“Κάθε δείλι τα πράγματα κοκκινίζουν πριν σβήσουν και ο θάνατος είναι πιο κοντά. Έξω απ’ τα κάγκελα, είναι οι φωνές των παιδιών, και το σφύριγμα του τρένου. Τότε τα κελιά γίνονται πιο στενά και πρέπει να σκεφτείς το φως σ’ έναν κάμπο με στάχυα, και το ψωμί στο τραπέζι των φτωχών και τις μητέρες να χαμογελάνε στα παράθυρα, για να βρεις λίγο χώρο να απλώσεις τα πόδια σου. Κείνες τις ώρες, σφίγγεις το χέρι του συντρόφου σου, γίνεται μια σιωπή γεμάτη δέντρα, το τσιγάρο κομμένο στη μέση, γυρίζει από στόμα σε στόμα, όπως ένα φανάρι που ψάχνει το δάσος, βρίσκουμε τη φλέβα που φτάνει στην καρδιά της άνοιξης, χαμογελάμε.”, Γ. Ρίτσος
Την Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019 και μετά από απαλλοτρίωση σε χρηματαποστολή που ανεφοδίαζε ATM, η αστυνομία συλλαμβάνει τους συντρόφους Γ. Δημητράκη, Κ. Σακκά και Δ. Συριανού, τους οποίους και συνδέει με τη συγκεκριμένη ενέργεια.
Οι δύο σύντροφοι κατηγορούνται για διακεκριμένη ληστεία με καλυμμένα χαρακτηριστικά προσώπου, ενώ η συντρόφισσα κατηγορείται για απλή συνέργεια σε ληστεία χωρίς καλυμμένα χαρακτηριστικά. Στο κατηγορητήριο των τριών έχει προστεθεί και μια σειρά πλημμελημάτων. Έπειτα από την απόδοση των κατηγοριών οι δύο σύντροφοι προφυλακίστηκαν, ενώ στη συντρόφισσα επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 16 Σεπτέμβρη του 2020, ο Γ. Δημητράκης καταδικάζεται σε 11,5 χρόνια στέρησης της ελευθερίας του, ο Κ. Σακκάς σε 7 χρόνια & 10 μήνες, ενώ η Δ. Συριανού σε 2 χρόνια με τριετή αναστολή.
Εμείς δεν είμαστε αντικειμενικοί, έχουμε διαλέξει στρατόπεδο στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό, πως και αυτή η περίφημη “ανεξάρτητη” δικαιοσύνη είναι ο στυλοβάτης του αντίπαλου στρατοπέδου. Είναι ταξικοί οι λόγοι που τη στιγμή που μεγαλοεπιχειρηματίες, κρατικοί αξιωματούχοι, παπάδες, μπάτσοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, σύντροφοί μας παραμένουν έγκλειστοι για ληστείες. Ελεύθεροι λοιπόν αυτοί που ρημάζουν τα ταμεία ασφάλισης, ελεύθεροι αυτοί που κάνουν μπίζνες με το δικό μας ιδρώτα, ελεύθεροι αυτοί που υπεξαιρούν εκατομμύρια “δημόσιου χρήματος”, ελεύθεροι αυτοί που ψηφίζουν το ένα μετά το άλλο νομοσχέδια που “νομιμοποιούν” την εκμετάλλευση ανθρώπου και φυσικού περιβάλλοντος, ελεύθεροι αυτοί που έχουν τα φράγκα τους σε φορολογικούς “παραδείσους”, ελεύθεροι αυτοί που με στολή ή με ναζιστικά περιβραχιόνια κυνηγάν, ξυλοφορτώνουν, βασανίζουν, δολοφονούν ή δίνουν σχετικές εντολές για αγωνιστές, μετανάστριες, ομοφυλόφιλους, διαφορετικές. Η φυλακή έχει προοριστεί για τους φτωχοδιαβόλους, αλλά και για τους αγωνιζόμενους που παλεύουν το κράτος και το κεφαλαίο.
Στις 24 Μαΐου 2021 ο Γιάννης Δημητράκης δέχεται δολοφονική επίθεση από ομάδα εξουσίας μέσα στη φυλακή, στην προσπάθεια του να προστατέψει ένα συγκρατούμενό του από ξυλοδαρμό. Στην προσπάθειά του να σταθεί δίπλα στον αδύναμο, αρνούμενος να σκύψει το κεφάλι μπροστά στην αδικία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο της Λαμίας, καθώς τα χτυπήματα που δέχτηκε του έχουν προκαλέσει πολλαπλά αιματώματα στο κεφάλι, επηρεάζοντας βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου, με κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του, ενώ ο τραυματισμός του υποβαθμίζεται αλλά και αποκρύπτεται αρχικά ακόμα και από τους οικείους του, με ευθύνη της Διεύθυνσης των Φυλακών Δομοκού, της Γενικής Γραμματέως Αντιεγκληματικής Πολιτικής Σ. Νικολάου, του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδη και του Υπουργού Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρα. Οι ίδιοι, αδιαφορώντας πλήρως για την υγεία και τη ζωή του Γ. Δημητράκη, αποφασίζουν στις 3 Ιουνίου τη μεταφορά του πίσω στις φυλακές Δομοκού και μάλιστα σε κελί απομόνωσης λόγω υγειονομικών μέτρων(!), όπου δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης ιατρική περίθαλψη, παρά το γεγονός ότι οι θεράποντες ιατροί του νοσοκομείου Λαμίας συνέστησαν ρητά πως ο σύντροφος θα πρέπει να συνεχίσει να νοσηλεύεται σε εξειδικευμένο χώρο, όπου θα μπορεί να λάβει τη φροντίδα που επιβάλει η κατάσταση της υγείας, προκειμένου να αποσοβηθεί οποιαδήποτε μόνιμη και σοβαρή βλάβη.
Ακόμα και η αίτησή του για διακοπή της ποινής για λόγους υγείας απορρίφθηκε στις 21 Ιουλίου, παρά το γεγονός ότι οι φυλακές Δομοκού -που προορίζονται στο άμεσο μέλλον να είναι πειθαρχικές φυλακές («τύπου Γ») για τους πολιτικούς και τους απείθαρχους κρατούμενους- δεν πληρούν ούτε στο ελάχιστο τις προϋποθέσεις για περίθαλψη και ανάρρωση ενός ανθρώπου σε τόσο σοβαρή κατάσταση, ολοκληρώνοντας την πολιτική αδιαφορίας ως προς την υγεία του, αλλά και την προσπάθεια του κράτους να καταπνίξει παραδειγματικά κάθε φωνή αντίστασης.
Η Δήμητρα, ο Κώστας και ο Γιάννης, είναι σύντροφοι που έχουν πολλάκις στοχοποιηθεί και πληρώσει το τίμημα για τις πολιτικές τους διαδρομές στο πλευρό των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου. Καρποί κι αυτοί μίας “καλής σοδειάς” συνεπών αγωνιστών, βρίσκονται όμηροι στα χέρια του κράτους.
Τη Δευτέρα 06/09 εκδικάζεται στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης το εφετείο της υπόθεσης. Τη Δευτέρα και κάθε μέρα στεκόμαστε απέναντι στα δουλικά του κεφαλαίου, μπάτσους και δημοσιογράφους, απέναντι στο κλίμα τρομοκρατίας που αναπαράγουν φυλλάδες και κανάλια, απέναντι σε μία ταξική δικαιοσύνη. Απέναντι στον κόσμο που δεν έχει κανένα δισταγμό να περάσει πάνω από οτιδήποτε και οποιονδήποτε στέκεται εμπόδιο στην καπιταλιστική “ανάπτυξη”. Τη Δευτέρα και κάθε μέρα στεκόμαστε δίπλα σ’εκείνες κι εκείνους που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς τάξεις, διακρίσεις και εκμετάλλευση, όπου όλα θα είναι για όλους.
Λευτεριά στους συντρόφους Κ. Σακκά και Γ. Δημητράκη
Αλληλεγγύη στη συντρόφισσα Δ. Συριανού
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΗ, ΒΡΩΜΑΕΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΔΕΥΤΕΡΑ 06/09 ΣΤΙΣ 09.00
ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά / https://anatolika.espivblogs.net/