι. Επιπλέον, ένα όργιο προληπτικής καταστολής και επιτήρησης λαμβάνει χώρα στην πόλη τις μέρες πριν τα εγκαίνια.

Από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης της διοργάνωσης της “expo 2015” έχει οργανωθεί ένας αγώνας που εναντιώνεται σε αυτή. Ο αγώνας αυτός έθεσε ως κεντρικά τα παραπάνω ζητήματα αλλά και εξέθεσε πως οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για τα προβλήματα που υποτίθεται ότι θα λύσει, ενώ ο πραγματικός σκοπός της δεν είναι άλλος από την προώθηση της συσσώρευσης κεφαλαίου, μέσω της έντασης της εκμετάλλευσης ανθρώπων και φύσης.

Κορύφωση αυτής της κινητοποίησης αποτέλεσε η πορεία για την εργατική Πρωτομαγιά, που έθεσε ως σημείο αιχμής την εναντίωση στην “expo 2015”. Πολύς κόσμος συμμετείχε στην δυναμική πορεία και κατά την διάρκειά της έγιναν επιθέσεις σε πολλούς κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, καθώς και συγκρούσεις με την αστυνομία.

Εισβολές σε σπίτια και ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης

Τις μέρες μετά την πορεία πραγματοποιήθηκαν μαζικές προσαγωγές από την ιταλική αστυνομία και για πολλούς από τους προσαχθέντες διατάσσεται η υποχρεωτική λήψη dna. Ανάμεσα τους, υπήρχαν και πέντε φοιτητές από την Ελλάδα, οι οποίοι έχουν ενεργό συμμετοχή σε διάφορους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Ενώ τότε αφέθηκαν ελεύθεροι, την Πέμπτη 12-11-2015 συλλαμβάνονται στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια εισβολής στα σπίτια τους, από τις ελληνικές αρχές, με βάση ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε η εισαγγελία του Μιλάνου και με το οποίο ζητά την σύλληψη και την έκδοσή τους στην Ιταλία, λόγω της συμμετοχής τους στην πορεία. Παρόμοιες διώξεις ξεκίνησαν και σε άλλες ευρωπαικές χώρες.

Τελικώς μετά από την παρουσία τους στον εισαγγελέα που θα αποφάσιζε για την προφυλάκιση τους έως ότου γίνει το συμβούλιο που θα κρίνει το αν θα εκδοθούν στην Ιταλία, αφέθηκαν ελεύθεροι με τους περιοριστικούς όρους της παρουσίας σε τμήμα 3 φορές την εβδομάδα και της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα. Για τη μη προφυλάκισή τους σημαντικό ρόλο έπαιξε η άμεση και δυναμική αλληλεγγύη που εκφράστηκε από μεγάλο μέρος αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Ωστόσο, εκκρεμεί ακόμα η απόφαση για το αν θα εκδοθούν τελικά στο Μιλάνο, η οποία θα παρθεί σε διάστημα λίγων ημερών. Επιπλέον, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως στην Ιταλία δεν υπάρχει ανώτατο όριο προφυλάκισης μέχρι να γίνει το δικαστήριο, ενώ επίσης δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ πλημμελήματος και κακουργήματος και έτσι οι διωκόμενοι κινδυνεύουν να βρεθούν για μεγάλο διάστημα στις ιταλικές φυλακές.

Πριν λίγα χρόνια, πάλι οι ιταλικές αρχές, με ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, είχαν ζητήσει την έκδοση των κατηγορουμένων για την υπόθεση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, ώστε να δικαστούν και εκεί για κατηγορίες όμοιες με εδώ, με τη διαδικασία να έχει παγώσει ως σήμερα. Πέρα λοιπόν από τη συγκεκριμένη υπόθεση, το αίτημα για έκδοση των πέντε αγωνιστών αποτελεί μια πρωτοφανή δίωξη για πολιτική δράση.
Η συνεργασία των αστυνομικών και δικαστικών αρχών διαφορετικών χωρών, μέσω της εφαρμογής διακρατικών συμφωνιών, είναι ακόμα μια στρατηγική αναβάθμιση των μεθόδων καταστολής των αγωνιζόμενων, που εφαρμόζονται πρώτα πειραματικά σε αγωνιζόμενα κομμάτια και αν δεν συναντήσουν ισχυρές αντιστάσεις, εδραιώνονται ως όπλο στα χέρια των καταπιεστών μας για να στοχεύσουν το σύνολο της κοινωνικής ζωής.

Ο αγώνας ενάντια στα κράτη και στο κεφάλαιο δεν καταστέλλεται, δεν σταματά

Αυτή η υπόθεση είναι ακόμα ένα παράδειγμα, το οποίο αναδεικνύει τη σημασία που δίνει η κυριαρχία στην καταστολή όσων αγώνων εκδηλώνονται και αμφισβητούν έμπρακτα την ομαλή αναπαραγωγή του καπιταλιστικού και εξουσιαστικού συστήματος. Ενός συστήματος που είναι υπεύθυνο για χιλιάδες θανάτους ανθρώπων σε πεδία πολέμων, στα σύνορα του “δυτικού κόσμου”, σε χώρους εργασίας, στις φυλακές, στα ψυχιατρεία, στους δρόμους των πόλεων από την ανέχεια και την αστυνομική βία, αλλά και για χιλιάδες θανάτους ζώων και την ανελέητη καταστροφή του πλανήτη. Ενός συστήματος που η ίδια του η λειτουργία είναι συνυφασμένη με την καταπίεση και την εκμετάλλευση που βιώνουμε καθημερινά, με την ολοένα και μεγαλύτερη λεηλασία της φύσης, και όλα αυτά για χάρη της υπερ-συσσώρευσης κέρδους για τα αφεντικά και την διατήρηση της κυριαρχίας τους.

Για όλους εμάς, τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου, αν θέλουμε να ζήσουμε, αν θέλουμε να γλιτώσουμε από τα δεινά που επιφέρει η επέλαση κράτους και κεφαλαίου στις ζωές μας, είναι αναγκαίο να συλλογικοποιηθούμε, αντι-ιεραρχικά και αδιαμεσολάβητα. Για να βρούμε τις συλλογικές λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα, ώστε ο καθένας από εμάς να επιβιώνει με αξιοπρέπεια, κάτι που κανείς άλλος, δεν μπορεί να μας προσφέρει. Για να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, δυναμώνοντας τους αγώνες των καταπιεσμένων που λαμβάνουν χώρα τώρα και δημιουργώντας νέους. Για να τους συνδέσουμε σε μια κοινή επαναστατική-απελευθερωτική προοπτική, στοχεύοντας στην ανατροπή αυτού του συστήματος και την δημιουργία ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, σε αρμονία με την φύση.

Γνωρίζουμε πως η διαδικασία της χειραφέτησης μας έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου, και πως έτσι είναι αναπόφευκτο το να συναντάμε απέναντί μας συνεχώς την καταστολή. Παρ’ όλα αυτά, οι καταπιεσμένοι οφείλουμε να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον, για να προστατέψουμε τους ανθρώπους μας, για να υψώσουμε αναχώματα απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, για την ίδια την συνέχιση του αγώνα.

Μια τέτοια στιγμή αποτελεί και η δίωξη των 5 αγωνιστών που απειλούνται με έκδοση και χρόνια φυλάκιση στην Ιταλία. Είναι χρέος μας λοιπόν να αποτρέψουμε αυτή την προσπάθεια των ελληνικών και των ιταλικών αρχών.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ NO EXPO που πραγματοποιήθηκε στο Μιλάνο τον Μάϊο του 2015

ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ