Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, μια από τις βασικές επιδιώξεις των αφεντικών στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, δεν είναι παρά ένα ακόμη κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη. Μέσα στην καπιταλιστική κρίση, ο μόνος δρόμος για τα αφεντικά είναι η υποτίμηση της εργασίας, η εντατικοποίηση έτσι ώστε να αυξηθεί η “παραγωγικότητα” και να έρθει η “ανάπτυξη”. “Παραγωγικότητα” κι “ανάπτυξη”, δύο λέξεις θετικά φορτισμένες από την κυρίαρχη ιδεολογία που κρύβουν από πίσω τους τη μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία, την ανεργία, τον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς, τη μετατροπή των ανθρώπων σε γρανάζια αναπόδραστα παγιδευμένα στις ροές του κεφαλαίου.