Παρέμβαση για Επαναστατικό Αγώνα και Αντώνη Σταμπούλο + νέο ρεκόρ παραμονής φασιστικών συνθημάτων σε τοίχο των ανατολικών συνοικιών

Το πρωί του Σαββάτου 31 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αντιπληροφόρησης, σε σχέση με το δεύτερο δικαστήριο του Επαναστατικού Αγώνα στο οποίο δικάζεται και ο αναρχικός Αντώνης Σταμπούλος, στη νέα παραλία από το ύψος του Λευκού Πύργου μέχρι το ύψος της Πέτρου Συνδίκα.

Κρεμάστηκαν πανό σε κεντρικά σημεία και μοιράστηκαν κείμενα σε περαστικούς.

 

Ακολουθεί το κείμενο και φωτογραφίες:

Τον Ιούλιο του 2014 μετά από ένοπλη συμπλοκή με μπάτσους, συλλαμβάνεται εκ νέου και τραυματισμένος, το μέλος της ένοπλης αναρχικής οργάνωσης “Επαναστατικός Αγώνας”, Νίκος Μαζιώτης, ο οποίος είχε επικηρυχθεί και ζούσε στην παρανομία όπως και η Πόλα Ρούπα, επίσης μέλος της ίδιας οργάνωσης (μαζί με το ανήλικο παιδί τους). Μαζί με τον Κώστα Γουρνά είχαν καταδικαστεί σε 50 χρόνια κάθειρξη στο πρώτο δικαστήριο που αφορούσε -την συνεπή και συνεχή- την τελευταία δεκαετία δράση της οργάνωσης (επιθέσεις σε τράπεζες, στο χρηματιστήριο, στην αμερικάνικη πρεσβεία, σε αστυνομικές δυνάμεις, σε υπουργεία, στον Βουλγαράκη κ.α.).

Κατηγορείται πέραν των άλλων και για την νέα επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην Τράπεζα της Ελλάδας όπου στεγάζεται και το γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ, ενέργεια για την οποία δηλώνει:

“Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα για την επίθεση της οργάνωσης με 75 κιλά εκρηκτικά στις 10 Απριλίου του 2014 στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας, όπου στεγάζεται και το γραφείο του μόνιμου αντιπρόσωπου του Διεθνούς Νομισματικού ταμείου στην Ελλάδα. Η επίθεση αυτή είναι μια απάντηση στην πολιτική γενοκτονίας που έχει επιβληθεί στο λαό εδώ και τέσσερα χρόνια από το υπερεθνικό κεφάλαιο μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ελληνικού κράτους. Η πολιτική ευστοχία αυτής της ενέργειας ήταν τέτοια που έπληξε όχι μόνο ένα μηχανισμό επιβολής της πολιτικής λεηλασίας του υπερεθνικού κεφαλαίου, αφού η Τράπεζα της Ελλάδας είναι παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που έχει έδρα τη Φρανκφούρτη, αλλά και τα κεντρικά γραφεία της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία έχει εξελιχθεί σε μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές συστημικές τράπεζες και πρωταγωνίστησε στη λεηλασία του λαού, επωφελούμενη από τα μνημόνια.”

Τον Οκτώβρη του 2014 συλλαμβάνεται ο αναρχικός μαχητής Αντώνης Σταμπούλος σε επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής στο Βύρωνα. Ο ίδιος αρνείται να δώσει ακόμα και το όνομα του στους ανακριτές του για λόγους αξιακούς αλλά και για να προστατεύσει, όσο μπορεί, το φιλικό και συγγενικό του περίγυρο, ενώ υπερασπίζεται δημόσια την συμμετοχή του στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και την αναρχική του ταυτότητα . Προφυλακίζεται, επίσης κατηγορούμενος για την επίθεση στην τράπεζα της Ελλάδας, την οποία αναγνωρίζει ως στιγμή επίθεσης των από τα κάτω στους καταπιεστές και εκμεταλλευτές τους, αρνούμενος ταυτόχρονα τη συμμετοχή του σε αυτή.

Πριν τη δίκη που ξεκίνησε στις 16 Οκτωβρίου, η οποία αφορά μία ληστεία τράπεζας και την επίθεση στην τράπεζα της Ελλάδας και στην οποία παρευρίσκεται κατηγορούμενος και ο προσφάτως συλληφθείς Γ. Πετρακάκος, ο σύντροφος δημοσιεύει κείμενο που εκτός των άλλων αναφέρει:

“Αυτή η δίκη θα είναι ακόμα μια μάχη για την υπεράσπιση του κόσμου μας. Και σε αυτήν έχουμε το πλεονέκτημα της ηθικής υπεροχής. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που μας κρίνουν στις δίκες αν κι έχουν την εξουσία να φυλακίζουν τα σώματά μας, έχουν απολέσει οι ίδιοι κάθε στοιχείο δίκαιου κι ελευθερίας, ως στυλοβάτες ενός βάρβαρου συστήματος. Η μεγάλη διαφορά μας με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι εμείς ακόμη και μέσα από τις φυλακές παραμένουμε ελεύθεροι, αυτοί όπου και να είναι παραμένουν δούλοι.
Οι λογικές ενοχής και αθωότητας βρίσκονται μακριά από εμάς. Ως αναρχικοί σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε αθώοι για ένα σύστημα άδικο από την κορυφή ως τα νύχια αλλά ούτε και ένοχοι με βάση νόμους και αξίες ξένες προς εμάς. Επιλέγω να παρευρεθώ στη δίκη καθώς η απουσία μου, παρ’ ότι θα ήταν συνεπής πράξη στα πλαίσια της μή νομιμοποίησης του συστήματος δικαιοσύνης, θα άνοιγε παράλληλα το δρόμο για την απρόσκοπτη συνέχιση της αιχμαλωσίας μου. Δεν θα αναγνωρίσω τον ρόλο του κριτή που διεκδικούν οι δικαστές και δεν θα κάνω δηλώσεις καταδίκης ή διαχωρισμού των επαναστατικών πρακτικών με γνώμονα την νόμιμη ή παράνομη μορφή τους.”

Ενώ στην αρχή της δίκης ο Ν. Μαζιωτης απευθυνόμενος στους δικαστές δηλώνει:

“Αυτό το δικαστήριο αντιπροσωπεύει και παράλληλα προστατεύει τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους χρηματιστές, τις πολιτικές τους μαριονέτες, τις ελληνικές κυβερνήσεις και τους μισθοφόρους του κεφαλαίου και του κράτους, την αστυνομία. Oπως έχω ήδη πει τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα δεν απολογούνται στα σκυλιά του κράτους, δηλαδή σε εσάς.

Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί τον πληθυσμό μίας χώρας, όπως λέει η κατηγορία, αλλά εσείς και το καθεστώς σας. Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί αυτούς που ζουν με 200, 300 ή 400 ευρώ το μήνα, αλλά εσείς και το καθεστώς σας που τους ληστεύετε με το νόμο. Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που τρομοκρατεί τους φτωχούς, τους άνεργους, τους άπορους, τους άστεγους, αλλά εσείς και το καθεστώς σας. Δεν είναι ο Επαναστατικός Αγώνας αυτός που έβαλε τη θηλιά στο λαιμό 4.000 ανθρώπων, οι οποίοι επέλεξαν να πεθάνουν γιατί δεν μπορούσαν να ζήσουν, αλλά εσείς και το καθεστώς σας. Δεν τρομοκράτησε ο Επαναστατικός Αγώνας αυτούς που πέθαναν από αρρώστιες γιατί δεν είχαν χρήματα για την περίθαλψή τους ή ήταν ανασφάλιστοι, αλλά εσείς και το καθεστώς σας.”

Τέλος, την ίδια περίοδο πραγματοποιείται το δευτεροβάθμιο δικαστήριο για την πρώτη περίοδο δράσης του επαναστατικού αγώνα με κατηγορούμενους τα μέλη της οργάνωσης Γουρνά, Μαζιώτη (φυλακισμένοι), Ρούπα (καταζητούμενη) και τους αναρχικούς αγωνιστές Κορτέση, Σταθόπουλο (ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους).

Εμείς από την πλευρά μας, παρά τις πιθανές επιμέρους διαφοροποιήσεις με άλλες ομάδες -ένοπλες ή μη- και με άλλους συντρόφους -φυλακισμένους ή μη-, θεωρούμε πως η συμβολή του καθενός στην ανάπτυξη ενός κινήματος για τη χειραφέτηση του ανθρώπου είναι καθοριστική.

Θεωρούμε πως οι αναρχικές συλλογικότητες, οι ομάδες άμεσης δράσης, οι αυτοοργανωμένες και αντιθεσμικές δομές κάλυψης αναγκών των καταπιεσμένων, τα σωματεία βάσης, οι ένοπλες οργανώσεις, οι καταλήψεις στέγης, οι αυτομειώσεις, οι συνελεύσεις σε γειτονιές, σε σχολεία, σχολές και χώρους εργασίας, οι συγκρούσεις και τα οδοφράγματα στις πορείες, τα σαμποτάζ, από τη στιγμή μάλιστα, που αγωνιστές που επιλέγουν μία μορφή πάλης δεν υποτιμούν μία άλλη, δομούν από κοινού την κοινότητα των εκμεταλλευόμενων και καταπιεζόμενων που αγωνίζονται.

Στο δρόμο για να συνθέσουμε μία κοινή στρατηγική που θα κάνει όχι μόνο τους αναρχικούς, όχι μόνο τους αγωνιζόμενους αλλά ευρύτερα τους από τα κάτω να σταθούν στα πόδια τους και να περάσουν στην επαναστατική αντεπίθεση ξηλώνοντας τις καπιταλιστικές σχέσεις μέσα από τις ανθρώπινες κοινότητες, θεωρούμε πως κομβικό ρόλο θα παίξει η επιλογή του να αφουγκραστούμε κάθε επιλογή αντίστασης και αγώνα, κάθε ανάλυση με απελευθερωτικό, αντικαπιταλιστικό, αντικρατικό πρόσημο.

Μέσα από την παραίτηση και τη μοιρολατρεία που άφησε ως παρακαταθήκη η -εδώ και 40 χρόνια επιβαλλόμενη- κουλτούρα της ανάθεσης, είναι αναγκαίο να ανθίσει η αυτενέργεια των καταπιεσμένων, η σύγκλιση των διαφορετικών θεωρήσεων, η ενότητα στην πράξη των αγωνιστικών δυνάμεων και η δόμηση ενός επαναστατικού πλάνου. Ενός πλάνου που θα αφορά αφενός την αναχαίτιση της διαδικασίας φτωχοποίησής μας που λαμβάνει χώρα τα τελευταία 5 χρόνια στο όνομα της κρίσης αλλά και τις μικρές νίκες στο επίπεδο της καθημερινότητας που έχουμε ανάγκη για να θυμηθούμε τη συλλογική μας δύναμη. Αφετέρου θα εμπερικλείει και τους τρόπους για να συμπαρασύρουμε μαζί μας αυτούς και αυτές που, όλο και πιο συνειδητά, αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του καπιταλισμού αλλά και του πολιτικού συστήματος σε βάρος φύσης και ανθρώπων.

Είναι αναγκαίο να παλέψουμε ενωμένοι απέναντι στην τρομοκρατία κράτους και κεφαλαίου, να παλέψουμε για την απελευθέρωση των αιχμάλωτων αγωνιστών, να παλέψουμε ενάντια στην καθημερινή τρομοκρατία από τα Μ.Μ.Ε., τις αστυνομικές περιπολίες, τις κάμερες, να παλέψουμε για να εξαπλώσουμε σχέσεις αλληλεγγύης σε όλο το φάσμα των αγώνων και των κοινοτήτων που τους πυροδοτούν…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΝΤΩΝΗ ΣΤΑΜΠΟΥΛΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Ταυτόχρονα είχαμε κατά νου, πως το προηγούμενο χάραμα, 8 περίπου ώρες πριν την παρέμβαση μας δηλαδή, μικρή ομάδα χρυσαυγιτών οργάνωσε καταδρομική επίθεση με σπρέι  και ένα πανό (!) σε 4-5 τοίχους ενός οικοδομικού τετραγώνου στο Φάληρο, κάτι για το οποίο καυχήθηκαν στο σάιτ τους με ιδιαίτερο ζήλο.

8 ώρες βρωμιάς για τους τοίχους της περιοχής, αποτελούν ένα νέο ρεκόρ παραμονής συνθήματος σε τοίχο για τα μέλη της τοπικής Χρυσής Αυγής ενώ τόσο  η ώρα που διάλεξαν να βγουν για σπρέι όσο και τα ορνιθοσκαλίσματά τους -λόγω άγχους- είναι ενδεικτικά της παρουσίας τους στη ζωή της τοπικής κοινωνίας.

Οι ανατολικές συνοικίες της Θεσσαλονίκης, όπως και όλη η πόλη, όπως και όλες οι πόλεις, στέλνουν το δικό τους μήνυμα:

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Σάββατο κάπου ανάμεσα στις 4.00-6.00 το πρωί:

Σάββατο στις 14.00 το μεσημέρι:

Σάββατο 4.00 με 6.00 το πρωί -οι δρόμοι τίγκα στο μποτιλιάρισμα-:

 

 

 

 

 

 

Σάββατο 14.00 το μεσημέρι: