Άμεση απελευθέρωση της Εύης Στατήρη
Την Τετάρτη 2/9, ενόψει του πανελλαδικού καλέσματος αλληλεγγύης στην Εύη Στατήρη, πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις στις περιοχές Β. Όλγας, Δελφών, Λ. Στρατού και Παπαναστασίου, κατά την διάρκεια των οποίων μοιράστηκαν κείμενα και κολλήθηκαν στράτσα.
2 Μαρτίου 2015. Ξεκινά η ομηρία της Αθηνάς Τσακάλου, μητέρας των Χρήστου και Γεράσιμου Τσάκαλου καθώς και της Εύης Στατήρη, συντρόφου του δευτέρου, η οποία λαμβάνει χώρα με την εκδικητική προφυλάκιση τους . Το κράτος στοχοποίησε, όχι τυχαία, το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, προσδίδοντάς τους την κατηγορία συμμετοχής στην εν λόγω οργάνωση.
Την ίδια μέρα, τα μέλη της Σ.Π..Φ. Και η αναρχική Αγγελική Σπυροπούλου αρχίζουν απεργία πείνας διεκδικώντας την απαλλαγή φιλικών και συγγενικών τους προσώπων από το κατηγορητήριο που βαραίνει τους ίδιους και την άμεση απελευθέρωση προφυλακισμένων μελών της οικογενειών τους.
Η απεργία πείνας τερματίζεται μετά από 31 ημέρες καθώς οι κρατικοί μηχανισμοί εγκρίνουν μία σχετική τροπολογία του υπουργού δικαιοσύνης Παρασκευόπουλου. Ωστόσο, στην τροπολογία προστίθεται η λέξη “δύναται”, αφήνοντας μετέωρη την καθολική εφαρμογή της. Ως αποτέλεσμα, αποφυλακίζεται η Αθηνά Τσακάλου, η οποία παραμένει υπό καθεστώς ομηρίας στην Σαλαμίνα, όπου λόγω περιοριστικών όρων που της έχουν επιβληθεί, στερείται του δικαιώματος επίσκεψης στα παιδιά της. Όσον αφορά στην Εύη Στατήρη, η εκδικητικού χαρακτήρα κράτησή της συνεχίζεται, παρά την ψήφιση του νομοσχεδίου. Πέντε αιτήσεις αποφυλάκισης της έπεσαν στο κενό, καθώς προσέκρουσαν στην άρνηση τόσο του ειδικού εφέτη ανακριτή Νικόπουλου όσο και των δικαστικών συμβουλίων των Πόγκα και Μπαζάκη.
Δεν θα σταθούμε στην ανυπαρξία οποιουδήποτε στοιχείου για την κατηγορία που κρατάει την Εύη Στατήρη στη φυλακή ή σε κάποια άλλη νομική ανάλυση. Γιατί η ίδια η φύση των νόμων είναι η διατήρηση και η αναπαραγωγή του καπιταλιστικού και εξουσιαστικού συστήματος που βασίζεται στην καταπίεση και στην εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης. Ενός συστήματος του οποίου η λειτουργία γεννά αντιφάσεις, γεννά όνειρα και αγώνες για αυτούς που αρνούνται να ζήσουν σκυφτοί και παθητικοί δέκτες μιας τερατώδους βίας απέναντι στου ανθρώπους και στις κοινότητες τους. Το κράτος όμως μέσω της καταστολής στοχεύει στην εξουδετέρωση και στην εξόντωση αυτών που αναλαμβάνουν δράση ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα, κάτι που ενισχύεται στις περιπτώσεις όσων επιλέγουν τον δρόμο της ένοπλης σύγκρουσης. Η επιδίωξη αυτή δεν σταματά στους ίδιους. Η στοχοποίηση του συγγενικού και φιλικού τους περιβάλλοντος, η στοχοποίηση αυτών που τους στάθηκαν ακόμα και με όρους ανθρώπινης αλληλεγγύης, είναι μια μέθοδος την οποία χρησιμοποιούσαν ανέκαθεν οι κυρίαρχοι. Γιατί δεν είναι μόνο οι επιθετικές πράξεις που τρομάζουν την εξουσιαστική μηχανή αλλά και οι ίδιες οι κοινωνικές σχέσεις που δομούνται αψηφώντας την.
Η δικαστική ομηρία που έχει επιβληθεί στην Αθηνά Τσακάλου και στην Εύη Στατήρη καταδεικνύει για ακόμα μια φορά την εκδικητικότητα του κράτους προς όσους επέλεξαν να το αμφισβητήσουν έμπρακτα, η έκφραση της οποίας δεν διστάζει να επεκταθεί και στα συγγενικά τους πρόσωπα. Αλλά η καταστολή δεν είναι απλά η έκφραση αυτής της εκδικητικότητας, δεν είναι μόνο η προσπάθεια να εξοντωθούν όσοι αγωνίζονται. Στοχεύει πέρα από αυτό, στο να λειτουργήσει αποτρεπτικά και σε όσους σκέφτονται να αγωνιστούν και σε όσους σκοπεύουν να τους στηρίξουν με οποιοδήποτε τρόπο.
Οι καταπιεσμένοι, όσοι τουλάχιστον θέλουν να σταματήσουν να ζουν ως τέτοιοι, οφείλουν να αψηφήσουν τον τρόμο που θέλει να τους εμφυσήσει το κράτος και να υψώσουν το ανάστημα τους, δομώντας τις κοινότητες αυτές που μέσω του αδιαμεσολάβητου αγώνα θα είναι ικανές να προστατεύσουν όσους από αυτούς που στοχοποιούνται από την καταστολή.
Εμείς, ως αναρχικοί, ως κομμάτι των καταπιεσμένων που αγωνιζόμαστε ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό, στοχεύοντας στην κατάργηση τους και στην οριστική απαλλαγή μας από την εξουσία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση που αναπαράγουν, δεν μπορούμε να αφήσουμε αναπάντητη καμία περίπτωση καταστολής όπως η συγκεκριμένη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι κάθε τέτοια ενέργεια ξεφεύγει από τα συγκεκριμένα πρόσωπα που στοχεύει την κάθε στιγμή και δημιουργεί μια παρακαταθήκη για το κράτος, ώστε να χρησιμοποιεί τέτοιες μεθόδους σε πιο ευρεία κλίμακα.
Στις 3/9 όπου συμπληρώνεται το εξάμηνο προφυλάκισης της Ε. Στατήρη, εκδικάζεται εκ νέου η παράταση ή μη της προσωρινής της κράτησης. Στην περίπτωση που η απόφαση του συμβουλίου είναι και πάλι αρνητική, όπως η ίδια έχει δηλώσει, θα προχωρήσει σε απεργία πείνας διεκδικόντας την ελευθερία της.
Άμεση απελευθέρωση της Εύης Στατήρη
Άρση των περιοριστικών όρων της Αθηνάς Τσακάλου
Να υψώσουμε αναχώματα αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή