Παρεμβάσεις σε νοσοκομεία στα ανατολικά
Την Παρασκευή 11/1 σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στο αντικαρκινικό νοσοκομείο Θεαγένειο και στην παιδιατρική πτέρυγα του Ιπποκράτειου, με αφορμή την παρουσία φασιστών μέσα στις γιορτές στα εν λόγω νοσοκομεία.
Κολλήθηκαν αφίσες στους πίνακες ανακοινώσεων σε όλους τους ορόφους και τους διαδρόμους, ενώ μοιράστηκαν κείμενα σε ασθενείς και συνοδούς που βρήκαμε στις αίθουσες αναμονής και σε εργαζομένους/ες και στις κουβέντες που πιάσαμε έγινε φανερό πως κανείς δεν γούσταρα αλλά ούτε και είχε αντιληφθεί την παρουσία των φασιστών εκεί.
Στο Θεαγένειο και την παιδική πτέρυγα του Ιπποκράτειου η ΖΩΗ ανασαίνει και κλείνει το μάτι…
στους γιατρούς και στο νοσηλευτικό προσωπικό που δουλεύουν εξαντλητικά καθώς δεν υπάρχουν λεφτά για προσωπικό τη στιγμή που χαραμίζονται δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς και χαρίζονται άλλα τόσα μέσω ελαφρύνσεων στο κεφάλαιο…
σ’ αυτούς που δεν έχουν λεφτά για ιδιωτικές κλινικές, σ’ αυτούς που δεν είναι μπάτσοι ή καραβανάδες για να έχουν προτεραιότητα και υψηλής ποιότητας περίθαλψη στα στρατιωτικά νοσοκομεία και στριμώχνονται με τις ώρες για μια εξέταση…
σ’ αυτές που σφίγγουν τα δόντια και νοιώθουν πιο ζωντανές από ποτέ μετά από τα αρνητικά αποτελέσματα αλλά και σ’ αυτούς που δίνουν κουράγιο και δύναμη ο ένας στον άλλον για να νικήσουν το φόβο και τον πόνο…
σ’ αυτές που ξενυχτάν με τα παιδιά τους ώσπου να ‘ρθει η ώρα να πάρουν το αστικό για τη δουλειά αλλά και σ’ αυτές που αγκαλιάζουν τα νεογέννητα μωρά τους μέσα σε εξάκλινα δωμάτια και έχουν ήδη άγχος για το αν θα απολυθούν τώρα που έγιναν μάνες…
σ’ αυτούς που μετά το νοσοκομείο θα γυρίσουν στα camps, στα hot spot και στα αστυνομικά τμήματα αλλά και σ’ αυτές που μετά τον τοκετό θα γυρίσουν σ’ ένα σπίτι με μισοάδειο ψυγείο, με χρωστούμενα νοίκια, με απλήρωτους λογαριασμούς…
σ’ αυτούς που θέλουν να ενημερώνονται και να έχουν επιλογές πάνω στο σώμα και στην υγεία τους, σ’ αυτούς που επιλέγουν να συνεχίσουν αλλά και σ’ αυτούς που επιλέγουν να σταματήσουν τις χημειοθεραπείες, σ’ αυτούς που θέλουν μία ανάσα, σ’ αυτούς που κουράστηκαν αλλά και σ’ αυτούς που δεν κουράστηκαν, γιατί ο καθένας μπορεί και πρέπει μαζί με τους γιατρούς να αντιληφθεί καλύτερα το σώμα του και τις αντοχές του αλλά και το πως θα αντιμετωπίσει την ασθένειά του…
Και αυτό που μάθαμε όλοι εμείς, ντόπιοι και μετανάστριες, άνεργοι και εργαζόμενες, φοιτητές και μαθήτριες, ασφαλισμένοι και ανασφάλιστες, από τα περάσματα μας από τα δημόσια νοσοκομεία όταν πήγαμε εκεί για να νοσηλευτούμε ως παιδιά ή ως ενήλικες, ως ελαφρά ασθενείς ή ως καρκινοπαθείς, για να χαϊδέψουμε το χέρι ενός δικού μας ανθρώπου στα δύσκολα ή για να υποδεχτούμε έναν νέο άνθρωπο στη ζωή, είναι πως σε αυτά τα μέρη η ΖΩΗ ανασαίνει, είναι πως σε αυτά τα μέρη η ΖΩΗ μας κλείνει το μάτι γιατί ο πόνος και η χαρά είναι ίδια για όλους μας, ότι θρησκεία κι αν πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε, ότι χρώμα δέρματος κι αν έχουμε, οποιοδήποτε κι αν είναι το φύλο και η φυλή στην οποία μας έχουν κατατάξει.
Για αυτό και όσες φορές μπήκαμε σε νοσοκομεία συλλογικά μέσα από κοινωνικά, ταξικά ή και πολιτικά σχήματα, διεκδικήσαμε και διεκδικούμε, χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το τί σημαίνει υγεία μέσα στον καπιταλισμό αλλά και για τα όρια των αιτημάτων μας -πόσο μάλλον σε καιρό κρίσης-, αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων, νέες εγκαταστάσεις και προσλήψεις προσωπικού, ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη για όλους και όλες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ, χωρίς τα 5ευρα που είχαν έρθει και που όλο συζητιούνται για να ξανάρθουν, χωρίς σεκιούριτι, χωρίς αποκλεισμούς μεταναστών ή ανασφάλιστων, χωρίς φακελάκια, χωρίς μπίζνες από μεγαθήρια φαρμακευτικές που τσακίζουν τα σώματα και τις τσέπες μας και με γιατρούς που θα σέβονται και θα έχουν την υπομονή να συζητούν μαζί με τους ασθενείς για τις επιλογές που πρέπει να πάρουν από κοινού σε κρίσιμα σημεία της υγείας τους.
Και μας έκανε εντύπωση που μία εθνικιστική/ ναζιστική γκρούπα της πόλης, που τα τσεπώνει από μεγαλοεπιχειρηματίες και μητροπολίτες και που έχει επιτεθεί σε μετανάστες, σε αγωνιστές, σε καταλήψεις και στέκια, που έχει πολλάκις βεβηλώσει το μνημείο για το ολοκαύτωμα των Εβραίων της πόλης, που μάζευε ρούχα για τους πυρόπληκτους του καλοκαιριού (υπό την προϋπόθεση να είναι Έλληνες), τόλμησε παραμονή Χριστουγέννων να παρελάσει στρατιωτικά (!) μέσα στους διαδρόμους και τα δωμάτια των νοσοκομείων χωρίς κανένα πρόβλημα για να μοιράσει μελομακάρονα (κιτσ) σε ασθενείς, ενώ όπως οι ίδιοι ανέβασαν και σε βίντεο τους, τόλμησαν να δώσουν σε έναν Αφρικανό μετανάστη που συνόδευε το ανήλικο παιδί του και ενώ ήταν εμφανώς τρομαγμένος από την παρουσία τους, την ευχή (ή την απειλή) του χρόνου να γυρίσει στη χώρα του.
Οι φωτογραφίες τους με καλυμμένα τα πρόσωπα, οι στρατιωτικοί βηματισμοί, τα φασιστικά παραγγέλματα, το αίσθημα φόβου στους ασθενείς και στους συνοδούς τους μέσα στους διαδρόμους των νοσοκομείων είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση που πρέπει απέναντι της να μας βρει όλους και όλες: Τόσο τους ασθενείς, όσο και κύρια τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους καθαριστές, τους μάγειρες και το διοικητικό προσωπικό που δεν πρέπει να ξαναεπιτρέψουν στους νοσταλγούς της χούντας και του Χίτλερ να ξαναπατήσουν πόδι και να σπείρουν την ιδεολογία του θανάτου που υπηρετούν, μέσα στα μέρη που παλεύουμε για τη ζωή.
Μαζί να αγωνιστούμε ενάντια στο φασισμό, στον εθνικισμό, στον ρατσισμό, μαζί να αγωνιστούμε ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα και κάθε επίδοξο διαχειριστή του (δεξιό ή αριστερό). Να παλέψουμε μέσα από αναρχικές δομές και οριζόντιες πολιτικές οργανώσεις για έναν κόσμο χωρίς κράτη, εκμετάλλευση, καταπίεση, ανισότητες και διακρίσεις αλλά και μέσα από σωματεία, πρωτοβουλίες και συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, σε σχολεία και σχολές, μέσα από ομάδες άμεσης δράσης, μέσα από δομές αλληλεγγύης και ταξικής αυτοάμυνας για να υπάρξει μία άμεση καλυτέρευση των όρων ζωής μας. Να υπερασπιζόμαστε τη ΖΩΗ, που αξίζει να γράφεται με κεφαλαία μόνο όταν συνοδεύεται από τις λέξεις ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΙΣΟΤΗΤΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, μόνο όταν πολεμάει το θάνατο και τις ιδεολογίες που τον υμνούν…
Καρκινοπαθείς, ασθενείς, γονείς και συνοδοί ενάντια στους αποκλεισμούς από την περίθαλψη, τις ταξικές και κοινωνικές ανισότητες, τον εθνικισμό και το ρατσισμό/
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ anatolika.espivblogs.net