Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, μια από τις βασικές επιδιώξεις των αφεντικών στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, δεν είναι παρά ένα ακόμη κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη. Μέσα στην καπιταλιστική κρίση, ο μόνος δρόμος για τα αφεντικά είναι η υποτίμηση της εργασίας, η εντατικοποίηση έτσι ώστε να αυξηθεί η “παραγωγικότητα” και να έρθει η “ανάπτυξη”. “Παραγωγικότητα” κι “ανάπτυξη”, δύο λέξεις θετικά φορτισμένες από την κυρίαρχη ιδεολογία που κρύβουν από πίσω τους τη μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία, την ανεργία, τον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς, τη μετατροπή των ανθρώπων σε γρανάζια αναπόδραστα παγιδευμένα στις ροές του κεφαλαίου.
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 27 Ιουλίου εκκενώνονται 3 καταλήψεις στη Θεσσαλονίκη: η κατάληψη στέγης μεταναστ.ρι.ων Ορφανοτροφείο, η κατάληψη Hurriya και η κατάληψη της Λ. Νίκης. Τα άτομα που βρίσκονται μέσα (73) οδηγούνται στη ΓΑΔΘ και από εκεί όσοι/ες είναι μετανάστες/τριες μεταφέρονται σε “ανοιχτού τύπου” κέντρα κράτησης, ενώ στους υπόλοιπους προσάπτονται κατηγορίες και ορίζεται δικάσιμος. Οι παραπάνω επιχειρήσεις εκκένωσης αλλά και η άμεση κατεδάφιση του κτηρίου όπου στεγαζόταν η κατάληψη του Ορφανοτροφείου επιχειρούν να δώσουν πολλαπλά μηνύματα στον κόσμο που στηρίζει αυτοοργανωμένα εγχειρήματα και κατειλημμένους χώρους, αλλά και σε όσους/ες (μετανάστες και μη) στέκονται συλλογικά στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και πολέμους. Ως απάντηση νέες καταλήψεις και πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης ξεπηδούν σε όλη τη χώρα. Σε μία από αυτές, στην παρέμβαση στην Α.Ε. της μητρόπολης Θεσσαλονίκης, συλλαμβάνονται 25 σύντροφοι και συντρόφισσες. 
